BYJ ชายในอุดมคติของสาวเอเซีย..

BYJ ชายในอุดมคติของสาวเอเซีย..

เรื่องที่น่าประหลาดอย่างหนึ่งคือเมื่อมองเผินๆ เอเชียมีความหลากหลายสูง ทั้งในเรื่องของเชื้อชาติและวัฒนธรรม แต่ทำไมคนทั้งเอเชีย (โดยเฉพาะสาวๆ) ถึงชอบดาราเหมือนๆ กันอย่าง เบ ยอง-จุน,เจย์ โจว,เรน,เอฟโฟร์ หรือ ดองบังชินกิ หนุ่มๆ ที่มีคำเรียกเฉพาะว่า "หนุ่มสวย" แล้วเป็นไม่ใช่ชอบที่ไม่ใช้ของคนเพียงประเทศเดียว แต่ชอบเหมือนๆ กันไปทั้งเอเชีย มีอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังความชื่นชอบเหล่านี้บ้างหรือไม่? ...แล้วทำไมมีบางประเทศที่พยายามเลียน ด้วยการสร้าง "หนุ่มสวย" ในแบบของตัวเอง แต่ไม่ประสบความสำเร็จแบบเดียวกัน?

ในการประชุมทางวิชาการ Imaging Community/Nation Without (Cultural) Borders ซึ่งจัดขึ้นโดยคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อเร็วๆ นี้ มีการพูดถึงงานวิจัยของ ซัง จุง จากมหาวิทยาลัยเมลเบอร์น ชื่อ Bae Yong-Joon, Hybrid Masculinity and the Counter-coeval Desire of Japanese Female Fans ที่มุ่งอธิบายและสำรวจความเป็นไปของกระแสความคลั่งไคล้ดาราเกาหลีที่ชื่อ เบ ยอง-จุน ในประเทศญี่ปุ่น แถมยังเปิดเผยว่า เทรนด์ของเอเชียต่อเรื่องเหล่านี้ว่าเป็นอย่างไรอีกด้วย

ซังจุงกล่าวว่า ในเบื้องต้นนั้นความชื่นชอบต่อเบ ยอง-จุน ของผู้หญิงญี่ปุ่น ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในวัยกลางคนมาจากท่าทางที่สุภาพและรอยยิ้มแบบผู้ดี ทั้งนี้ คนญี่ปุ่นจะเรียกเบ ยอง-จุน ว่า "ยอนซามา" โดยคำว่า "ซามา" นั้นแปลว่า "เจ้าชาย" หรือ "ท่านชาย" ขณะเดียวกันพวกเขายังมีความรู้สึกว่า เบ ยอง-จุน นั้น สวยตามแบบที่เรียกว่า "Kkon mi nam" ตามภาษาเกาหลี

"Kkon mi nam" นั้นหมายความว่า "หนุ่มดอกไม้" ซึ่งเป็นเทรนด์ร่วมกันของเอเชีย ที่ก่อกำเนิดเกิดเทรนด์มาจากการ์ตูนผู้หญิง หรือ "Shojo Manga" ของประเทศญี่ปุ่นที่มักวาดให้พวกชายหนุ่มทั้งหลายมีใบหน้าสวยเหมือนผู้หญิง มีผิวพรรณดี และยังมีผมยาวสลวยเหมือนผู้หญิง

คิม ยอง-ฮี นักวิชาการของเกาหลีอธิบายถึง Kkon mi nam ว่าเกิดมาจากการให้ความหมายใหม่และเลือกเอาลักษณะของหญิง-ชายมาใช้มากกว่าจะเป็นการแปลงจากชายไปเป็นหญิง ซึ่งลักษณะเช่นนี้จะตอบสนองความพึงพอใจของมนุษย์ในยุคปัจจุบันที่ซับซ้อนขึ้น เป็นปรากฏการณ์ที่ประกาศว่าหมดยุคของผู้ชายที่แข็งกระด้างไปสู่ยุคของความเป็นชายที่ มีการผสมผสานความนุ่มนวลของเพศหญิงลงไปด้วย

อีกทั้งเทรนด์ที่ดาราชายหน้าตาคล้ายผู้หญิงนั้นทำให้ยากที่จะแบ่งแยกว่าเป็นคนเชื้อชาติอะไร จึงทำให้คนทั้งเอเชียสามารถที่จะชื่นชอบคนในลักษณะเดียวกันได้ เหมือนอย่าง เดวิด เบ๊คแฮม หนุ่มเมโทรเซ็กชวลซึ่งได้รับความนิยมไปทั่วโลกก็ไม่ได้มีรูปลักษณ์ของคนอังกฤษอย่างเพื่อนร่วมทีมชาติอังกฤษของเขามีแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม ซังจุงระบุว่า สิ่งสำคัญในการที่คนอย่างเบ ยอง-จุน ประสบความสำเร็จอย่างสูงในประเทศญี่ปุ่นไม่ใช่เรื่องของการเป็น Kkon mi nam แต่เป็นเรื่องของความสุภาพและกิริยามารยาทที่เรียบร้อยเหมือนผู้หญิงต่างหาก เพราะความสุภาพทำให้ผู้คนหวนนึกถึงคุณธรรมและจริยธรรมอันดีงามในครั้งอดีตที่สูญหายไปแล้ว

