BYJ seen by the artisans of Cultural heritages and Arts

BYJ seen by the artisans of Cultural heritages and Arts

[Thai Translation by Ladymoon]

เขาสุดยอด...ต้องฝึกทำภาพแล็คเกอร์ด้วยมือเปล่านานนับสัปดาห์
เขาแสนดี...ไม่ต้องการทำให้คนอื่นลำบาก จึงพกอาหารกลางวันมาเอง

เบยงจุนไปที่พิพิธภัณฑ์แล็คเกอร์อิวาเตะที่ตั้งอยู่ในจังหวัดอิวาเตะที่ญี่ปุ่น เพื่อพบกับศิลปินภาพแล็คเกอร์และภัณฑารักษ์ จุนยงบ๊ก เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ เขาอยู่ที่นั่นกับทีมงานนาน 1 สัปดาห์ และเรียนรู้การวาดภาพแล็คเกอร์ เขาทำงานแต่เช้าทุกเช้า และทำอยู่จนถึงตี 1 หรือ ตี 2 ของเช้าวันใหม่

คุณจุนเป็นห่วงเรื่องพิษจากน้ำยาเคลือบและบอกให้เขาสวมถุงมือ แต่เบยงจุนตอบเช่นนี้ "ผมไม่สามารถสัมผัสเนื้องานได้อย่างเต็มที่ถ้าสวมถุงมือ ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อสวมถุงมือ แต่มาเพื่อเรียนรู้วิธีวาดภาพแล็คเกอร์” คุณจุยยังบอกอีกว่า "เบยงจุนนำถุงนอนมาด้วย กินและนอนร่วมกับทุกคนในเรือนพัก อากาศหนาวมาก ผมเห็นเขาหนาวจนแก้มแดงเลยทีเดียว"

“ยอนซามะ” เบยงจุนได้เขียนหนังสือท่องเที่ยวประกอบภาพที่ชื่อ ‘Traveling to discover the beauty of Korea’ ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา และจะเริ่มวางขายในวันที่ 23 นี้ เขาต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลอยู่นาน 4 วันเนื่องจากอาการติดเชื้อในเลือด และออกจากโรงพยาบาลเมื่อวันที่ 21 และจะเข้าร่วมงานฉลองการตีพิมพ์หนังสือของเขาที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติเกาหลีในวันที่ 22 ระบบภูมิคุ้มกันของเขาอ่อนแอลงจากความเครียดและน้ำหนักที่ลดไปถึง 10 ก.ก. ระหว่างที่เขียนหนังสือ เขาได้สัมภาษณ์ศิลปิน 12 ท่านที่เป็นผู้สืบทอดมรดกทางวัฒนธรรม ศิลปิน 9 ท่านจากบุคคลกลุ่มนี้ล้วนชื่นชมในตัวเบยงจุน

"น่าแปลกใจกับความเด็ดเดี่ยวของเขา"

เบยงจุนหมักเหล้าโบราณด้วยตัวเองที่สำนักงานของผู้อำนวยการปาร์คร๊กดัม ซึ่งเป็นนักค้นคว้าในเรื่องของเหล้าโบราณ เหล้าที่เขาทำก็คือ 'Jeong Dong Choon' (เป็นเหล้าที่หมักจากข้าวขัดหมักกับยีสต์โดยไม่ใช้น้ำ) และผู้อำนวยการปาร์คกล่าวว่าเป็นกระบวนการที่ยากที่สุดและมีรายละเอียดมากมายกว่าจะหมักเหล้าชนิดนี้ได้ มือของเขาลอกและมีเลือดไหลระหว่างที่ทำส่วนผสม การหมักเริ่มตั้งแต่ 9 โมงเช้าและเสร็จตอน 2 ทุ่ม ผู้อำนวยการปาร์คกล่าวว่า "เขาต้องการเรียนรู้จริงๆ ไม่ใช่แบบผิวเผิน ผมแปลกใจมากเลย”

เขาไปพบกับช่างทำเซรามิค เชินฮันบง และทำงานอยู่กับแป้นหมุน (ที่ใช้สำหรับขึ้นรูปภาชนะเครื่องปั้น) อยู่นาน 3 ชั่วโมงโดยไม่หยุดพัก เขาทำงานจนถึง 4 ทุ่มที่ไร่ชาในเมืองชุนชอน เขตคังวอนโด ซึ่งดำเนินกิจการโดย East Asia Tea Lab ผู้อำนวยการปาร์คดงชุน เขาไปนอนที่ในตัวเมืองชุนชอน และกลับมาแต่เช้าตรู่ของวันถัดไป เพราะไม่มีที่พักใกล้ๆ แถวนั้น เขาบอกว่า “ผมไม่ต้องการทำให้คุณยุ่งยาก” และยังนำอาหารกลางวันที่ทำขึ้นแบบเกาหลีโบราณมาด้วย เขาหัดทำกิมจิจนถึง 4 ทุ่ม นักออกแบบเสื้อผ้าเกาหลีโบราณ ลีเฮียวแจ กล่าวว่า “คุณเบจะพอใจก็ต่อเมื่อได้ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง” เขาถูกขอลายเซ็นหลังมื้อกลางวันตอนที่ไปพบฮงซางลี่ ที่ฟาร์มกรีนพลัม ในกวางยางที่จงนัม ตอนต้นเดือนมิถุนายน และเขาบอกว่า “ผมอยากแจกลายเซ็นให้กับคนที่ลำบากเตรียมมื้อกลางวันให้ผม ผมจะแจกลายเซ็นให้คุณแล้วกันครับ”

