배용준 단독 인터뷰 The Image Volum 1. 2004
20일 발간될 사진집 일로 바쁘게 사무실을 오가는 직원들은 그를 ‘용준씨’라고 부르며 스스럼없이 인사를 건넸다. 15명이 배용준 프로젝트에 밤낮없이 뛰는 현장이다.
―운동을 하는 과정에서 얼굴 살이 너무 빠졌던데 이제 회복이 되었나?
“(씩 웃으며) 지금은 괜찮지 않나? 조금씩 회복하고 있는 중이다. 몸 만들기가 끝나고 촬영을 시작하려고 단골 미용실에 갔는데 나를 못 알아보더라. 그런데 얼굴이 그렇게 쏙 빠지지 않으면 배에 임금왕(王)자가 만들어지지 않는다. 태국에서 막바지 촬영할 때, 얼굴 살이 너무 빠져서 과일을 몇 개 먹으려다 그만 망고스틴을 70개 넘게 먹은 일도 있다.”
―일본에서는 ‘욘사마’ 신드롬의 이유로 배용준씨를 통해 드러난 순애(純愛) 이미지를 꼽고 있다. 미소년의 동화 같은 사랑이 사람들을 위로했다는 것이다. 왜 근육맨으로 변신하는 힘겨운 과정을 자청했나?
“어떤 한계 상황에 대해, 또 나 자신에 대해 도전을 하는 것이 정말 필요했다. 다이어트가 정말 힘들었다. 오히려 운동을 하는 순간들이 편했던 것 같다. 지방을 걷어내고 근육을 만들기 위한 다이어트를 하다 보니 당분과 염분을 섭취하지 못해 근육경련과 수면장애에 시달렸다. 하루는 한숨도 못 자고 트레이너 임종필씨에게 ‘밤새 눈만 감고 있었다’고 얘기했더니 ‘그래도 근육은 쉬었으니 운동하러 가자’고 하더라.”
― ‘겨울연가’ 신드롬이 대단한데, 그 ‘순정’ 이미지에서 벗어나고 싶은 생각은 없는지.
“(양 손을 위로 번쩍 들어올리며) 내가 사랑받은 작품에서 왜 벗어나려고 하나? 그렇다고 계속 그 기억 속에 있는 것은 아니지만. 모든 역할마다 다른 기억들이 있고, 지나서 생각하면 신기하기도 하다. 영화 ‘스캔들’을 생각하면서 ‘내가 그 바람둥이 연기를 어떻게 했나?’ ‘내 내면에 그런 면이 있었나?’라고 자문하기도 한다.”
― ‘겨울연가’ 중 어느 장면을 제일 좋아하나? 촬영지인 남이섬이 대단한 문화 명소가 됐다.
“나도 다시 가보고 싶은 곳이다. 그곳에서 고교시절 준상과 유진이 눈사람 만들면서 노는 장면을 제일 좋아한다. 너무 귀엽고 순수하지 않은가.”
―일본에는 ‘겨울연가’ 무대를 본딴 마을까지 생겼는데.
“나도 조선일보에서 읽었다. 가카미가하라라는 작은 마을이라고… 참 행복하고 고마웠다.”
―‘겨울연가’에 대한 일본의 반응을 예상했나? 왜 그렇게 일본인들의 호응을 얻었다고 생각하나?
“전혀 예상하지 못했다. 이 드라마는 한국에서도, 다른 아시아 나라에서도 인기가 있었다. 그중 일본에서 가장 선풍적으로 인기를 끈 것은 그 분들을 둘러싼 환경이 외롭고 삭막해서가 아니었을까? 옛 것에 대한 마음을 느끼고 싶어했던 것 같다. 사실 세상은 너무 외롭지 않은가?”
―올 한해, 엄청난 국제적 스타가 됐다. 엄청난 사랑도 받고, 그런데 외로운가?
“워낙 많은 사랑을 받고 있지만…(침묵), 솔직히 외롭다. 너무 많은 걸 짊어져야한다는 생각이 든다. 외로움을 즐기려고도 하고 없애려고도 하는데 그게 잘 안 된다.”
―일본 팬들의 열정은 놀라운 것 같다. 일본 팬들의 특성은 어떤가? 그들을 위한 계획은?
“그 분들은 일본말을 잘한다. 하하, 농담이다. 기본적으로 저를 아껴주는 가족들은 따뜻하고 순수하다. 나보다 나이가 훨씬 더 많은 분들이 더 순수한 모습을 보여주시는 경우가 많아 여러 가지 생각을 하게된다. 곧 일본을 방문할 예정이다. 나는 한국이나 일본이나 팬들을 이제 ‘가족’으로 생각한다. 한국과 일본, 그리고 다른 아시아 국가의 가족이 만나서 교류하고 어려움과 기쁨을 나눌 수 있는 자리를 만들려는 계획이다. 한국에 안 좋은 일이 있으면, 일본 사람이 와서 도와주고, 일본에 안 좋은 일이 있으면 한국 사람이 가서 도와주고 얼마나 좋은가?”
―구체적으로 어떤 계획인가?
“아직 밝힐 단계까지는 아닌데… 내가 너무 많은 사랑을 받아서 그걸 어떻게든 사회에 돌려줘야한다고 생각한다. 세상 경험이 많은 어른들을 모시고 사단법인 같은 것을 만들 계획이 있다. 각 지역의 어려운 분들을 돕는 일에 쓸 수 있도록 하는 계획을 검토 중이다.”
―일본에서 상당한 구애(求愛)가 있는데, 일본 드라마에는 출연할 계획이 없나?
“한국에서도 아직 많은 작품을 하지 못했다. 일본말도 좀 그렇고…. 일본 드라마에 등장하기에는 아직 준비가 되지 않았다.”
―NHK 홍백전에 출연하지 않으려는 이유가 있는가?
“음… 내가 잘 할 수 있는 일이 아닌 것 같다. 버라이어티쇼라는 것이….”(그는 여기서 말을 아꼈다. 자칫 오만한 것으로 비쳐질까 걱정하는 모습이었다.)
―운동을 좋아한다고 들었는데, 평소 어떤 운동을 하나?
“골프를 좀 친다. 80대 초반의 기록을 갖고 있다. 격투기도 했고… 운동선수가 가끔 부럽다. 자신이 쏟아부은 노력에 대한 결과가 정직하기 때문이다.”
―몸 관리에 대해 평소 갖고 있는 비결이 있나?
“운동은 기본적으로 해야하는 것이고 사실은 어떻게 먹느냐가 더 중요하다. 사진집 준비하는 과정에서도 닭가슴살을 많이 먹었는데, 계속 질긴 음식을 씹다보니까 턱 주변에 근육이 생겼다. 그래서 깜짝 놀랐다. ‘근육이 잡혀 얼굴형이 변하면 어떻게 하나?’ 걱정됐던 것이다. 그래서 이후에는 아예 닭가슴살과 야채를 믹서에 갈아서 먹었다.”
(그는 20일 발매될 사진집 ‘디 이미지(The Image) Vol.1’을 세상에 내놓기까지 가혹하리만치 자신을 단련해온 과정을 솔직하게 드러냈다. 근육을 만드느라 탄수화물을 극도로 제한하는 다이어트를 하면서 배 고팠던 이야기를 할 때는 하하 웃으면서도 상당히 쑥스러워했다.)
―배용준에 대해 사람들이 가장 오해하고 있는 게 무엇인가?
“얼마 전 새로 만나게 된 사람이 있었는데, ‘너무 깐깐하고 차갑다’는 느낌을 받았다고 하더라. 사실 내가 처음 본 사람에게 살갑게 못하는 측면이 있다. 또 인상 자체가 웃지 않으면 날카롭고 차가우며 너무 이성적이다. 그런데 지금 그 사람은 나만 보면 ‘너무 웃긴다’고 말한다.”(실제로 그는 “인터뷰가 재미있다”며 줄곧 웃으며 답했다. “나에 대해 더 물어볼 게 없냐”고도 했다.)
―작품을 할 때마다 본인의 기준이 매우 높은 배우로 소문이 나 있던데.
“옛날에는 그랬다. 나 자신에 대해 항상 부족하다는 생각을 갖고 있었고 선뜻 누구에게 나 자신을 보여주는 게 두려웠다. 자꾸 더 집어넣고 만들어서 새로운 것을 보여주려고 했었다. 하지만 지금 심정은 이렇다. ‘가진 게 이것밖에 없으니까 1%, 2% 달라지는 걸 조금씩 보여주자’ 그런 식으로 생각하니 조금 느긋해지는 것 같다.”
―배용준 개인의 목표는 일본을 넘어 더 큰 무대를 겨냥하고 있지는 않은가?
“일본을 목표로 정해 활동해본 적도 없다. 다른 나라에서 활동을 하려면 그 나라의 언어와 문화를 체득해야한다. 그 과정을 통해 자연스러운 연기를 보여주려면 많은 시간과 노력이 필요하다. 다만 좋은 작품을 통해 아시아 지역뿐 아니라 더 많은 지역에서 자신을 드러내고 싶은 마음은 있다.”
