Geomungo / โกมังกู ...พิณเกาหลีโบราณ...

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ขอต่อกันอีกสักนิดกับเครื่องสายของเกาหลี “โกมังกู” ที่ปรากฏอยู่ในเรื่อง A Frozen Flower นะคะ



“โกมังกู” (geomungo) หรือ “ฮยอนกึม” (hyeongeum) เป็นเครื่องสายโบราณของเกาหลี (ซึ่งดิฉันขอเรียกว่า พิณเกาหลี แล้วกันนะคะ) เหล่าบัณฑิตเชื่อกันว่าชื่อนี้มาจากคำว่า “โกคูรยอ” และโดยความหมายก็คือ “พิณแห่งโกคูรยอ” หรืออีกนัยหนึ่งก็แปลได้ว่า “พิณสีดำ”

เครื่องสายชนิดนี้มีปรากฏมานานตั้งแต่ศตวรรษที่ 4 จนถึงศตวรรษ 7 ในสมัยอาณาจักรโกคูรยอ ตามที่ปรากฏใน Samguk Sagi หรือตำนานแห่ง 3 อาณาจักร (หรือจะเรียกว่าสามก๊กฉบับเกาหลีก็คงพอได้นะคะ) ซึ่งเขียนไว้ในปี ค.ศ. 1145 “โกมังกู” ประดิษฐ์โดยเสนาบดี Wang San-ak โดยมีต้นแบบจากเครื่องสายโบราณของจีน “กู่เจิ้ง” (พิณ 7 สาย) โดยมีหลักฐานการปรากฏของเครื่อสายชนิดนี้อยู่ในภาพวาดในสุสานสมัยโกคูรยอ

“โกมังกู” มีความยาวประมาณ 162 ซ.ม. และกว้าง 23 ซ.ม. (ยาว 63.75 นิ้ว และกว้าง 9 นิ้ว) มีสายทั้งหมด 16 สาย เวลาเล่นผู้บรรเลงต้องนั่งบนพื้น แล้วใช้ไม้ดีดที่จับด้วยมือขวา ในขณะที่มือซ้ายกดที่สายพิณเพื่อให้เกิดเสียงสูงต่ำ (น่าจะคล้ายๆ กีต้าร์มั้งคะ เพราะกดสายแล้วใช้ปิ๊กดีดเหมือนกันเลย) เครื่องดนตรีชนิดนี้ใช้บรรเลงทั้งบทเพลงในราชสำนักและบทเพลงพื้นบ้าน
ตามรูปพรรณสัณฐานและวิธีการเล่นทำให้คนมักเชื่อกันว่านี่เป็นเครื่องดนตรีที่เหมาะสำหรับ “ผู้ชาย” มากกว่า “กยากึม” (gayageum) พิณเกาหลีอีกแบบที่มี 12 สาย แต่เครื่องดนตรีทั้ง 2 ชนิดสามารถเล่นได้ทั้งหญิงและชาย

จินฮีคิม ชาวอเมริกันเชื้อสายเกาหลี ซึ่งเป็นทั้งนักดนตรีและนักแต่งเพลง ได้เล่นโกมังกูไฟฟ้าที่ประดิษฐ์ขึ้นใหม่เพื่อให้กลายเป็นเครื่องดนตรีแบบสากล

Geomungo [ 거문고 or 현금 ]

The geomungo or hyeongeum (literally "black zither") is a traditional Korean stringed musical instrument of zither family instrument with both bridges and frets. Scholars believe that the name refers to Goguryeo and translates to "Goguryeo zither" or that it refers to the colour and translates to "black crane zither".

The instrument originated circa the fourth century through the 7th century from the kingdom of Goguryeo, the northernmost of the Three Kingdoms of Korea, although the instrument can be traced back to the 4th century.

According to the Samguk Sagi (Chronicles of the Three Kingdoms), written in 1145, the geomungo was invented by prime minister Wang San-ak, by using the form of the ancient Chinese instrument gugin (also called chilhyeongeum, literally "seven-string zither"). Archetype of the instrument is painted in Goguryeo tombs. They are found in the tomb of Muyongchong and Anak Tomb No.3.

The geomungo is approximately 162 cm long and 23 cm wide (63.75 inches long, 9 inches wide), and has movable bridges called Anjok and 16 convex frets. It has a hollow body where the front plate of the instrument is made of paulownia wood and the back plate is made of hard chestnut wood. Its six strings, which are made of twisted silk passed through its back plate. The pick is made from bamboo sticks in the size of regular household pencil.

The geomungo is generally played while seated on the floor. The strings are plucked with a short bamboo stick called suldae, which is held between the index and middle fingers of the right hand, while the left hand presses on the strings to produces various pitches. The most typical tuning of the open strings for the traditional Korean music is D#/Eb, G#/Ab, C, A#/Bb, A#/Bb, and A#/Bb an octave lower than the central tone. The instrument is played in traditional Korean court music and the folk styles of sanjo and sinawi.

Due to its characteristically percussive sound and vigorous playing technique it is thought of as a more "masculine" instrument than the 12-string gayageum (another Korean zither); both instruments, however, are played by both male and female performers.

The Korean-born, U.S. resident geomungo performer and composer Jin Hi Kim plays a custom-made electric geomungo in addition to the regular instrument.

[Special Thanks to wikipedia.org]

Ladaymoon@Copyright