BYJ arrived at JFK .

50138 BYJ arrived at JFK Munn 14:33:59


My dearest Yong Joon,
I am very happy to see you in NY again. You look surprised when you saw us. (Didn’t you expect to see us there? )
You look slim in my eyes. Hope you get a good rest here. Please don't hide too much. We promise we will not bother you.
With love,
Munn

Dear Bae sisters,
Waiting for my message?
Hope you all knew already (as Moe reported) about the plane landing at 9:16 pm.
I got JFK at 8:50 pm. There were 12 fans (those who look like fans) waiting already with flower bouquets and Joon bear as well. Chinese, Koreans, Japanese and ?? one or 2 Philippino or Indonesian?? I am the only Burmese. He came out at around 9:35 I think.. Some more fans also appeared.
He came with Mr. Brian Lee wearing black jacket, jeans and underneath is his favorite white T shirt.
And, sunglasses also.

My Korean friend next to me called him "Yong Joon Shay" and he noticed us. Then all of us followed him and he looked surprised. Then he took the flowers and signed the cards for some fans and of course, he shook hands with us. At the same time Mr. Brian Lee was telling us not to be too close to him “Guys please… he’s already tired.” We told him “We understand and we won’t bother you”. When I shook hand with him I told him “Nice to meet you again”. (He was pretty tall...!!)

We walked along with him outside while we were busy trying to take pictures, talk to him, give him presents, etc. At outside of the terminal, while waiting for the car, we have time to talk to him, take pictures of him again. I shook hand with him again and asked “How long are you going to stay here?” and he answered “I don’t know”. Hope stay long…. Mr. Lee was like covering him and our YJ was standing between him and the wall. I asked Mr. Lee “Did he get a good sleep on the plane? Get good rest?” Mr. Lee answered “Yes, he did get a good sleep” and I said “We are very worried about his health”. My Korean friend talked to him in Korean telling him about us that we are Chinese, Japanese and Burmese waiting for him and happy to see him.

Then the black van came and picked him up. When he was sitting inside, the light in the van was off. But, when Mr. Lee opened the back door to put luggage, the car light was on and he even looked so GORGEOUS in that dim light. We waited until he left. As usual, he waved his hands to us.

You know, I am typing and touching mouse to write this message for all of you. Actually, I should not touch anything with my right hand as softness of his palm’s feeling is still on my hand, hee hee….

And, one thing I regret was (I even want to slap my face) - I was so in rush that I forgot to put extra memory stick to my camera. So, I got only 4 good pictures others are not very clear. Another regret was I should have reduced the size of picture quality so I can take more. But, please don't worry, I asked my other friends to send me the pictures. I will share when I get them.

See the link to view my Prince’s gorgeous pictures. The passage from Exit door had no light, so my first picture looks quite dark.

http://picasaweb.google.com/munnkha/BYJInJFK?authkey=a447jezq24k

Enjoy…!!
Munn



Thank for sharing your new message...5555

LOVE

ROYAVAN

--------------------------------------------------------------
[แปล] เบยองจุนเดินทางถึงสนามบินเจเอฟเค นิวยอร์คแล้ว

ยองจุนที่รักยิ่งของฉัน

ฉันดีใจมากที่ได้พบคุณในนิวยอร์คอีกครั้ง
ดูคุณประหลาดใจมากมี่ได้พบพวกเรา
(คุณไม่ได้คิดว่าจะเจอเราที่นั่นใช่ไหมล่ะ?)

ในสายตาฉันว่าคุณดูผอมลงนะ
หวังว่าคุณจะได้พักผ่อนเต็มที่ที่นี่
กรุณาอย่าซ่อนตัวมากไปล่ะ
เราสัญญาว่าเราจะไม่ไปรบกวนคุณ
ด้วยรัก,
Munn

สวัสดีพี่น้องชาวเบซิสเตอร์ทุกคน

กำลังรอข้อความจากฉันอยู่ใช่ไหมล่ะ?
หวังว่าคุณคงได้รู้กันแล้ว (ตามที่ Moe โพสต์ไว้)
ว่าเครื่องบินลงจอดเวลา 21.16 น.
ฉันไปถึงที่สนามบินเจเอฟเคก็ประมาณ 20.16 น.
มีแฟนๆ 12 คน (ที่ดูออกว่าเป็นแฟนกันชัดๆ อ่ะนะ)
ได้มารอคอยอยู่แล้วพร้อมกับช่อดอกไม้ที่ยองจุนรับไปด้วยทั้งหมด
มีทั้งคนจีน เกาหลี ญี่ปุ่น และ?? ฟิลิปปินส์หรืออินโอนีเซียอีก 1-2 คนนี่ล่ะ
ฉันเป็นพม่าอยู่คนเดียว ยองจุนมาถึงตรงที่เรารออยู่ประมาณ 21.35 น.
ฉันคิดว่ามีแฟนๆ มาสบทบเพิ่มอีก ยองจุนมาถึงพร้อมกับคุณไบรอัน ลี
เขาสวมแจ็คเก็ตสีดำ กางเกงยีนส์และเสื้อยืดสีข้าวข้างในที่เขาชอบใส่
แล้วก็..แว่นกันแดดด้วย

