...Hallyu began roughly 12 years ago when the rest of Asia discovered Korean soap operas. One of the breakthrough dramas was a series 'Winter Sonata' starring Choi Ji-woo & Bae Young-Joon. After that, more Korean dramas saw their way to foreign shores and Korean films and music started to follow suit. Korean marketing people started to see a Korea-centric trend. They dubbed this flow "The Korean Wave" or Hallyu....
24.9.09
BYJ’s Q&A
Gaulsan posted this in BYJ’s Official Website. I’d like to share here for family.^^Thanks gaulsan.^^
These are the Q&A I collected from various news clips. - gaulsan-
==============
Greeting>
Annyunghaseyo?
I am Bae Yong Joon.
Thank you very much for attending this meeting.
This is my first press meeting for publishing a book, and I feel embarrassed, nervous, and happy at the same time.
I hope you consider the book that I will introduce you as my record as a beginner of studying Korean culture, not as a book specializing in culture.
----------------
- I heard that you fell ill with sepsis. How is your present condition?
▲ I am sorry to make everyone worry. I am getting well, and I received much power after meeting the masters today.
- Would you tell us how you feel after writing your book?
▲ There are many reasons that made me write this book. In an interview I had in Japan, I was asked to introduce noticeable pIaces of Korea. I was ashamed because I couldn't give good answer to that question. Also, when I met my Family coming to see me working at the shooting site, I felt sorry for them because they spend most of their time at the shooting site, and I hoped to introduce them good pIaces to enjoy.
At first, I planned to introduce celebrated localities and good restaurants, but I change my mind. I thought that if I introduce Korean culture, how Koreans feel and express themselves, it would help people notice the deeper meaning of things otherwise they won't notice when visiting the same pIace.
It was a hard work to write this book, but thanks to the support of these masters, I could finish writing. I am thankful that I managed to finish this book without trouble.
- Did you write this all by yourself?
▲ (Smiling) I wrote it by myself.
- How did you choose the themes?
▲ There are 13 themes, and I chose some from things I was always interested, and some were recommended by others. My journey to meet and interview the masters were arranged like riding on a flow of water. Through books, newspapers, and through acquaintance... I met one master and then another. I thought 'this might be what is called karma'.
- How much are you satisfied with your book?
▲ I am not satisfied. Whenever I feel not satisfied, I say to myself I can do better next time. The most difficult part of writing this book was meeting the deadline. It was really hard to write in time. (Like other people,) I couldn't speed up my writing till the last moment(laugh). Because the entire process was delayed, the editing staffs had to work very hard. I would like to say here that I am sorry and thankful for their help.
- Are you planning to write another book?
▲ I think it is time to plan another drama(or movie) than a book. I feel very sorry to my Family for my long absence. However, writing a book is a very interesting process. If I write another book, I will introduce celebrated localities and good restaurants, which has more photographs and less words(laugh).
- Where was the most impressive pIace?
▲ There are so many good pIaces that it is difficult to choose one.
However, Hwangryongsa-ji of Kyungju was the most impressive pIace.
There is nothing left there and we can't see a thing. I don't know why, but that pIace made me immerse in deep thought. When I returned home, I thought 'maybe I missed something. I must visit there again.' It was such a pIace.
[ Hwangryongsa-ji is a pIace where was a large temple named Hwangryongsa.
It was built in 554AD in Shilla dynasty. It was destroyed when the Mongolia invaded and put fire on it in the 13th century. There is no building left, and only stones that supported columns are left to show us how large that temple was. It is the pIace that appears at the front cover of YJ's book. ]
- Among various things you've experienced, what would you like to continue doing?
▲ I would like to become a farmer.
I want to step on the ground and touch soil. I think I will feel happy to plant and harvest things and share healthy food with others. I've learned many other things and I want to do them, too, but if I am to write one more line in my curriculum vitae, I would like to add that I am a farmer.
- What is your next plan?
▲ I will never become a singer. I can't sing well. If you visit me when I become a farmer, then maybe I can sing you a song.
There can be no BYJ as a writer if there is no BYJ as an actor.
- Why did you fall ill? Would you give your message to your fans?
▲ The largest problem was losing weight. When I once asked someone about losing weight, he said, if I write another book, then I will gain weight.