―영상학 전공자로서 동아시아 지역을 강타하는 ‘한류’ 열풍에 대한 생각도 남다를 것 같다.
“나 자신이나 몇몇 스타가 한류 열풍의 중심에 있는 것은 바람직하지 않다. 한국의 문화콘텐츠가 한류열풍을 이어나가야한다. 아시아 문화는 서로 큰 이질감이 없는 듯 하다. 마치 제조업에서도 제품력이 뛰어나면 시장에서 오래가는 것처럼 문화콘텐츠도 작품력으로 승부를 걸어야한다.”
―허진호 감독의 ‘외출’이 차기작이다. 국제적 스타가 된 만큼 작품 선정에 부담이 컸을 텐데 어떤 기준으로 택했나?
“감독에 대한 믿음이 크게 작용했다. 배우와 감독의 호흡, 교감이 중요하다는 측면에서 허진호 감독님과 같이 작품을 해보고 싶었다. 특유의 정서적인 코드와 감수성 어린 영상을 알고 있는 만큼, 가슴에 와닿는 영화를 찍고 싶었다. 이 영화를 통해 오랫동안 여운을 남기는 연기를 해보고 싶다. 국제적 인기는 고려하지 않았다. 연기인생 과정에서 지금 적절한 선택이라고 믿는다.”
―21세기의 ‘스타’는 도대체 무엇인가?
“디지털 시대라고 하지만, 오히려 감성이 갈수록 중요하다고 생각한다. 결국 산업을 움직이는 것도 이미지나 감성이 아닌가? 미디어라는 것이 이미지를 만드는 역할도 하지만, 진실된 마음이 동반돼야 그 효과가 더 큰 것 같다. 엔터테인먼트의 규모가 커지고 첨단화되지만 이런 메커니즘에 기대는 스타이기보다는 본인의 능력과 자질을 계속 계발하는 자세를 유지하겠다. 진심으로 팬을 대하는 것이 정말 중요한 것 같다.”
―다른 배우들과는 좀 다른 경력을 가졌다. 영화사에서 스태프로 일하는 것으로 시작했는데 세상을 깜짝 놀라게 할 만한 다른 포부는 없는가?
“연기를 계속할 것이다. 영화 연출도 해보고 싶다. 세상을 깜짝 놀라게 할 만한 그런 큰 일은 아니더라도 하고 싶은 일은 정말 많다.”
http://www.chosun.com/se/news/
BYJ Interview 2004 [The Image Vol.1]
Translated from English to Thai by MissSandyPlace : Puket Thailand.
สมุดภาพแห่งความทรงจำ
The Image Vol.1 เป็นสมุดภาพเล่มแรกในชีวิตของยงจุน สมุดภาพเล่มนี้ทำขึ้นมาเพื่อเป็นของกำนัลพิเศษแก่แฟนๆ ที่ให้การสนับสนุนเขามาตลอด 10 ปี เป็นผลงานที่ยงจุนตั้งใจและทุ่มเทอย่างมากในการทำงาน เขาต้องผ่านการฝึกฝน ควบคุมอาหาร และความทุกข์ทรมานอีกมากมาย เพื่อให้ได้ภาพที่สมบูรณ์แบบและร่างกายที่งดงามอย่างที่เราเห็นในสมุดภาพเล่มนี้ เรียกได้ว่าสิ่งที่บันทึกเอาไว้ใน Image Vol.1 คือยงจุนที่มีเรือนร่างอันแข็งแกร่งและงดงามที่สุดในชีวิตของเขา และอย่างที่เขาพูดเอาไว้ว่าเขาคงไม่มีทางได้ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว สมุดภาพเล่มนี้จึงเหมือนเป็นบันทึกแห่งความทรงจำระหว่างเบยงจุนกับแฟนๆ ที่รักของเขา เป็นความรักที่เขาแสดงออกมาเพื่อขอบคุณแก่แฟนๆ ของเขา
The Image Vol.1 เปิดตัวครั้งแรกที่โซล โดยเบยงจุนไปปรากฏตัวและแจกลายเซ็นด้วยตัวเองสำหรับแฟนๆ ที่ซื้อสมุดภาพชุดนี้ สมุดภาพชุดนี้บรรจุไปด้วยภาพของเบยงจุนล้วนๆ โดยแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกคือเบยงจุนในภาพลักษณ์ของนักเดินทางที่พาคุณท่องเที่ยวไปกับเขา โดยทีมงานเลือกประเทศมาเลเซียเป็นสถานที่ถ่ายทำ และอีกส่วนคือเบยงจุนในวันพักผ่อนสบายๆ แบบที่เราไม่ค่อยจะได้เห็นบ่อยนัก โดยทีมงานได้เลือกเกาะภูเก็ต ประเทศไทย เป็นสถานที่ถ่ายทำ ในสมุดภาพยังมี DVD เบื้องหลังการถ่ายทำอีก 1 แผ่น ซึ่งบรรจุเรื่องราวเบื้องหลัง บทสัมภาษณ์ทั้งของทีมงานและตัวเบยงจุนเอง ในอากัปกิริยาแบบสบายๆ เหมือนกำลังพูดคุยอยู่กับคนในครอบครัวเดียวกัน ว่ากันว่าเขาต้องจ่ายเงินไปถึง 4 พันล้านวอนในการผลิตสมุดภาพชุดนี้ แต่แน่นอนที่ยอดขายถล่มทลายของ The Image Vol.1 ทั้งในเกาหลีและญี่ปุ่นย่อมทำให้ตัวเลข 4 พันล้านวอนกลายเป็นเศษเงินไป เมื่อยอดขายสมุดภาพชุดนี้ทำกำไรให้เขาได้ถึง 25 พันล้านวอน
เราจะมาร่วมรำลึกถึง The Image Vol.1 สมุดภาพเล่มแรกของเบยงจุนกัน ก่อนที่จะได้พบกับผลงานชิ้นใหม่ของเขา หนังสือท่องเที่ยวเกาหลี “Beauty of Korea” ซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการจัดทำ
ก่อนที่จะถึงบทสัมภาษณ์ของยงจุนเกี่ยวกับ The Image Vol.1 เรามารับรู้ที่มาที่ไปของหนังสือเล่มนี้ผ่านคำบอกเล่าของทีมงานกันก่อนนะคะ
(ถอดความจาก DVD Making of The Image Vol.1)
Making of The Image Vol.1
Producer : Lee Dong Hun
What is the reasoning behind The Image Vol.1?
It’s been 10 years since Yong Joon debuted. He has never shoot photos for his own keepsake. This is an opportunity to give fans a gift and at the same time shoot photos for himself. That was the reasoning.
โปรดิวเซอร์ – ลีดงฮุน
อะไรคือเหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง The Image Vol.1….
10 ปีมาแล้วนับตั้งแต่ยงจุนเข้าสู่วงการ เขาไม่เคยมีภาพถ่ายของตัวเองเก็บไว้เลย นี่เป็นโอกาสดีที่จะมอบของขวัญให้แก่แฟนๆ และในเวลาเดียวกันก็เป็นการถ่ายภาพของตัวเองเก็บไว้ด้วย นี่คือเหตุผลครับ
Film Director : Jeong Kwang Jun
Can you tell us a little about the concept?
There are two distinct concepts presented. The first concept is to make the fans feel closer to Yong Joon by interesting various interviews with him. We tried to make it seem as if Yong Joon was directly talking with the fans. The second concept was to make it easier for the viewing fans to understand the photos by making a “making of” film along with commentaries from the people who worked on this project including photographer, art director, and producer. The biggest concept for this project was to make it easy to enjoy.
ผู้กำกับการถ่ายทำ – จงควางจุน
ช่วยบอกเล่าเกี่ยวกับคอนเซ็ปต์ของานนี้หน่อย...
มีอยู่ 2 คอนเซ็ปต์ที่นำเสนอในนี้ครับ คอนเซ็ปต์เรกก็คือทำให้แฟนๆ รู้สึกใกล้ชิดกับยงจุนมากขึ้นด้วยบทสัมภาษณ์ของเขา เราพยายามทำให้ดูเหมือนว่ายงจุนกำลังคุยอยู่กับแฟนๆ ส่วนคอนเซ็ปต์ที่ 2 ก็คือ ทำให้แฟนๆ เข้าใจภาพในหนังสือได้ง่ายขึ้น ด้วยการทำเบื้องหลังการถ่ายทำแถมมาพร้อมกับหนังสือด้วย โดยมีคำบอกเล่าของผู้ที่ทำงานนี้ อย่างเช่น ช่างภาพ ผู้กำกับศิลป์ โปรดิวเซอร์ คอนเซ็ปต์ที่สำคัญก็คือทำให้ง่ายที่จะเพลิดเพลินไปกับมันครับ
Photographer : Kim Tae Hwan
How was this project proposed?
Last month Yong Joon called me at 4 A.M. He asked me to come over. We talked about many things over at his house. As the sun was rising, Yong Joon brought up the idea. He said he wanted to work with me on this. I said that would be great but it was too burdensome. He said “I trust in your work. Let’s do it.” So we started working on the project.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
งานนี้เริ่มต้นยังไง...