เพื่อนชาวเกาหลีที่อยู่ถัดจากฉันเรียกเขาว่า Yong Joon Shay
และเขาก็ตอบกลับเราด้วย จากนั้นพวกเราทั้งหมดก็ตามยองจุนไป
เขาดูประหลาดใจมาก แล้วเขาก็รับดอกไม้ไป พร้อมกับเซ็นการ์ดให้แฟนๆด้วย
และแน่นอน.. เขาจับมือทักทายพวกเรา
ตอนนั้นคุณไบรอัน ลีก็บอกพวกเราโดยไม่เข้าไปใกล้ยองจุนมากว่า
"คุณๆ ครับ ได้โปรดเถอะ ยองจุนเขาหนื่อยมากแล้ว"
พวกเราเลยตอบว่า
"พวกเราเข้าใจและพวกเราจะไม่รบกวนค่ะ"
เมื่อฉันจับมือทักทายกับยองจุน ฉันบอกกับเขาว่า
"ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้งนะคะ"
(ยองจุนดูสูงดีจัง)

พวกเราเดินเคียงไปกับยองจุนตอนที่เดินออกมาด้านนอก
ระหว่างที่พวกเราวุ่นวายกับการถ่ายภาพคุยแล้วก็มอบของขวัญให้ยองจุน
พอออกมาด้านนอกอาคารสนามบิน ระหว่างที่รอรถอยู่
พวกเราก็ยังมีเวลาได้คุยกับยองจุนอีก แล้วก็ถ่ายรูปยองจุนอีก
ฉันจับมือทักทายกับยองจุนอีกครั้งแล้วก็ถามเขาว่า
"คุณจะอยู่ที่อเมริกานี้นานเท่าไรคะ?"
แล้วยองจุนก็ตอบว่า
"ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ"
ฉันก็หวังว่าเขาคงจะอยู่นานสักหน่อยนะ
คุณลีก็ดูเหมือนจะเขามากันเอาไว้
และยองจุนของพวกเราเลยยืนอยู่ระหว่างคุณลีกับกำแพง
ฉันถามคุณลีว่า
"ยองจุนหลับสบายมาบนเครื่องบ้างหรือเปล่า? เขาได้พักบ้างหรือยัง?"
คุณลีตอบว่า
"ครับ เขาได้หลับมาบนเครื่องบ้างแล้ว"
ฉันเลยบอกคุณลีว่า
" พวกเราเป็นห่วงสุขภาพของเขามากๆ"
เพื่อนชาวเกาหลีของฉันได้คุยกับยองจุนเป็นภาษาเกาหลี
เพื่อเล่าให้เขาฟังในเรื่องของพวกเราว่า
พวกเรามีทั้งคนจีน ญี่ปุ่น พม่า ซึ่งมารอพบเขาและดีใจมากที่ได้เจอเขา

จากนั้น รถตู้สีดำก็เข้ามาจอดรับเขา
ตอนที่ยองจุนเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อยแล้วไฟในรถก็ดับลง
ทว่าพอคุณลีไปเปิดประตูท้ายเพื่อเอากระเป๋าขึ้น
ไฟในรถก็ติดอีกครั้ง และแม้จะอยู่ภายใต้แสงไฟสลัวๆ
เขาก็ยังดูหล่อเหลางามสง่า
พวกเรารอจะกระทั่งเขาจากไป
และเหมือนกับทุกครั้ง เขาโบกมือให้พวกเราด้วย

คุณก็รู้ ที่ฉันกำลังพิมพ์แล้วก็คลิกเมาส์ส่งข้อความนี่
ก็เพื่อพวกคุณทุกคนเลยนะ
จริงๆ แล้วฉันไม่ควรจะจับอะไรเลยด้วยมือขวาเนี่ย
เพราะฉันยังรู้สึกถึงสัมผัสอันนุ่มนวลจากมือของยองจุนบนมือฉันเลย
ฮี่ๆๆๆ

และ อย่างหนึ่งที่ฉันเสียดาย (ฉันล่ะอยากชกหน้าตัวเองจริงๆ)
ตอนช่วงเวลาเร่งรีบนั้น ฉันลืมใส่เมโมรี่หน่วยความจำเพิ่มในกล้องน่ะสิ
ดังนั้น ฉันเลยมีรูปชัดๆ เหลืออยู่แค่ 4 รูปเอง
นอกนั้นมันมัวไปหมด อีกอย่างที่น่าเสียดาย คือ ฉันควรจะลดขนาดรูปลง
ฉันอาจจะถ่ายได้มากขึ้นด้วย ทว่า อย่าห่วงไป ฉันบอกเพื่อนๆ คนอื่น
ให้ส่งรูปให้ฉันด้วยแล้ว แล้วฉันจะเอามาแบ่งให้ดูหลังจากที่ฉันไปเอารูปมาจากเพื่อนแล้ว

ตามลิงค์ไปดูภาพของเจ้าชายผู้สง่างามของพวกเราแล้วกัน
ทางเดินตรงประตูทางออกไม่ค่อยมีแสงรูปแรกๆ ของฉันเลยดูมืดๆ น่ะ

http://picasaweb.google.com/munnkha/BYJInJFK?authkey=a447jezq24k

ขอให้เบิกบานกันทุกคนจ้า
Munn

ขอบคุณมากสำหรับข้อความของเธอจ้า
รัก
Roytavan

Translated by Kelly