I think my body got weak because I lost too much weight, and that's why I had to get hospitalized. I am now recovering. I am basically a healthy person, so I will recover soon. I am sorry to make my Family and my parents worry.
- Is there anything discontented with your work?
▲ I've studied really hard, but many things are discontented. I regret that I was short of time. The most regretful thing is, there is a flaw in my writing. In page 257 at the second bottom line, it is written 'western tower'. It should be 'eastern tower'. I am sorry.
There are many defects in my book, but I hope this could be a companion of your journey to explore Korea.
And here is her notes about yesterday’s event.^^
* It seemed that YJ spent too much energy over this book.
While walking in and out of the museum, his eyes were bright and his smile was beautiful,
but his physical condition was.... so bad.
This was the first time that I thought YJ looked better in the photos than YJ himself.
* A fan who came with me luckily received YJ's book and I briefly had a chance to flip over it on our way back home.
Wow... the book has so many information in it, and so many thoughts of YJ.
In some part, he introduces professional information about the subjects,
in other part, he writes down his thoughts calmly,
and in another part, he writes down the dialogue between people as if relaying it to us.
There were photos on almost every pages.
No wonder it must have been a hard work to photograph, write, and edit it.
* After having a brief look over his book, I felt I cannot make strong request to make English version.
Very deep understanding and knowledge of Korean culture will be needed to translate the information,
and very fluent English will be needed to deliver YJ's beautiful words properly.
I visited the bookstore of the museum yesterday, and there were only a few English books to introduce Korean culture.
I still wished if YJ's book could be introduced in English, because English readers will definitely like his deliberate work.
* When seeing YJ walking out of the museum,
I said to him "thank you for your hard work" and "please don't get sick."
I'm not sure whether my words reached his ears.
* Today, I felt so proud for the fact that the only actor whom I loved so far was this very man.
[Thai Translation by Ladymoon]
จะขอแปลเพิ่มเติมเฉพาะส่วนที่ไม่มีในบทสัมภาษณ์จากบล็อกก่อนนะคะ และในส่วนที่เป็นความคิดเห็นของ gaulsan
เบยงจุนกล่าวทักทาย>
อันยองฮาเซโย สวัสดีครับ
ผมเบยงจุน
ขอบคุณมากครับที่มาร่วมงานในวันนี้ นี่เป็นงานแถลงข่าวเปิดตัวหนังสือครั้งแรกของผม ผมรู้สึกเขิน ประหม่า แต่ก็มีความสุขในเวลาเดียวกัน หนังสือเล่มนี้เป็นงานของผู้ที่หัดศึกษาวัฒนธรรมเกาหลี ไม่ใช่ผู้ที่เชี่ยวชาญในวัฒนธรรมแต่อย่างใด