เมื่อเดือนก่อนยงจุนโทรมาหาผมตอนตี 4 เขาบอกให้ผมแวะไปหาหน่อย เราพูดคุยกันหลายเรื่องที่บ้านของเขา พระอาทิตย์ขึ้นพอดีตอนที่ยงจุนเกิดปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นมา เขบอกว่าอยากทำงานนี้ร่วมกับผม ผมบอกว่ามันดีมาก แต่ก็เป็นภาระหนักน่าดู เขาบอกว่า “ฉันเชื่อฝีมือนาย มาทำกันเถอะ” เราก็เลยลงมือเริ่มงานนี้กันครับ
Art Director : Jeong Hyeog
What is the overall feeling for The Image Vol.1?
It’s been 10 years since YJ debuted. During his acting career, he could have shown many sides of him, but only shown a little bit. So, we tried to show something new. We thought this, YJ’s image is sophisticated and princelike. That is what the fans expect. However, we wanted to show a different image. YJ himself worked very hard to achieve this goal. He trained for 3 months. We thought about how to present his new body. So, we decided on a tough and sexy image that still retained the princelike charm. In order to create this visual, we came up with 2 different concepts. First concept was travel. We used this concept because we felt that YJ can show his inner self image in a very natural manner. The other concept was to show the side of YJ that put in a lot of effort. Not showing off just because he has a great body, but to show off the body he worked really hard for. So there are 2 concepts presented here.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
ความรู้สึกโดยรวมของ The Image Vol.1 คืออะไร...
10 ปีแล้วตั้งแต่ยงจุนเข้าวงการมา ระหว่างที่เขาเป็นนักแสดง เขาได้แสดงภาพของตัวเองในหลายๆ ด้าน แต่ก็เป็นแค่นิดหน่อยเท่านั้น เราพยายามที่จะนำเสนอสิ่งใหม่ๆ เราคิดว่าภาพของยงจุนนั้นดูเป็นผู้ดีเหมือนเจ้าชาย นั่นคือสิ่งที่แฟนๆ คาดหวัง แต่เราก็อยากแสดงภาพที่แตกต่างออกไป ตัวยงจุนเองทุมเทหนักมากเพื่อทำงานชิ้นนี้ เขาต้องฝึกซ้อมอยู่นาน 3 เดือน เราจึงคิดว่าทำอย่างไรจึงจะนำเสนอภาพใหม่ๆ ของเขาได้ เราจึงตัดสินใจใช้ภาพลักษณ์ที่ดูบึกบึนและเซ็กซี่ แต่ก็ยังคงเสน่ห์แบบเจ้าชายเอาไว้ เพื่อให้ได้ภาพเหล่านี้ เราจึงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คอนเซ็ปต์แรกก็คือการท่องเที่ยว เราใช้คอนเซ็ปต์นี้เพราะรู้สึกว่ายงจุนสามารถแสดงตัวตนข้างในของเขาออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ ส่วนอีกคอนเซ็ปต์ก็คือแสดงภาพของยงจุนที่ได้มาจากการทุ่มเทอย่างหนัก ไม่ใช่เพียงแค่เขามีเรือนร่างที่งดงาม แต่แสดงถึงร่างกายที่เขาต้องฝึกฝนอย่างหนักกว่าจะได้มันมาด้วย นี่คือ 2 คอนเซ็ปต์ที่นำเสนอในนี้ครับ
Producer : Lee Dong Hun
Why did you choose Malaysia and Thailand for the shoot?
Earlier this year, YJ went on the Asia Tour. He visited Singapore at that time. Many fans from Malaysia and Thailand came to see him. YJ thought at that time “I want to visit my fan’s home country”. So we decided this would be a perfect time. That’s why we choose Malaysia and Thailand. We plan on visiting other countries too.
โปรดิวเซอร์ – ลีดงฮุน
ทำไมถึงเลือกมาเลเซียกับประเทศไทยเป็นสถานที่ถ่ายทำ...
ช่วงก่อนยงจุนได้ไปทัวร์เอเชีย (โปรโมต April Snow) เขาได้ไปสิงคโปร์ด้วยในตอนนั้น มีแฟนๆ จากมาเลเซียและประเทศไทยจำนวนมากไปหาเขาที่นั่น ยงจุนจึงคิดว่า “ฉันอยากไปเยี่ยมประเทศของแฟนๆ พวกนี้” เราเลยคิดว่านี่เป็นโอกาสเหมาะ นั่นคือเหตุผลที่เราเลือกมาเลเซียและประเทศไทย เราวางแผนจะไปเยือนประเทศอื่นๆ ด้วยเช่นกันครับ
Art Director : Jeong Hyeog
We choose the concept of travel for Malaysia. We met the people of Malaysia. We bought products at the Malaysian market. We tried to convey the feeling of enjoyment. We visited a native town and learned carpentry, and we partied with them. Nearly everything was real. Almost nothing was scripted. So, we were able to visualize YJ’s inner charm very naturally.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
เราเลือกคอนเซ็ปต์ท่องเที่ยวสำหรับมาเลเซีย เราไปพบผู้คนที่มาเลเซีย เราไปเดินซื้อของที่ตลาดมาเลเซีย เราพยายามสื่อถึงความสนุกสนาน เราไปเยือนหมู่บ้านพื้นเมืองและไปเรียนรู้งานช่างไม้ เราร่วมงาเลี้ยงกับพวกเขา ทุกอย่างเป็นของจริงเกือบทั้งหมด แทบไม่มีการวางสคริปต์ไว้ก่อนเลยครับ เราจึงสามารถนำเสนอภาพเสน่ห์ของยงจุนแบบที่เป็นธรรมชาติมากๆ
Photographer : Kim Tae Hwan
What do you remember about “The Traveler Shoot”?
I remember everything, but if I had to choose, it was during the first shoot. We shot a scene at a hotel in Malaysia in front of a piano. I’m friend with YJ, and see him regularly, but it was difficult to take pictures of him. So I remember being very nervous on that day. We were shooting at a market in China Town. The shoot was very lively with YJ mixed in with so many other people. It felt great. I especially remember YJ’s facial expression.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
ช่วงไหนที่น่าจดจำในการถ่ายภาพชุด “Traveler”…
ผมจำได้ทุกอย่างเลยครับ แต่ถ้าต้องเลือกล่ะก็ ก็เป็นตอนที่ถ่ายทำภาพแรก เราถ่ายทำกันที่โรงแรมในมาเลเซียตรงหน้าเปียโน ผมเป็นเพื่อนกับยงจุน และเห็นเขาบ่อยๆ แต่มันยากมากเลยที่ต้องจับภาพของเขา ผมจำได้ว่ารู้สึกประหม่ามากๆ ในวันนั้น แล้วเราก็ไปถ่ายทำกันที่ตลาดในไชน่าทาวน์ ภาพที่ออกมาดูสดใส ยงจุนปะปนอยู่ในฝูงชนมากมาย มันให้ความรู้สึกที่ดีจริงๆ ผมยังจำสีหน้าของยงจุนตอนนั้นได้ดี
Art Director : Jeong Hyeog
For YJ who worked 10 years as an actor, time in Thailand was time for relaxation.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
สำหรับยงจุนที่ทำงานเป็นนักแสดงมา 10 ปี ช่วงเวลาในประเทศไทยคือเวลาที่ได้พักผ่อนจริงๆ
Photographer : Kim Tae Hwan
We shot photos at a more relaxed space. In Phuket, we went into YJ’s room while he was sleeping and took some photos of him relaxing. I remember talking with him after he woke up.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
เราถ่ายทำภาพนี้ในบรรยากาศที่สบายๆ ที่ภูเก็ต เราเข้าไปหายงจุนถึงในห้องตอนที่เขาหลับอยู่ และถ่ายภาพขณะที่เขากำลังพักผ่อน ผมจำได้ว่าพูดคุยกับเขาหลังจากที่เขาตื่นขึ้นมา
Art Director : Jeong Hyeog
Finally, we didn’t just want to show off his body. We tried to create a little movie. so we created a character. This character showed everything that YJ was hiding for 10 years. Powerful, charismatic, sexy, hard-bodied, attractive man.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
สุดท้ายเราก็ไม่ใช่แค่โชว์เรือนร่างของเขา เราพยายามสร้างออกมาเป็นหนังสั้นๆ เราจึงสร้างตัวละครขึ้นมา ตัวละครนี้โชว์ทุกอย่างที่ยงจุนปิดบังมานานนับ 10 ปี
Photographer : Kim Tae Hwan
As a photographer, what can you say about YJ?
YJ is surrounded by soft charisma. This effects all people around him during the shoot. I want to be charismatic like him. He is always giving his best. I respect that about him.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
ในฐานะช่างภาพจะพูดถึงยงจุนว่ายังไงดี...
ยงจุนล้อมรอบไปด้วยเสน่ห์อันอบอุ่นอ่อนโยน มันส่งผลกับทุกคนรอบๆ ตัวเขาด้วย ผมเองก็อยากมีเสน่ห์แบบเขาบ้าง เขามักทำอย่างดีที่สุดเสมอ ผมนับถือเขาในข้อนั้น
Art Director : Jeong Hyeog
As a art director, what you can say about YJ?
