태즈메이니아 : Tasmania

Open Your World with BYJ
“Tasmania”

Tasmania is an Australia island and state of the same name. It is located 240 kilometres (150 mi) south of the eastern side of the continent, being separated from it by Bass Strait. The state of Tasmania includes the island of Tasmania and other surrounding islands. The state has an estimated population of 500,000 (December 2008) with almost half located in the greater Hobart area, and an area of 68,401 square kilometres (26,410 sq mi) of which the main island covers 62,409 square kilometres (24,096 sq mi).



Tasmania is promoted as the Natural State and the "Island of Inspiration" owing to its large and relatively unspoiled natural environment. Formally, almost 37% of Tasmania is in reserves, National Parks and World Heritage Sites. The island is 364 kilometres (226 mi) long from the northernmost point to the southernmost point and 306 kilometres (190 mi) from west to east.

The state capital and largest city is Hobart, which encompasses the local government areas of City of Hobart, City of Glenorchy, City of Clarence and generally included is the satellite town of Kingston, part of the Municipality of Kingborough, into the Greater Hobart area. Other major population centres include Launceston in the north and Devonport and Burnie in the northwest. The subantarctic Macquarie Island is also under the administration of the state, as part of the Huon Valley Council local government area.
The state is named after Dutch explorer Abel Tasman, who made the first reported European sighting of the island on 24 November 1642. He named the island Anthony van Diemen's Land after his sponsor Anthony van Dieman, the Governor of the Dutch East Indies. The name was later shortened to Van Diemen’s Land by the British. It was officially renamed in honour of its first European discoverer on 1 January 1856.

As the island has been volcanically inactive in recent geographical times, Tasmania has many rounded smooth mountain ranges, making it the most mountainous state in Australia. The Tarkine, located in island's far North West, is the largest temperate rainforest area in Australia and one of the largest in the world covering approximately 3,800 square kilometres (1,500 sq mi). With its rugged topography, Tasmania has a great number of rivers, with almost all dammed at some point to provide enough hydroelectricity for the entire state's needs. Most of the rivers begin in the Central Highlands and flow out to the coast. Tasmania's estuaries (although in many cases named rivers) are mainly situated around major population centres.

Tasmania has a cool temperate climate with four distinct seasons. Summer lasts from December to February when the average maximum sea temperature is 21 °C (70 °F) and inland areas around Launceston reach 24 °C (75 °F). Other inland areas are much cooler with Liawenee, located on the Central Plateau, one of the coldest places in Australia with temperatures in February ranging between 4 °C (39 °F) to 17 °C (63 °F). Autumn lasts between March and May and experiences changeable weather, where summer weather patterns gradually take on the shape of winter patterns.

The winter months are between June and July and are generally the wettest and coolest months in the state, with most high lying areas receiving considerable snowfall. Winter maximums are 12 °C (54 °F) on average along coastal areas and 3 °C (37 °F) on the central plateau, thanks to a series of cold fronts from the Southern Ocean. Spring is a season of transition, where winter weather patterns begin to take the shape of summer patterns. Although snowfall is still common up until October. Spring is generally the windiest time of the year with afternoon sea breezes starting to take effect on the coast.

Rainfall in Tasmania follows a complicated pattern rather analogous to that found on large continents at the same latitude in the northern hemisphere. On the western side rainfall increases from around 1,458 millimetres (57.4 in) at Strahan on the coast up to 2,690 millimetres (106 in) at Cradle Valley in the highlands.

The east coast is wetter than the Midlands, with an average annual rainfall ranging from 775 millimetres (30.5 in) in St. Helens to around 640 millimetres (25 in) in Swansea. Here the rainfall is evenly distributed over the year but can be very erratic as heavy rainfalls from the warm Tasman Sea are quite frequent. Whereas a three-day fall of 125 millimetres (4.9 in) occurs only once every fifty years on the north coast, it occurs on average once every four or five years around Swansea and Bicheno, and on 7 June-8 June 1954, there were many falls as large as 230 millimetres (9.1 in) in two days in that area. The east coast is sometimes called the "sun coast" because of its sunny climate.

The Tasmanian Devil is a carnivorous marsupial found exclusively on the island of Tasmania. The size of a small dog but stocky and muscular, the Tasmanian Devil is characterised by black fur with white patches. It has a loud and disturbing screech-like growl, possesses a vicious temperament and is predominantly a scavenger. The Devil survived European settlement and was considered widespread and common throughout Tasmania until recently. As with a lot of wildlife, fast vehicles on roads are a problem for Tasmanian Devils, which are often killed while feeding on other road-killed animals such as wallabies.