ฮวางรยองซาจิ (สถานที่ที่เบยงจุนประทับใจเป็นพิเศษ) เป็นวัดขนาดใหญ่ที่มีชื่อว่า ฮวางรยองซา สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 554 ในสมัยราชวงศ์ชิลลา ถูกทำลายลงเมื่อมองโกเลียบุกเข้ามาและเผาทำลายในศตวรรษที่ 13 ขณะนี้ไม่มีตัวอาคารหลงเหลืออยู่อีกแล้ว เหลือเพียงฐานหินที่เคยรองรับตัวอาคารซึ่งแสดงให้เห็นความใหญ่โตของวัดแห่งนี้ นี่เป็นสถานที่ที่ปรากฏอยู่บนปกหนังสือของเบยงจุน
- ทำไมคุณถึงล้มป่วยได้ คุณอยากบอกอะไรกับแฟนๆ บ้างมั้ย
▲ ปัญหาใหญ่ก็คือน้ำหนักที่ลดลงครับ ผมเคยถามใครบางคนเรื่องน้ำหนักที่ลดลงนี้ เขาบอกว่าถ้าผมเขียนหนังสืออีกสักเล่ม น้ำหนักก็จะเพิ่มขึ้นมาเอง ผมคิดว่าที่ร่างกายของผมอ่อนแอลง เพราะน้ำหนักของผมลดลงมากเกินไป นั่นคือสาเหตุที่ทำให้ผมต้องไปนอนโรงพยาบาล ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้ว ตามปกติผมเป็นคนที่ร่างกายแข็งแรง ผมจะหายดีในไม่ช้าครับ ผมขอโทษที่ทำให้แฟนๆ และพ่อแม่ต้องเป็นห่วง
- คุณไม่พอใจอะไรในผลงานของคุณบ้างมั้ย
▲ ผมศึกษาอย่างหนักมาก แต่ยังมีหลายอย่างที่ไม่น่าพอใจ ผมเสียใจที่มีเวลาน้อยเกินไป สิ่งที่ผมเสียใจที่สุดก็คือ ยังมีข้อผิดพลาดในงานเขียนของผม ในหน้า 257 บรรทัดที่ 2 จากข้างล่าง เขียนไว้ว่า “หอคอยฝั่งตะวันตก” ที่จริงต้องเป็น “หอคอยฝั่งตะวันออก” ครับ ผมขอโทษด้วย มีจุดบกพร่องเยอะเลยในหนังสือของผม แต่ผมหวังว่ามันจะเป็นเพื่อนที่ดีของคุณในการเดินทางไปเสาะหาความงดงามของเกาหลี
ดูเหมือนว่าเบยงจุนจะใช้พลังงานไปมากมายกับหนังสือของเขา ในช่วงที่เดินเข้าไปและเดินออกจากงานนั้น ดวงตาของเขาสดใส รอยยิ้มก็งดงาม แต่สภาพร่างกายของเขาดูแย่มากๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันคิดว่าเบยงจุนในรูปดูดีกว่าตัวจริงเยอะเลย
แฟนๆ ที่ไปกับฉันโชคดีได้รับหนังสือของเบยงจุน และฉันได้มีโอกาสเปิดดูแบบผ่านๆ ระหว่างทางกลับบ้าน ว้าว...หนังสือเล่มนี้มีข้อมูลเยอะจริงๆ และมีความคิดของเบยงจุนอยู่มากมาย บางจุดเขาให้ข้อมูลอย่างมืออาชีพเกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ บางจุดเขาก็เขียนความคิดเห็นของตัวเองลงไป บางจุดเขาก็เขียนบทสนทนาระหว่างผู้คนเหมือนกับจะถ่ายทอดให้เราฟัง มีรูปภาพอยู่ในแทบจะทุกๆ หน้า ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นงานแสนหนักทั้งการถ่ายภาพและการเขียน
หลังจากได้ดูหนังสือของเขาแบบผ่านๆ ฉันรู้สึกว่าคงไม่อาจเรียกร้องให้มีการทำภาษาอังกฤษออกมา จำเป็นต้องมีความเข้าใจและความรู้อันลึกซึ้งในวัฒนธรรมเกาหลีถึงจะแปลข้อมูลเหล่านี้ออกมาได้ และจำเป็นต้องมีทักษะภาษาอังกฤษที่ดีมากๆ ถึงจะถ่ายทอดถ้อยคำอันงดงามของเบยงจุนออกมาได้อย่างเหมาะสม ฉันได้แวะไปที่ร้านหนังสือในพิพิธภัณฑ์เมื่อวานนี้ มีหนังสือภาษาอังกฤษอยู่ไม่กี่เล่มเท่านั้นที่แนะนำเกี่ยวกับวัฒนธรรมเกาหลี แต่ฉันก็ยังหวังให้เบยงจุนสามารถทำออกมาเป็นภาษาอังกฤษ เพราะผู้อ่านที่ใช้ภาษาอังกฤษต้องชอบผลงานที่เกิดจากความตั้งใจของเขาชิ้นนี้แน่ๆ
ตอนที่เห็นเบยงจุนเดินออกมาจากพิพิธภัณฑ์ ฉันบอกกับเขาว่า “ขอบคุณสำหรับผลงานที่ทุ่มเทของคุณ” และ “ระวังอย่าให้ล้มป่วยอีก” แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเขาจะได้ยินคำพูดของฉันหรือไม่
วันนี้ฉันรู้สึกภูมิใจมากที่ดาราคนเดียวที่ฉันรักคือผู้ชายคนนี้
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.