I thought he was a very accurate man. In personal management, he was very accurate. He showed everything when it was required of him. A passionate person like him should be respected, not only as an actor but as human being too. If I have another chance to work with him, I felt that I need to prepare a lot more to meet YJ’s expectations. YJ will work for a long time as an actor. If he continues to think about the fans and work hard, he won’t be an actor who’s riding the Korean popularity train. He will be an actor who’s always loved by the fans.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
ในฐานะผู้กำกับศิลป์จะพูดถึงยงจุนว่ายังไงดี...
ผมคิดว่าเขาเป็นคนที่เที่ยงตรงมากๆ ในเรื่องส่วนตัวเขาเที่ยงตรงสุดๆ เขาแสดงให้เห็นชัดเจนเมื่อมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับตัวเขา คนแบบเขาสมควรได้รับการนับถือ ไม่ใช่แค่ในฐานะนักแสดง แต่ในฐานะคนๆ หนึ่งด้วย ถ้าผมมีโอกาสได้ร่วมงานกับเขาอีก ผมต้องเตรียมตัวให้ดีกว่านี้ เพื่อจะทำให้ได้ตามความคาดหวังของเขา ยงจุนคงเป็นนักแสดงไปอีกนาน ถ้าเขายังคงทุ่มเททำงานหนักและคิดถึงแต่แฟนๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ เขาไม่ใช่แค่เพียงจะได้รับความนิยมในเกาหลี แต่จะเป็นคนที่ได้รับความรักจากแฟนๆ ตลอดไป
Producer : Lee Dong Hun
Any last words as a producer?
There was a long preparation period. And it wasn’t a short shoot either. Many people worked hard in Malaysia, Thailand, and on the studio shoot. YJ had a hard time with chicken breasts. He must have been very tired. I’m thankful the shoot was completed so well. I thank all the staff members. I have no doubt that YJ’s photo/video album is a first and best photo/video album in Korea. Please enjoy!
โปรดิวเซอร์ – ลีดงฮุน
ในฐานะโปรดิวเซอร์จะทิ้งท้ายอะไรหน่อยมั้ย...
เป็นการเตรียมงานที่ยาวนานมากครับ และการถ่ายทำก็ใช้เวลาไม่น้อยเลย คนมากมายต้องทุ่มเทกันอย่างหนักทั้งในมาเลเซีย ประเทศไทย และในสตูดิโอ ยงจุนเองก็ต้องทนทรมานกับเจ้าอกไก่นั่น เขาคงต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมาก ผมขอขอบคุณที่การถ่ายทำลุล่วงไปด้วยดี ผมขอขอบคุณทีมงานทุกคน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอัลบั้มภาพ/วีดีโอชุดนี้ของยงจุนจะเป็นอัลบั้มภาพ/วีดีโอที่ดีที่สุดชิ้นแรกของเกาหลี ขอให้มีความสุขกับมันนะครับ...
BYJ Interview
บทสัมภาษณ์ BYJ
Why a photo album?
I wanted to show various sides of myself. I also wanted to make an album full of memories and effort. And I wanted to capture myself not as I am, but as an actor being challenged in a new arena. I wanted to create a new image of myself.
ทำไมถึงต้องเป็นอัลบั้มภาพ…
ผมอยากแสดงด้านต่างๆ ของตัวผมครับ ผมยังต้องการทำอัลบั้มที่เต็มไปด้วยความทรงจำและความทุ่มเทของผม ผมอยากเห็นภาพตัวเองในแบบที่ไม่ใช่ตัวผมเอง แต่ในฐานะนักแสดงที่ท้าทายกับบทบาทใหม่ๆ ผมอยากสร้างภาพใหม่ๆ ของตัวเอง
It’s coming out first in Korea?
Of course. I have come this far to this position because Korean fans have trusted me and loved me for the past 10 years. It must come out first in Korea.
อัลบั้มนี้จะวางขายในเกาหลีก่อนใช่มั้ย…
แน่นอนครับ ที่ผมมาได้ไกลขนาดนี้เพราะแฟนๆ ชาวเกาหลีไว้ใจผม รักผมมาตลอด 10 ปี ต้องวางขายในเกาหลีก่อนอยู่แล้วครับ
What makes your photo album different?
In other photo albums you can’t see me. In this one, you can see me. (laugh) I don’t think there is any album that shows such extremes. You can see it for yourself, but one shows the human side while the other shows the actor playing a new character.
อะไรทำให้อัลบั้มภาพของคุณแตกต่างจากคนอื่น…
ในอัลบั้มอื่นๆ คุณไม่เห็นผมไงครับ แต่อันนี้คุณเห็นผมแน่นอน ผมคิดว่าคงไม่มีอัลบั้มไหนที่เป็นที่สุดแบบนี้แน่ครับ คุณจะได้เห็นกับตาตัวเอง ด้านหนึ่งโชว์ถึงความเป็นคนธรรมดา ส่วนอีกด้านโชว์บทบาทใหม่ๆ ในฐานะนักแสดง
What was the most difficult part in preparing for this album?
The most difficult part?
Was it hard to work out?
The easiest part of working out is the actual work out. The actual work out is easy. The rest I can’t say what is the hardest. They are all hard. The food I have to eat are very painful. No salt and sugar diet makes it hard to sleep. I’ve some muscle spasms too. I couldn’t do anything. I couldn’t even read a book. During the first month, I studies and read books. But after that month, I really couldn’t even think about studying. It was very difficult to continue working while dieting. It’s hard to work out and diet as it is. Add work to that, and it’s a killer. Some days I felt faint on location. There is no sugar and salt in my body. JP gives me a fruit when I feel faint. As soon as I eat a piece of it, I feel sugar spreading throughout my body. Then I can find the energy to continue filming.
อะไรคือส่วนที่ยากลำบากที่สุดในการเตรียมงานชุดนี้ ต้องออกกำลังกายหนักมากมั้ย…
ส่วนที่ง่ายที่สุดคือการออกกำลังกายตามปกติ ตรงนั้นน่ะง่าย แต่ส่วนที่เหลือผมบอกไม่ถูกว่าอะไรยากที่สุด มันยากไปหมดเลยครับ อาหารที่ผมต้องกินก็แสนจะทรมาน ไม่มีเกลือไม่มีน้ำตาล มันทำให้ผมนอนไม่หลับ แถมผมยังเจ็บกล้ามเนื้ออีกด้วย ผมทำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่จะยกหนังสือขึ้นอ่าน ช่วงเดือนแรก ผมอ่านหนังสือบ้าง แต่หลังจากนั้นผมไม่มีอารมณ์แม้แต่จะอ่านหนังสือ มันลำบากมากที่ต้องทำงานระหว่างควบคุมอาหาร ลำบากทั้งการออกกำลังกายและการควบคุมอาหาร แถมยังต้องทำงานอีก เหมือนฆ่ากันชัดๆ บางวันผมหน้ามืดระหว่างถ่ายทำ ร่างกายของผมไม่มีเกลือไม่มีน้ำตาลเลย JP ยอมให้ผมกินผลไม้ได้ตอนผมรู้สึกหน้ามืด พอได้กินผลไม้เข้าไปเท่านั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าน้ำตาลวิ่งไปทั่วร่างของผม ผมจึงมีพลังถ่ายทำต่อได้
สมุดภาพแห่งความทรงจำ
The Image Vol.1 เป็นสมุดภาพเล่มแรกในชีวิตของยงจุน สมุดภาพเล่มนี้ทำขึ้นมาเพื่อเป็นของกำนัลพิเศษแก่แฟนๆ ที่ให้การสนับสนุนเขามาตลอด 10 ปี เป็นผลงานที่ยงจุนตั้งใจและทุ่มเทอย่างมากในการทำงาน เขาต้องผ่านการฝึกฝน ควบคุมอาหาร และความทุกข์ทรมานอีกมากมาย เพื่อให้ได้ภาพที่สมบูรณ์แบบและร่างกายที่งดงามอย่างที่เราเห็นในสมุดภาพเล่มนี้ เรียกได้ว่าสิ่งที่บันทึกเอาไว้ใน Image Vol.1 คือยงจุนที่มีเรือนร่างอันแข็งแกร่งและงดงามที่สุดในชีวิตของเขา และอย่างที่เขาพูดเอาไว้ว่าเขาคงไม่มีทางได้ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว สมุดภาพเล่มนี้จึงเหมือนเป็นบันทึกแห่งความทรงจำระหว่างเบยงจุนกับแฟนๆ ที่รักของเขา เป็นความรักที่เขาแสดงออกมาเพื่อขอบคุณแก่แฟนๆ ของเขา
The Image Vol.1 เปิดตัวครั้งแรกที่โซล โดยเบยงจุนไปปรากฏตัวและแจกลายเซ็นด้วยตัวเองสำหรับแฟนๆ ที่ซื้อสมุดภาพชุดนี้ สมุดภาพชุดนี้บรรจุไปด้วยภาพของเบยงจุนล้วนๆ โดยแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกคือเบยงจุนในภาพลักษณ์ของนักเดินทางที่พาคุณท่องเที่ยวไปกับเขา โดยทีมงานเลือกประเทศมาเลเซียเป็นสถานที่ถ่ายทำ และอีกส่วนคือเบยงจุนในวันพักผ่อนสบายๆ แบบที่เราไม่ค่อยจะได้เห็นบ่อยนัก โดยทีมงานได้เลือกเกาะภูเก็ต ประเทศไทย เป็นสถานที่ถ่ายทำ ในสมุดภาพยังมี DVD เบื้องหลังการถ่ายทำอีก 1 แผ่น ซึ่งบรรจุเรื่องราวเบื้องหลัง บทสัมภาษณ์ทั้งของทีมงานและตัวเบยงจุนเอง ในอากัปกิริยาแบบสบายๆ เหมือนกำลังพูดคุยอยู่กับคนในครอบครัวเดียวกัน ว่ากันว่าเขาต้องจ่ายเงินไปถึง 4 พันล้านวอนในการผลิตสมุดภาพชุดนี้ แต่แน่นอนที่ยอดขายถล่มทลายของ The Image Vol.1 ทั้งในเกาหลีและญี่ปุ่นย่อมทำให้ตัวเลข 4 พันล้านวอนกลายเป็นเศษเงินไป เมื่อยอดขายสมุดภาพชุดนี้ทำกำไรให้เขาได้ถึง 25 พันล้านวอน
เราจะมาร่วมรำลึกถึง The Image Vol.1 สมุดภาพเล่มแรกของเบยงจุนกัน ก่อนที่จะได้พบกับผลงานชิ้นใหม่ของเขา หนังสือท่องเที่ยวเกาหลี “Beauty of Korea” ซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการจัดทำ
ก่อนที่จะถึงบทสัมภาษณ์ของยงจุนเกี่ยวกับ The Image Vol.1 เรามารับรู้ที่มาที่ไปของหนังสือเล่มนี้ผ่านคำบอกเล่าของทีมงานกันก่อนนะคะ
(ถอดความจาก DVD Making of The Image Vol.1)
Making of The Image Vol.1
Producer : Lee Dong Hun
What is the reasoning behind The Image Vol.1?