As of 2005, the Tasmanian Devil population has been reduced by up to 80% in parts of Tasmania by the devil facial tumor disease, which is gradually spreading throughout the island. There is no known cure for the disease, and intensive research is underway to determine its cause. There is also a captive breeding program being undertaken by the Tasmanian government to establish a disease-free, genetically-diverse population of Tasmanian Devils outside Tasmania. This has been relatively successful so far.

The form of the government of Tasmania is prescribed in its Constitution, which dates from 1856, although it has been amended many times since then. Since 1901, Tasmania has been a state of the Commonwealth of Australia, and the Australian Constitution regulates its relationship with the Commonwealth and prescribes which powers each level of government enjoys.

Tasmania's erratic economy was first experienced by colonists in the early 1800s. The reasons have been many and varied over the years. For the length of the history of Tasmania there has been a continuing exodus of youth to mainland Australia in order to seek employment opportunities.

Traditionally Tasmania's main industries have been: mining, agriculture; forestry; and tourism. The state has a large number of food exporting sectors, including but not limited to seafood (for example, Atlantic salmon, abalone and crayfish).

Today, a significant number of employed Tasmanians work for the government. Other major employers include the Federal Group, owner of several hotels and Tasmania's two casinos, and Gunns Limited, the state's biggest forestry company.

Tasmania's main air carriers are Qantas and its subsidiary, which fly direct routes to Melbourne, Sydney, Brisbane, and Adelaide. Low cost airline Tiger Airways commenced services between Melbourne and Launceston in November 2007 and Hobart in January 2008. Major airports include Hobart International Airport and Launceston Airport.

Tasmania, Hobart in particular, serves as Australia's chief sea link to Antractica. Hobart has the second deepest natural port in the world, second to only Rio de Janeiro in Brazil.
During colonial times typical English cuisine would have been standard in most areas of Tasmania. The arrival of immigrants and changing cultural patterns has meant Tasmania now has a wide range of restaurants. Scattered across Tasmania are many vineyards, and Tasmanian beer brands such as Boags and Cascade are known and sold on the mainland. King Island off the northwestern coast of Tasmania has a reputation for boutique cheeses and dairy products.

[Dove Lake and Cradle Mountain, Central Tasmanian Highlands]

เกาะแทสเมเนีย

เกาะแทสเมเนีย เป็นรัฐหนึ่งของประเทศออสเตรเลีย ตั้งอยู่ห่างออกไปราว 240 กม. (150 ไมล์) ทางตอนใต้ของส่วนตะวันออกของทวีปออสเตรเลีย โดยถูกกั้นด้วยช่องแคบบาสส์ แทสเมเนียมีประชากรราว 456,652 คน (จากการสำรวจสำมะโนประชากรในปี 2001) และมีพื้นที่ 68,332 กม.² (26,383 ตารางไมล์) จากการสำรวจเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2003 พบว่าแทสเมเนียมีประชากรที่อยู่อาศัยจริงราว 476,199 คน ชื่อเล่นของแทสเมเนียคือ เกาะแอปเปิล เนื่องจากมีการปลูกแอปเปิลมาก และรูปร่างของเกาะที่เหมือนผลแอปเปิล

เมืองหลวงและเมืองขนาดใหญ่ที่สุดของเกาะคือเมืองโฮบาร์ต ซึ่งรวมถึงชุมชนโฮบาร์ต เกลนอร์ซี และ แคลเรนซ์ เมืองใหญ่ที่มีประชากรจำนวนมากอีกแห่งได้แก่เมืองลอนเซสตัน ทางตอนเหนือ และเดวอนพอร์ต กับเบอร์นี ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ

เกาะแมกควารี ซึ่งเป็นเกาะเล็กของทวีปแอนตาร์กติก ก็อยู่ในความปกครองของรัฐแทสเมเนีย แทสเมเนียยังเป็นที่รู้จักในเรื่องของธรรมชาติที่งดงาม มีสัตว์หายากที่พบได้บนเกาะนี้ที่เดียว ได้แก่ แทสเมเนียน เดวิล

พอร์ตอาเทอร์ (Port Arthur) เป็นเมืองขนาดเล็ก อดีตเคยเป็นที่ตั้งของที่กุมขังนักโทษ ในปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งของรัฐแทสเมเนีย