หนังสือ ‘Traveling to discover the beauty of Korea’ ที่เขาเขียนมาตลอด 1 ปีจะเริ่มวางขายพรุ่งนี้

"ผมอยากสร้างเมืองที่มีสภาพแวดล้อมของมรดกทางวัฒนธรรม”

ทำไมเขาถึงต้องลำบากขนาดนี้เพื่อเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง เขาบอกกับสถาปนิกและอาจารย์แห่งมหาวิทยาลัย Seonggyungwan ลีซางแฮ ว่า "ผมหาเงินได้จากการเป็นนักแสดง ที่ผมเขียนหนังสือก็เพื่อหาทางคืนเงินจำนวนนี้กลับสู่สังคม มีปัญหาร้ายแรงเกิดขึ้นในเมืองใหญ่และสภาพแวดล้อมโดยทั่วไป และประเทศก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ผมต้องการสร้างเมืองที่มรดกทางวัฒนธรรมของเกาหลียังคงอยู่ต่อไป และสามารถรักษามันไว้อย่างต่อเนื่อง”

เขาแสดงความสนใจของเขาในการสร้างเมืองที่มีสภาพแวดล้อมของมรดกทางวัฒนธรรม ไม่ใช่เพียงแค่พิมพ์หนังสือออกมาขายเท่านั้น เขาสอบถามศาสตราจารย์ลีเกี่ยวกับลักษณะของบ้านเกาหลีโบราณอย่างละเอียด และแสดงความสนใจอย่างมากกับวิถีชีวิตแบบชุมชนตอนที่ได้พบกับไต้ซือจงริมที่วัดกิลซาง




Translated into English by suehan / BYJ’s Quilt – 09/22/2009

He was awful.. practiced lacquer with bare hands for a week.
He was nice.. didn’t want to give a person any trouble.. so brought his own lunch.

Bae Yong Joon went to Iwate Lacquer Museum located in Iwate providence in Japan to meet the lacquer artisan and curator, Jeon Yong Bok on the 26th of February. He stayed there with his staff for a week and learned lacquer painting. He worked early every morning and finished until 1 or 2 am the following day.

The Curator Jeon worried about lacquer poison and told him to wear gloves. Bae Yong Joon replied like this: “I can’t feel the full texture with the gloves. I didn’t even come here to wear gloves but to learn lacquer painting.” The Curator Jeon remembered saying, “Bae Yong Joon brought a sleeping bag, slept and ate with everyone in the quarter. The weather was so cold and I could see his rosy cheek.”

‘Yongsama’ Bae Yong Joon wrote a travel photo essay, ‘Traveling to discover the beauty of Korea’, for the past year will be released on the 23th. He was hospitalized for septicemia for four days, discharged on the 21st, and will attend to celebrate the publication of his book at the National Museum of Korea on the 22nd. His immune system was weakened from stress and lost about 10kg while writing the book. He interviewed 12 artisans of the cultural heritage and arts. This company heard from 9 of them ‘Bae Yong Joon was seen by artisans’.


“So surprised about his persistence”

Bae Yong Joon brewed the traditional wine himself at the Director Park Rok Dam’s office who is the researcher of the traditional wine. The wine he made is ‘Dong Jeong Choon’ (it was brewed from the fermented polished rice and yeast without water.) and the Director Park said that it is the most difficult and detailed procedure to brew. His hands were skinned and bleed while he was mixing the materials. The brewing started at 9 am and finished at 8 pm. Director Park said, “He really wanted to learn, not shallowness. I was so surprised.”.

He went to meet the ceramist Cheon Han Bong and worked on the spinning wheel for 3 hours without stopping. He worked until 10 pm at the tea field in Choon Cheon city, Gang Won Do which was operated by East Asia Tea Lab Director Park Dong Choon. He slept at the Choon Cheon downtown and came back the next day at dawn because there were no lodges nearby. He said, “I don’t want to give you any trouble.” and brought lunches made with Korean traditional dishes. He learned how to make kimchee until 10 pm from the Korean Traditional Dress Designer Lee Hyojae. Lee said, “Mr. Bae is satisfied only when he does everything himself.” He was asked to give an autograph after lunch when he went to see Hong Ssang Li of Green Plum Farm in Gwangyang in Jeongnam in early June, and he said, “I want to give autographs to the ones who had difficulty preparing lunch and then I’ll give autographs to you.”

The photo travel essay, ‘Traveling to discover the beauty of Korea.’ was written in a year, and will be released tomorrow.

“I would like to make the Environment-friendly cultural heritage town.”

Why did he go through such hardships to write a book? He said to the Architecture and Professor of Seonggyungwan University Lee Sang Hae, “I made money as an actor. I’m writing a book to find the way to return the money to society. There are serious problems in the cities and general environmental aspects, and countries are fallen behind. I wish to make the town where the Korean cultural heritage will remain alive and can be maintained continuously.”

He showed his interests to build the Environment-friendly cultural heritage town, not only to publish a book. He questioned Professor Lee about the characteristics of the Korean Traditional House meticulously and showed his deep interests with regards to the community life when he met the Priest Jeongrim in Gilsang Temple.

Reporter Hwang Inchanhic@donga.com
Reporter Lee Jiyeonchance@donga.com