It’s been 10 years since Yong Joon debuted. He has never shoot photos for his own keepsake. This is an opportunity to give fans a gift and at the same time shoot photos for himself. That was the reasoning.
โปรดิวเซอร์ – ลีดงฮุน
อะไรคือเหตุผลที่อยู่เบื้องหลัง The Image Vol.1….
10 ปีมาแล้วนับตั้งแต่ยงจุนเข้าสู่วงการ เขาไม่เคยมีภาพถ่ายของตัวเองเก็บไว้เลย นี่เป็นโอกาสดีที่จะมอบของขวัญให้แก่แฟนๆ และในเวลาเดียวกันก็เป็นการถ่ายภาพของตัวเองเก็บไว้ด้วย นี่คือเหตุผลครับ
Film Director : Jeong Kwang Jun
Can you tell us a little about the concept?
There are two distinct concepts presented. The first concept is to make the fans feel closer to Yong Joon by interesting various interviews with him. We tried to make it seem as if Yong Joon was directly talking with the fans. The second concept was to make it easier for the viewing fans to understand the photos by making a “making of” film along with commentaries from the people who worked on this project including photographer, art director, and producer. The biggest concept for this project was to make it easy to enjoy.
ผู้กำกับการถ่ายทำ – จงควางจุน
ช่วยบอกเล่าเกี่ยวกับคอนเซ็ปต์ของานนี้หน่อย...
มีอยู่ 2 คอนเซ็ปต์ที่นำเสนอในนี้ครับ คอนเซ็ปต์เรกก็คือทำให้แฟนๆ รู้สึกใกล้ชิดกับยงจุนมากขึ้นด้วยบทสัมภาษณ์ของเขา เราพยายามทำให้ดูเหมือนว่ายงจุนกำลังคุยอยู่กับแฟนๆ ส่วนคอนเซ็ปต์ที่ 2 ก็คือ ทำให้แฟนๆ เข้าใจภาพในหนังสือได้ง่ายขึ้น ด้วยการทำเบื้องหลังการถ่ายทำแถมมาพร้อมกับหนังสือด้วย โดยมีคำบอกเล่าของผู้ที่ทำงานนี้ อย่างเช่น ช่างภาพ ผู้กำกับศิลป์ โปรดิวเซอร์ คอนเซ็ปต์ที่สำคัญก็คือทำให้ง่ายที่จะเพลิดเพลินไปกับมันครับ
Photographer : Kim Tae Hwan
How was this project proposed?
Last month Yong Joon called me at 4 A.M. He asked me to come over. We talked about many things over at his house. As the sun was rising, Yong Joon brought up the idea. He said he wanted to work with me on this. I said that would be great but it was too burdensome. He said “I trust in your work. Let’s do it.” So we started working on the project.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
งานนี้เริ่มต้นยังไง...
เมื่อเดือนก่อนยงจุนโทรมาหาผมตอนตี 4 เขาบอกให้ผมแวะไปหาหน่อย เราพูดคุยกันหลายเรื่องที่บ้านของเขา พระอาทิตย์ขึ้นพอดีตอนที่ยงจุนเกิดปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นมา เขบอกว่าอยากทำงานนี้ร่วมกับผม ผมบอกว่ามันดีมาก แต่ก็เป็นภาระหนักน่าดู เขาบอกว่า “ฉันเชื่อฝีมือนาย มาทำกันเถอะ” เราก็เลยลงมือเริ่มงานนี้กันครับ
Art Director : Jeong Hyeog
What is the overall feeling for The Image Vol.1?
It’s been 10 years since YJ debuted. During his acting career, he could have shown many sides of him, but only shown a little bit. So, we tried to show something new. We thought this, YJ’s image is sophisticated and princelike. That is what the fans expect. However, we wanted to show a different image. YJ himself worked very hard to achieve this goal. He trained for 3 months. We thought about how to present his new body. So, we decided on a tough and sexy image that still retained the princelike charm. In order to create this visual, we came up with 2 different concepts. First concept was travel. We used this concept because we felt that YJ can show his inner self image in a very natural manner. The other concept was to show the side of YJ that put in a lot of effort. Not showing off just because he has a great body, but to show off the body he worked really hard for. So there are 2 concepts presented here.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
ความรู้สึกโดยรวมของ The Image Vol.1 คืออะไร...
10 ปีแล้วตั้งแต่ยงจุนเข้าวงการมา ระหว่างที่เขาเป็นนักแสดง เขาได้แสดงภาพของตัวเองในหลายๆ ด้าน แต่ก็เป็นแค่นิดหน่อยเท่านั้น เราพยายามที่จะนำเสนอสิ่งใหม่ๆ เราคิดว่าภาพของยงจุนนั้นดูเป็นผู้ดีเหมือนเจ้าชาย นั่นคือสิ่งที่แฟนๆ คาดหวัง แต่เราก็อยากแสดงภาพที่แตกต่างออกไป ตัวยงจุนเองทุมเทหนักมากเพื่อทำงานชิ้นนี้ เขาต้องฝึกซ้อมอยู่นาน 3 เดือน เราจึงคิดว่าทำอย่างไรจึงจะนำเสนอภาพใหม่ๆ ของเขาได้ เราจึงตัดสินใจใช้ภาพลักษณ์ที่ดูบึกบึนและเซ็กซี่ แต่ก็ยังคงเสน่ห์แบบเจ้าชายเอาไว้ เพื่อให้ได้ภาพเหล่านี้ เราจึงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คอนเซ็ปต์แรกก็คือการท่องเที่ยว เราใช้คอนเซ็ปต์นี้เพราะรู้สึกว่ายงจุนสามารถแสดงตัวตนข้างในของเขาออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ ส่วนอีกคอนเซ็ปต์ก็คือแสดงภาพของยงจุนที่ได้มาจากการทุ่มเทอย่างหนัก ไม่ใช่เพียงแค่เขามีเรือนร่างที่งดงาม แต่แสดงถึงร่างกายที่เขาต้องฝึกฝนอย่างหนักกว่าจะได้มันมาด้วย นี่คือ 2 คอนเซ็ปต์ที่นำเสนอในนี้ครับ
Producer : Lee Dong Hun
Why did you choose Malaysia and Thailand for the shoot?
Earlier this year, YJ went on the Asia Tour. He visited Singapore at that time. Many fans from Malaysia and Thailand came to see him. YJ thought at that time “I want to visit my fan’s home country”. So we decided this would be a perfect time. That’s why we choose Malaysia and Thailand. We plan on visiting other countries too.
โปรดิวเซอร์ – ลีดงฮุน
ทำไมถึงเลือกมาเลเซียกับประเทศไทยเป็นสถานที่ถ่ายทำ...