ประเทศที่มีอดีตเคยเป็นแดนนักโทษ นั้นคือ ประเทศออสเตรเลีย ปัจจุบันนี้ได้รับการก่อตั้งเป็นประเทศขึ้นมาได้ก็เพราะสงครามปฏิวัติที่อเมริกาเป็นผู้ก่อขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1775 ครั้งหนึ่งในยุคก่อนหน้านั้น บรรดาประเทศต่าง ๆ ที่มีเมืองขึ้นของตนมักจะใช้ดินแดนในเมืองขึ้นดังกล่าวเป็นแดนกักกันหรือเป็นคุกที่คุมขังนักโทษ โดยเฉพาะประเทศอังกฤษ มักจะนำผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดตลอดจนนักโทษที่ถูกตัดสิน ได้รับโทษแล้ว ไปกักกันไว้ในดินแดนอันเป็นเมืองขึ้นของตนในอเมริกา แต่หลังจากที่บรรดาดินแดนอเมริกาอันเคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศอังกฤษเกิดรบชนะในสงครามกู้อิสรภาพครั้งนั้นแล้ว อังกฤษก็ต้องหาสถานที่กักกันนักโทษของตนแทนดินแดนอเมริกันเหล่านั้นต่อไปใหม่

ด้วยเหตุนี้ กองเรืออังกฤษจึงได้ใช้เรือแล่นลัดตัดตรงไปยังดินแดนออสเตรเลียโดยได้บรรทุกเอาบรรดานักโทษชายหญิงไปในเรือเหล่านั้นด้วย นักโทษเหล่านั้นต้องถูกส่งออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของตน ก็เพราะต้องตกเป็นอาชญากรแผ่นดินในคดีต่าง ๆ บางคนมีหนี้สินแล้วไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้หนี้ ก็ต้องเข้าคุกไปโดยไม่มีทางเลี่ยง

แดนกักกันทั้งหลายในยุคแรก ๆ ของการใช้ดินแดนออสเตรเลียเป็นแดนกักกันนักโทษของอังกฤษ ที่สำคัญแห่งหนึ่งคือ ซิดนีย์ อันเป็นนครใหญ่ที่สุดของประเทศออสเตรเลียในปัจจุบัน หลังจากนั้นต่อมาก็มีการจัดส่งนักโทษที่ต้องโทษขนาดหนักแยกย้ายไปสู่ที่ควบคุมพิเศษที่จัดตั้งขึ้นใหม่ เรียกกันว่า "นิคมผู้ต้องโทษคดีอาญา " ซึ่งในยุคนั้นมีนิคมนักโทษที่สำคัญอยู่แห่งหนึ่งบนเกาะเปล่าเปลี่ยว มีแต่โขดหินซึ่งเรียกกันในยุคนั้นว่า นิคมนักโทษที่พอร์ตอาเทอร์ ฟังดูคล้าย ๆ จะเป็นท่าเรือสำหรับเกาะแห่งนั้น เขาเรียกกันว่าดินแดนแห่งแวน ไดเมน หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งในปัจจุบันนี้ว่าเกาะแทสเมเนีย ตั้งอยู่นอกชายฝั่งทะเลด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลีย

ชีวิตความเป็นอยู่ในนิคมนักโทษที่พอร์ตอาเทอร์มีความทารุณโหดร้ายมาก เรื่องจะคิดหลบหนีนั้นอย่าได้หวังเลยว่าจะมีโอกาส นอกจากจะมี ยามรักษาการณ์และฝูงสุนัขคอยเฝ้าระวังอยู่แทบทุกฝีก้าวแล้ว ในท้องทะเล ยังมีปลาฉลามชุกชุมเสียอีกด้วย อาคารที่ควบคุมก็ตั้ง อยู่บนโขดหินสูงชัน ได้ยินแต่เสียงคลื่นซัดอยู่อาดอานทั้งวันทั้งคืน มีนักโทษพยายามหลบหนีมากมายหลายคนแต่ก็มีอยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่สามารถรอดชีวิตออกมาได้ พอร์ตอาเทอร์ถูกใช้เป็นแดนคุมขังนักโทษอยู่โดยตลอดมาเป็นเวลานานถึงห้าสิบปี มีนักโทษอยู่ประมาณ 30,000 คน แต่หลังจากที่ถูกทิ้งร้างว่างเปล่าไม่ใช้เป็นแดนคุมขังได้ประมาณสองปี ตัวนิคมส่วนใหญ่ก็ถูกไฟเผาผลาญเสียเป็นส่วนมาก