เบ ยอง-จุน จึงกลายเป็นภาพสะท้อนของชายญี่ปุ่นที่มีกิริยาเรียบร้อย มีความรับผิดชอบและนุ่มนวลแบบผู้ชายในสมัยปีโชวะ (ค.ศ.1926-1988) ซึ่งหาไม่ได้ในปัจจุบันอีกแล้ว แม้ซังจุงจะไม่ได้อธิบายไว้ แต่ก็เป็นที่เชื่อได้ว่า ผู้หญิงทั้งเอเชียเองก็คงรู้สึกชื่นชมในท่าทางที่สุภาพเรียบร้อยแบบนี้เหมือนกัน

สิ่งที่ตามมาอีกอย่างในเกาหลีก็คือ เทรนด์ที่เรียกว่า "Mom zzang" ที่แปลว่า "หุ่นสมบูรณ์แบบ" ถ้านึกไม่ออกให้ลองนึกถึงกล้ามล่ำๆ ของ เรน ซึ่ง ศาสตราจารย์ลี มี ริม จากมหาวิทยาลัยวอนจู บอกว่านี่เป็นปรากฏการณ์ทางสังคมอย่างหนึ่งซึ่งสะท้อนถึงการใช้ชีวิตในยุคสมัยใหม่ผ่
านการใช้เงินไปกับการออกกำลังกายและอาหารไขมันต่ำเพื่อสุขภาพ ซึ่งเป็นการเปลี่ยนจากการให้ความสนใจของสังคมจากเรื่องของการเงินและความมั่นคงในชีวิตไปสู่ความงามและสุขภาพ ไม่ต้องแปลกใจถ้าจะเห็นฟิตเนสเปิดเต็มบ้านเต็มเมือง เพราะปัจจุบันนี้โลกทั้งโลกมีฟิตเนสเกิดขึ้นเหมือนดอกเห็ด

แต่อย่างไรก็ตาม ซังจุงบอกว่า สิ่งที่แฟนชื่นชอบนั้นไม่ใช่เรื่องของร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อสมชาย แต่เป็นเรื่องของความแข็งแกร่งทางด้านจิตใจ ซึ่งตามคติจีนจะแบ่งความแข็งแกร่งออกเป็น "Wu" หมายถึงความแข็งแกร่งด้านร่างกายที่หมายถึงวิชาการต่อสู้ กับ "Wen" ที่หมายถึงความแข็งแกร่งด้านจิตใจ ซึ่งหมายถึงคุณธรรม ซึ่งคนเอเชียโดยเฉพาะเอเชียตะวันออกให้ความสำคัญในคุณธรรมมากกว่าความแข็งแกร่งอื่นๆ และถ้าพูดกันตามตรงตัวเอกในนิทานหรือนิยายปรำปราก็ไม่ใช่คนที่มี Wu แข็งแกร่งเลยสักนิด
ฉะนั้น สิ่งที่แฟนๆ ของเบ ยอง-จุน ชื่นชอบ จึงไม่ใช่เรื่องของรูปร่างเข้มแข็งมีกล้ามเนื้อที่เห็นได้จากรูปถ่ายแฟชั่นในทุกวันนี้ แต่เป็นการโหยหาถึงความเป็นชายที่สุภาพอ่อนโยนตามบทบาทในละครของเขา ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่หาได้ยากในตัวผู้ชายยุคปัจจุบัน

เพราะสิ่งที่แฟนละครโหยหาไม่ใช่ความเป็นชายแต่ภายนอก แต่โหยหาความเป็นชายในอุดมคติของอดีตผ่านเปลือกนอกต่างๆ อย่าง "Kkon mi nam" และ "Mom zzang" อันสามารถส่งผ่านเข้าไปในวัฒนธรรมหลากหลาย และกลายเป็น "เทรนด์เอเชีย" ในทุกวันนี้

***บทความจาก นสพ.มติชน***

Nation Without(Cultural)Borders between Korea & Japan ..

Sum-up from Dissertation of Roytavan

The popularity of the Korean dramas is astonishing. It has crossed national boundaries and cultural borders. In Japan, Bae Yong-joon and Choi Ji-woo, the actors in Winter Sonata (Gyeoul Yeonga) (2002) directed by Yun Seok-ho, have become megastars before an adoring public. Bae Yong-joon has inspired a wave of Yon-sama or adoration of Bae by Japanese women. When he visited Japan, he was greeted by mobs of fans. Japanese Prime Minister Junichiro Koizumi has teased that “Yon-sama is more popular than me.” Choi Ji-woo was invited to co-star in Rondo, a television series in Japan. Its first episode achieved the highest ratings ever for such a program. Choi has also been featured in Christian Dior cosmetics ads in Asia, as a means to win a large following in its markets. Korean dramas have promoted Japanese tourism to South Korea. So many tourists walked on a log featured in the one of the scenes in Winter Sonata that it collapsed, and a statue of one of the actors "Bae Yong-joon" had to be erected in its place. Today Japanese women are poised in front of their televisions every day, intent on seeing their favorable Korean soap operas.