ช่วงก่อนยงจุนได้ไปทัวร์เอเชีย (โปรโมต April Snow) เขาได้ไปสิงคโปร์ด้วยในตอนนั้น มีแฟนๆ จากมาเลเซียและประเทศไทยจำนวนมากไปหาเขาที่นั่น ยงจุนจึงคิดว่า “ฉันอยากไปเยี่ยมประเทศของแฟนๆ พวกนี้” เราเลยคิดว่านี่เป็นโอกาสเหมาะ นั่นคือเหตุผลที่เราเลือกมาเลเซียและประเทศไทย เราวางแผนจะไปเยือนประเทศอื่นๆ ด้วยเช่นกันครับ
Art Director : Jeong Hyeog
We choose the concept of travel for Malaysia. We met the people of Malaysia. We bought products at the Malaysian market. We tried to convey the feeling of enjoyment. We visited a native town and learned carpentry, and we partied with them. Nearly everything was real. Almost nothing was scripted. So, we were able to visualize YJ’s inner charm very naturally.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
เราเลือกคอนเซ็ปต์ท่องเที่ยวสำหรับมาเลเซีย เราไปพบผู้คนที่มาเลเซีย เราไปเดินซื้อของที่ตลาดมาเลเซีย เราพยายามสื่อถึงความสนุกสนาน เราไปเยือนหมู่บ้านพื้นเมืองและไปเรียนรู้งานช่างไม้ เราร่วมงาเลี้ยงกับพวกเขา ทุกอย่างเป็นของจริงเกือบทั้งหมด แทบไม่มีการวางสคริปต์ไว้ก่อนเลยครับ เราจึงสามารถนำเสนอภาพเสน่ห์ของยงจุนแบบที่เป็นธรรมชาติมากๆ
Photographer : Kim Tae Hwan
What do you remember about “The Traveler Shoot”?
I remember everything, but if I had to choose, it was during the first shoot. We shot a scene at a hotel in Malaysia in front of a piano. I’m friend with YJ, and see him regularly, but it was difficult to take pictures of him. So I remember being very nervous on that day. We were shooting at a market in China Town. The shoot was very lively with YJ mixed in with so many other people. It felt great. I especially remember YJ’s facial expression.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
ช่วงไหนที่น่าจดจำในการถ่ายภาพชุด “Traveler”…
ผมจำได้ทุกอย่างเลยครับ แต่ถ้าต้องเลือกล่ะก็ ก็เป็นตอนที่ถ่ายทำภาพแรก เราถ่ายทำกันที่โรงแรมในมาเลเซียตรงหน้าเปียโน ผมเป็นเพื่อนกับยงจุน และเห็นเขาบ่อยๆ แต่มันยากมากเลยที่ต้องจับภาพของเขา ผมจำได้ว่ารู้สึกประหม่ามากๆ ในวันนั้น แล้วเราก็ไปถ่ายทำกันที่ตลาดในไชน่าทาวน์ ภาพที่ออกมาดูสดใส ยงจุนปะปนอยู่ในฝูงชนมากมาย มันให้ความรู้สึกที่ดีจริงๆ ผมยังจำสีหน้าของยงจุนตอนนั้นได้ดี
Art Director : Jeong Hyeog
For YJ who worked 10 years as an actor, time in Thailand was time for relaxation.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
สำหรับยงจุนที่ทำงานเป็นนักแสดงมา 10 ปี ช่วงเวลาในประเทศไทยคือเวลาที่ได้พักผ่อนจริงๆ
Photographer : Kim Tae Hwan
We shot photos at a more relaxed space. In Phuket, we went into YJ’s room while he was sleeping and took some photos of him relaxing. I remember talking with him after he woke up.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
เราถ่ายทำภาพนี้ในบรรยากาศที่สบายๆ ที่ภูเก็ต เราเข้าไปหายงจุนถึงในห้องตอนที่เขาหลับอยู่ และถ่ายภาพขณะที่เขากำลังพักผ่อน ผมจำได้ว่าพูดคุยกับเขาหลังจากที่เขาตื่นขึ้นมา
Art Director : Jeong Hyeog
Finally, we didn’t just want to show off his body. We tried to create a little movie. so we created a character. This character showed everything that YJ was hiding for 10 years. Powerful, charismatic, sexy, hard-bodied, attractive man.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
สุดท้ายเราก็ไม่ใช่แค่โชว์เรือนร่างของเขา เราพยายามสร้างออกมาเป็นหนังสั้นๆ เราจึงสร้างตัวละครขึ้นมา ตัวละครนี้โชว์ทุกอย่างที่ยงจุนปิดบังมานานนับ 10 ปี
Photographer : Kim Tae Hwan
As a photographer, what can you say about YJ?
YJ is surrounded by soft charisma. This effects all people around him during the shoot. I want to be charismatic like him. He is always giving his best. I respect that about him.
ช่างภาพ – คิมแตฮวาน
ในฐานะช่างภาพจะพูดถึงยงจุนว่ายังไงดี...
ยงจุนล้อมรอบไปด้วยเสน่ห์อันอบอุ่นอ่อนโยน มันส่งผลกับทุกคนรอบๆ ตัวเขาด้วย ผมเองก็อยากมีเสน่ห์แบบเขาบ้าง เขามักทำอย่างดีที่สุดเสมอ ผมนับถือเขาในข้อนั้น
Art Director : Jeong Hyeog
As a art director, what you can say about YJ?
I thought he was a very accurate man. In personal management, he was very accurate. He showed everything when it was required of him. A passionate person like him should be respected, not only as an actor but as human being too. If I have another chance to work with him, I felt that I need to prepare a lot more to meet YJ’s expectations. YJ will work for a long time as an actor. If he continues to think about the fans and work hard, he won’t be an actor who’s riding the Korean popularity train. He will be an actor who’s always loved by the fans.
ผู้กำกับศิลป์ – จงเฮอ๊ก
ในฐานะผู้กำกับศิลป์จะพูดถึงยงจุนว่ายังไงดี...
ผมคิดว่าเขาเป็นคนที่เที่ยงตรงมากๆ ในเรื่องส่วนตัวเขาเที่ยงตรงสุดๆ เขาแสดงให้เห็นชัดเจนเมื่อมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับตัวเขา คนแบบเขาสมควรได้รับการนับถือ ไม่ใช่แค่ในฐานะนักแสดง แต่ในฐานะคนๆ หนึ่งด้วย ถ้าผมมีโอกาสได้ร่วมงานกับเขาอีก ผมต้องเตรียมตัวให้ดีกว่านี้ เพื่อจะทำให้ได้ตามความคาดหวังของเขา ยงจุนคงเป็นนักแสดงไปอีกนาน ถ้าเขายังคงทุ่มเททำงานหนักและคิดถึงแต่แฟนๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ เขาไม่ใช่แค่เพียงจะได้รับความนิยมในเกาหลี แต่จะเป็นคนที่ได้รับความรักจากแฟนๆ ตลอดไป
Producer : Lee Dong Hun
Any last words as a producer?
There was a long preparation period. And it wasn’t a short shoot either. Many people worked hard in Malaysia, Thailand, and on the studio shoot. YJ had a hard time with chicken breasts. He must have been very tired. I’m thankful the shoot was completed so well. I thank all the staff members. I have no doubt that YJ’s photo/video album is a first and best photo/video album in Korea. Please enjoy!
โปรดิวเซอร์ – ลีดงฮุน
ในฐานะโปรดิวเซอร์จะทิ้งท้ายอะไรหน่อยมั้ย...
เป็นการเตรียมงานที่ยาวนานมากครับ และการถ่ายทำก็ใช้เวลาไม่น้อยเลย คนมากมายต้องทุ่มเทกันอย่างหนักทั้งในมาเลเซีย ประเทศไทย และในสตูดิโอ ยงจุนเองก็ต้องทนทรมานกับเจ้าอกไก่นั่น เขาคงต้องเหน็ดเหนื่อยอย่างมาก ผมขอขอบคุณที่การถ่ายทำลุล่วงไปด้วยดี ผมขอขอบคุณทีมงานทุกคน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอัลบั้มภาพ/วีดีโอชุดนี้ของยงจุนจะเป็นอัลบั้มภาพ/วีดีโอที่ดีที่สุดชิ้นแรกของเกาหลี ขอให้มีความสุขกับมันนะครับ...
BYJ Interview
บทสัมภาษณ์ BYJ
Why a photo album?
I wanted to show various sides of myself. I also wanted to make an album full of memories and effort. And I wanted to capture myself not as I am, but as an actor being challenged in a new arena. I wanted to create a new image of myself.
ทำไมถึงต้องเป็นอัลบั้มภาพ…
ผมอยากแสดงด้านต่างๆ ของตัวผมครับ ผมยังต้องการทำอัลบั้มที่เต็มไปด้วยความทรงจำและความทุ่มเทของผม ผมอยากเห็นภาพตัวเองในแบบที่ไม่ใช่ตัวผมเอง แต่ในฐานะนักแสดงที่ท้าทายกับบทบาทใหม่ๆ ผมอยากสร้างภาพใหม่ๆ ของตัวเอง
It’s coming out first in Korea?
Of course. I have come this far to this position because Korean fans have trusted me and loved me for the past 10 years. It must come out first in Korea.