Port Arthur Tasmania

ปัจจุบันนี้มีนักท่องเที่ยวพากันเดินทางไปแวะชมพอร์ตอาเทอร์มากมาย ท่ามกลางซากปรักหักพังที่ยืนหยัดอยู่ตลอดมาเป็นเวลานาน ประมาณหนึ่งร้อยปี พร้อมทั้งยังมีหอคอยสูง บ้านและโบสถ์อีกอย่างละหนึ่งหลัง นอกจากนี้ก็มีโรงพยาบาลอีกหนึ่งแห่ง สิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ดังที่ได้กล่าวมา ล้วนแต่เป็นฝีมือการก่อสร้างของบรรดานักโทษทั้งสิ้น ซากปรักหักพังต่าง ๆ ที่นั่น เป็นเสมือนสิ่งเตือนใจให้ระลึกถึงว่าประเทศออสเตรเลียนั้น เริ่มตั้งขึ้นมาได้ก็เพราะถูกใช้เป็นแดนคุมขังนักโทษมาก่อน

โฮบาร์ต เป็นเมืองหลวงของรัฐแทสเมเนีย ประเทศออสเตรเลีย และเป็นเมืองลำดับที่ 2 ที่มีการสร้างเมืองในประเทศออสเตรเลีย ในปี พ.ศ. 2346 (ค.ศ. 1803)

เมาท์เวลลิงตัน (Mount Wellington) เป็นชื่อยอดเขาที่สูงที่สุดในเมืองโฮบาร์ต รัฐแทสเมเนีย ประเทศออสเตรเลีย มีความสูงที่ 1,271 เมตร ในฤดูหนาวจะมีหิมะ ปกคลุมเกือบตลอดทั้งฤดู

[Wineglass Bay, East Coast]

태즈메이니아 : Tasmania

태즈매니아 주(Tasmania)는 태즈매니아 섬과 주변 섬으로 이루어진 오스트레일리아의 주이다. 대륙의 동남쪽 240 킬로미터에 위치하며, 대륙으로부터 배스 해협에 의해 나눠진다. 태즈매니아 주는 태즈매니아 섬과 주위 섬들을 포함한다. 태즈매니아는 어림 494,520명의 인구 (2008년 3월) 와 68,401 스퀘어 킬로미터의 면적을 갖는다.



태즈매니아는 그곳의 크기와 상대적으로 망처지지않은 자연 환경의 덕택에 자연의 주와 "영감의 섬"으로서 증진되었다. 공식적으로, 거의 태즈매니아의 37%가 국립공원, 세계문화유산으로 보호중이다. 섬은 가장 북쪽의 지점에서 가장 남쪽의 지점까지 365 킬로미터이며, 서쪽에서 동쪽까지 306 킬로미터이다.
주도와 가장 큰 도시는 호바트이다. 다른 주요한 인구 중심은 북쪽에 론세스턴, 북서쪽에 데번포트,버니에를 포함한다. 남극에 가까운 맥코리 섬은 또한 휴온 벨리 카운실 지방 정부 구역의 부분으로서, 주 관리 아래 있다.

[St.Columbia Falls]

[Tasmanian Devil]

[View of Hobart Airport]

タスマニア州（タスマニアしゅう、State of Tasmania, 略号 TAS）はオーストラリア本土の南方海上に位置する州である。 州都は最大の都市であるホバート。
1642年オランダ人探検家アベル・タスマンが到達し、当時のオランダ東インド会社総督ヴァン・ディーメンにちなんで「ヴァン・ディーメンス・ラント」と命名された。後にイギリスからの移住民により、タスマニア島と改名された。この頃はオーストラリア大陸の一部と考えられていた。
1803年にシドニーから最初の植民が行われた。初期の植民者は流刑囚とその看守であり、南東部のポート・アーサーと西海岸のマッカリー・ハーバーが流刑植民地となった。1826年12月3日ニューサウスウェールズ植民地から分離した。オーストラリアの植民地政府としては2番目の古さである。島の原住民w:タスマニア・アボリジニとは1830年代までブラック・ウォーと呼ばれる戦争を起こしたが、タスマニア・アボリジニたちはフリンダーズ島へ強制移住させられるなど激減し、純血のタスマニア・アボリジニはハンティングの獲物とされたといった悲劇を経て1876年に絶滅している。なお、白人との混血は存続している（w:誰がアボリジニ?）。1901年オーストラリア連邦の成立にともない州となった。

Source : wikipedia.org