อัลบั้มนี้จะวางขายในเกาหลีก่อนใช่มั้ย…
แน่นอนครับ ที่ผมมาได้ไกลขนาดนี้เพราะแฟนๆ ชาวเกาหลีไว้ใจผม รักผมมาตลอด 10 ปี ต้องวางขายในเกาหลีก่อนอยู่แล้วครับ
What makes your photo album different?
In other photo albums you can’t see me. In this one, you can see me. (laugh) I don’t think there is any album that shows such extremes. You can see it for yourself, but one shows the human side while the other shows the actor playing a new character.
อะไรทำให้อัลบั้มภาพของคุณแตกต่างจากคนอื่น…
ในอัลบั้มอื่นๆ คุณไม่เห็นผมไงครับ แต่อันนี้คุณเห็นผมแน่นอน ผมคิดว่าคงไม่มีอัลบั้มไหนที่เป็นที่สุดแบบนี้แน่ครับ คุณจะได้เห็นกับตาตัวเอง ด้านหนึ่งโชว์ถึงความเป็นคนธรรมดา ส่วนอีกด้านโชว์บทบาทใหม่ๆ ในฐานะนักแสดง
What was the most difficult part in preparing for this album?
The most difficult part?
Was it hard to work out?
The easiest part of working out is the actual work out. The actual work out is easy. The rest I can’t say what is the hardest. They are all hard. The food I have to eat are very painful. No salt and sugar diet makes it hard to sleep. I’ve some muscle spasms too. I couldn’t do anything. I couldn’t even read a book. During the first month, I studies and read books. But after that month, I really couldn’t even think about studying. It was very difficult to continue working while dieting. It’s hard to work out and diet as it is. Add work to that, and it’s a killer. Some days I felt faint on location. There is no sugar and salt in my body. JP gives me a fruit when I feel faint. As soon as I eat a piece of it, I feel sugar spreading throughout my body. Then I can find the energy to continue filming.
อะไรคือส่วนที่ยากลำบากที่สุดในการเตรียมงานชุดนี้ ต้องออกกำลังกายหนักมากมั้ย…
ส่วนที่ง่ายที่สุดคือการออกกำลังกายตามปกติ ตรงนั้นน่ะง่าย แต่ส่วนที่เหลือผมบอกไม่ถูกว่าอะไรยากที่สุด มันยากไปหมดเลยครับ อาหารที่ผมต้องกินก็แสนจะทรมาน ไม่มีเกลือไม่มีน้ำตาล มันทำให้ผมนอนไม่หลับ แถมผมยังเจ็บกล้ามเนื้ออีกด้วย ผมทำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่จะยกหนังสือขึ้นอ่าน ช่วงเดือนแรก ผมอ่านหนังสือบ้าง แต่หลังจากนั้นผมไม่มีอารมณ์แม้แต่จะอ่านหนังสือ มันลำบากมากที่ต้องทำงานระหว่างควบคุมอาหาร ลำบากทั้งการออกกำลังกายและการควบคุมอาหาร แถมยังต้องทำงานอีก เหมือนฆ่ากันชัดๆ บางวันผมหน้ามืดระหว่างถ่ายทำ ร่างกายของผมไม่มีเกลือไม่มีน้ำตาลเลย JP ยอมให้ผมกินผลไม้ได้ตอนผมรู้สึกหน้ามืด พอได้กินผลไม้เข้าไปเท่านั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าน้ำตาลวิ่งไปทั่วร่างของผม ผมจึงมีพลังถ่ายทำต่อได้
Why did you work so hard?
I didn’t have time and I’m not an athlete, who can just work out. I have to do another projects as an actor. So, I have to push myself to finish in a short time.
ทำไมต้องโหมงานกันหนักขนาดนี้…
ผมมีเวลาไม่มากครับ และผมไม่ใช่นักกีฬาที่ออกกำลังกายแค่อย่างเดียว ผมยังต้องทำงานอื่นด้วยในฐานะนักแสดง ผมจึงต้องผลักดันตัวเองให้ทำงานให้เสร็จภายในเวลาสั้นๆ
What kind of food did you eat?
I have to eat 300g of chicken breast every meal. And 200g of rice and 200g of vegetable. This is a lot of food. Leaving aside the taste for a moment. It is painful just having to eat such a large amount.
คุณกินอะไรได้บ้าง…
ผมต้องกินเนื้ออกไก่ 3 ขีดทุกมื้อ แล้วก็ข้าว 2 ขีดกับผักอีก 2 ขีด มันเป็นอาหารที่เยอะนะ แต่เรื่องรสชาติไม่ต้องพูดถึงเลย ทรมานจริงๆ ที่ต้องกินของแบบนั้นเข้าไปตั้งเยอะ
Do you cook?
I really enjoy cooking. During the diet, JP took care of all the foods. But after that, I made the food myself. Cooking is fun, and it is delicious. Maybe I should become a cook.
คุณทำอาหารเป็นมั้ย…
ผมชอบทำอาหารนะ แต่ช่วงที่ควบคุมอาหาร JP เป็นคนดูแลเรื่องอาหารทั้งหมด แต่หลังจากนั้นผมจะทำอาหารด้วยตัวเอง ทำอาหารน่ะสนุกนะ แล้วก็อร่อยด้วย บางทีผมน่าจะไปเป็นพ่อครัว
You lost a lot of weight during the diet. Any health problems?
I’m still a young man. There are no health problems. I think I’ve become healthier mentally. I challenged myself during this project. I challenged myself to go over my limit. The satisfaction I felt when I achieved my goal made me feel that I can do anything. I feel a new, different energy flowing inside of me. I think this project help me mentally in many ways. I don’t think there is any health issues. But I don’t think I can do something like this again. And I worried a lot about losing the weight. There would have been no problems if it was just diet and work out, but there were many filming works. I love acting but people will see my face. I looked hideous because I lost too much weight. So worried about that a lot. And chicken breast is very tough. So I developed jaw muscle while eating it. So I felt that I needed to change the way I eat. I asked JP to put it all in the blender. JP asked “Would you be able to eat that?”. So I told him, I have to eat this food anyway but I can’t have jaw muscles. I don’t want my face changed. So, I ate the blended food. It was a painful experience.
คุณลดน้ำหนักไปเยอะระหว่างควบคุมอาหาร มีปัญหาเรื่องสุขภาพบ้างมั้ย...
ผมยังหนุ่ม เลยไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพ ผมคิดว่าจิตใจผมแข็งแกร่งมากขึ้นด้วยซ้ำ ผมท้าทายตัวเองระหว่างทำงานนี้ ผมท้าทายขีดจำกัดของตัวเอง ความพอใจเวลาที่ทำสำเร็จทำให้ผมรู้สึกว่าผมทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น ผมรู้สึกว่ามีพลังใหม่ๆ แปลกๆ วิ่งพล่านอยู่ในตัวของผม ผมคิดว่างานนี้ช่วยผมได้เยอะด้านจิตใจ ผมคิดว่าไม่มีปัญหาด้านสุขภาพอะไร แต่ผมไม่คิดว่าจะทำอะไรแบบนี้ได้อีก ผมเป็นห่วงมากเรื่องที่น้ำหนักหายไป มันคงไม่มีปัญหาอะไรถ้าเป็นแค่การควบคุมอาหารและออกกำลังกาย แต่ยังต้องถ่ายทำอะไรอีกเยอะแยะด้วย ผมรักการแสดง แต่คนจะต้องเห็นหน้าของผม ผมดูโทรมเพราะลดน้ำหนักไปเยอะ ผมจึงเป็นกังวลเอามากๆ เนื้ออกไก่นั่นก็เหนียวน่าดู กล้ามเนื้อตรงกรามผมต้องขึ้นแน่ถ้าเคี้ยวมันมากๆ ผมเลยรู้สึกว่าต้องเปลี่ยนวิธีกิน ผมจึงขอให้ JP เอาทุกอย่างใส่เครื่องบด JP ถามว่า “แล้วคุณจะกินลงหรือ” ผมบอกเขาไปว่า ผมต้องกินอาหารพวกนี้อยู่ดี แต่จะให้มีกรามนูนขึ้นมาไม่ได้ ผมไม่อยากให้รูปหน้าของผมเปลี่ยนไป ผมจึงกินอาหารบดพวกนั้น เป็นประสบการณ์ที่ทรมานสุดๆ เลยครับ
What was the best part of preparation work?
It was so painful and difficult that…ah…the best part was when I finished my schedule for the day. After doing the work out and finishing the schedule, it feels good for a bit.”Ah, I finished everything, I did all I have to do.” There is that kind of joy. There is also “I overcame today” kind of joy. The thing I remember the most…hmm…this is another good thing. My birthday was in the middle of my diet period. Many fans sent me messages. And I sent out a video message. When I saw fans enjoying the video message, I felt very happy too. It was near the end of my diet period, so it was very difficult. When I heard fans encouraging me, I found the strength to continue my project. I need to work harder. I need to do my best. Thanks to the fans, we were able to finish safely.
อะไรคือส่วนที่ดีที่สุดในการเตรียมงานครั้งนี้…
มันทั้งทรมานทั้งยากลำบาก ส่วนที่ดีที่สุดคือตอนที่ผมจบตารางในแต่ละวัน หลังจากออกกำลังแล้วและจบตารางงาน ผมรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย “ฉันทำทุกอย่างจบแล้ว ฉันทำทุกอย่างที่ต้องทำแล้ว” นี่เป็นความยินดีอย่างหนึ่งครับ แล้วก็ยินดีที่ “วันนี้ฉันผ่านพ้นมาได้แล้ว” สิ่งที่ผมจดจำได้แม่นยำ นี่เป็นเรื่องดีๆ อีกอย่างครับ วันเกิดผมอยู่ระหว่างช่วงควบคุมอาหารพอดี แฟนๆ ส่งข้อความมาให้ผมเยอะแยะ และผมก็ส่งเป็นวีดีโอตอบกลับไป พอเห็นแฟนๆ มีความสุขกับวีดีโอนั่น ผมก็พลอยมีความสุขไปด้วย มันจวนสิ้นสุดการควบคุมอาหารของผมแล้ว แล้วก็ยากลำบากสุดๆ ด้วย เมื่อผมได้ยินแฟนๆ ให้กำลังใจผม ผมก็มีพลังที่จะทำงานต่อไป “ฉันต้องทุ่มเทให้หนัก ฉันต้องทำให้ดีที่สุด” ต้องขอบคุณแฟนๆ เราจึงทำสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
Any episodes during training…a funny episode?
I didn’t have time and I’m not an athlete, who can just work out. I have to do another projects as an actor. So, I have to push myself to finish in a short time.
ทำไมต้องโหมงานกันหนักขนาดนี้…
ผมมีเวลาไม่มากครับ และผมไม่ใช่นักกีฬาที่ออกกำลังกายแค่อย่างเดียว ผมยังต้องทำงานอื่นด้วยในฐานะนักแสดง ผมจึงต้องผลักดันตัวเองให้ทำงานให้เสร็จภายในเวลาสั้นๆ
What kind of food did you eat?
I have to eat 300g of chicken breast every meal. And 200g of rice and 200g of vegetable. This is a lot of food. Leaving aside the taste for a moment. It is painful just having to eat such a large amount.
คุณกินอะไรได้บ้าง…
ผมต้องกินเนื้ออกไก่ 3 ขีดทุกมื้อ แล้วก็ข้าว 2 ขีดกับผักอีก 2 ขีด มันเป็นอาหารที่เยอะนะ แต่เรื่องรสชาติไม่ต้องพูดถึงเลย ทรมานจริงๆ ที่ต้องกินของแบบนั้นเข้าไปตั้งเยอะ
Do you cook?
I really enjoy cooking. During the diet, JP took care of all the foods. But after that, I made the food myself. Cooking is fun, and it is delicious. Maybe I should become a cook.
คุณทำอาหารเป็นมั้ย…
ผมชอบทำอาหารนะ แต่ช่วงที่ควบคุมอาหาร JP เป็นคนดูแลเรื่องอาหารทั้งหมด แต่หลังจากนั้นผมจะทำอาหารด้วยตัวเอง ทำอาหารน่ะสนุกนะ แล้วก็อร่อยด้วย บางทีผมน่าจะไปเป็นพ่อครัว
You lost a lot of weight during the diet. Any health problems?
I’m still a young man. There are no health problems. I think I’ve become healthier mentally. I challenged myself during this project. I challenged myself to go over my limit. The satisfaction I felt when I achieved my goal made me feel that I can do anything. I feel a new, different energy flowing inside of me. I think this project help me mentally in many ways. I don’t think there is any health issues. But I don’t think I can do something like this again. And I worried a lot about losing the weight. There would have been no problems if it was just diet and work out, but there were many filming works. I love acting but people will see my face. I looked hideous because I lost too much weight. So worried about that a lot. And chicken breast is very tough. So I developed jaw muscle while eating it. So I felt that I needed to change the way I eat. I asked JP to put it all in the blender. JP asked “Would you be able to eat that?”. So I told him, I have to eat this food anyway but I can’t have jaw muscles. I don’t want my face changed. So, I ate the blended food. It was a painful experience.
คุณลดน้ำหนักไปเยอะระหว่างควบคุมอาหาร มีปัญหาเรื่องสุขภาพบ้างมั้ย...
ผมยังหนุ่ม เลยไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพ ผมคิดว่าจิตใจผมแข็งแกร่งมากขึ้นด้วยซ้ำ ผมท้าทายตัวเองระหว่างทำงานนี้ ผมท้าทายขีดจำกัดของตัวเอง ความพอใจเวลาที่ทำสำเร็จทำให้ผมรู้สึกว่าผมทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น ผมรู้สึกว่ามีพลังใหม่ๆ แปลกๆ วิ่งพล่านอยู่ในตัวของผม ผมคิดว่างานนี้ช่วยผมได้เยอะด้านจิตใจ ผมคิดว่าไม่มีปัญหาด้านสุขภาพอะไร แต่ผมไม่คิดว่าจะทำอะไรแบบนี้ได้อีก ผมเป็นห่วงมากเรื่องที่น้ำหนักหายไป มันคงไม่มีปัญหาอะไรถ้าเป็นแค่การควบคุมอาหารและออกกำลังกาย แต่ยังต้องถ่ายทำอะไรอีกเยอะแยะด้วย ผมรักการแสดง แต่คนจะต้องเห็นหน้าของผม ผมดูโทรมเพราะลดน้ำหนักไปเยอะ ผมจึงเป็นกังวลเอามากๆ เนื้ออกไก่นั่นก็เหนียวน่าดู กล้ามเนื้อตรงกรามผมต้องขึ้นแน่ถ้าเคี้ยวมันมากๆ ผมเลยรู้สึกว่าต้องเปลี่ยนวิธีกิน ผมจึงขอให้ JP เอาทุกอย่างใส่เครื่องบด JP ถามว่า “แล้วคุณจะกินลงหรือ” ผมบอกเขาไปว่า ผมต้องกินอาหารพวกนี้อยู่ดี แต่จะให้มีกรามนูนขึ้นมาไม่ได้ ผมไม่อยากให้รูปหน้าของผมเปลี่ยนไป ผมจึงกินอาหารบดพวกนั้น เป็นประสบการณ์ที่ทรมานสุดๆ เลยครับ
What was the best part of preparation work?
It was so painful and difficult that…ah…the best part was when I finished my schedule for the day. After doing the work out and finishing the schedule, it feels good for a bit.”Ah, I finished everything, I did all I have to do.” There is that kind of joy. There is also “I overcame today” kind of joy. The thing I remember the most…hmm…this is another good thing. My birthday was in the middle of my diet period. Many fans sent me messages. And I sent out a video message. When I saw fans enjoying the video message, I felt very happy too. It was near the end of my diet period, so it was very difficult. When I heard fans encouraging me, I found the strength to continue my project. I need to work harder. I need to do my best. Thanks to the fans, we were able to finish safely.
อะไรคือส่วนที่ดีที่สุดในการเตรียมงานครั้งนี้…
มันทั้งทรมานทั้งยากลำบาก ส่วนที่ดีที่สุดคือตอนที่ผมจบตารางในแต่ละวัน หลังจากออกกำลังแล้วและจบตารางงาน ผมรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย “ฉันทำทุกอย่างจบแล้ว ฉันทำทุกอย่างที่ต้องทำแล้ว” นี่เป็นความยินดีอย่างหนึ่งครับ แล้วก็ยินดีที่ “วันนี้ฉันผ่านพ้นมาได้แล้ว” สิ่งที่ผมจดจำได้แม่นยำ นี่เป็นเรื่องดีๆ อีกอย่างครับ วันเกิดผมอยู่ระหว่างช่วงควบคุมอาหารพอดี แฟนๆ ส่งข้อความมาให้ผมเยอะแยะ และผมก็ส่งเป็นวีดีโอตอบกลับไป พอเห็นแฟนๆ มีความสุขกับวีดีโอนั่น ผมก็พลอยมีความสุขไปด้วย มันจวนสิ้นสุดการควบคุมอาหารของผมแล้ว แล้วก็ยากลำบากสุดๆ ด้วย เมื่อผมได้ยินแฟนๆ ให้กำลังใจผม ผมก็มีพลังที่จะทำงานต่อไป “ฉันต้องทุ่มเทให้หนัก ฉันต้องทำให้ดีที่สุด” ต้องขอบคุณแฟนๆ เราจึงทำสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
Any episodes during training…a funny episode?
Ah, it’s not really funny. It was absurd and comical. Since I couldn’t take salt or sugar, one day I couldn’t sleep even for a minute. Even though I had trouble in sleeping, I think “What am I going to do tomorrow? I can’t work out like this.” I worried and worried “I need to go to sleep. I need to sleep for at least 2 hours.” One hour…and then I ended up getting no sleep at all. So I told JP in the morning “JP, I didn’t sleep a wink, how am I going to work out?” Then JP said, “What did you do if you didn’t sleep?” “I was lying in my bed. Trying to sleep.” “Then it’s OK. The muscles are rested. You can work out. The muscles are rejuvenated.” That’s was JP said. So, I worked out for 5 hours that day with no sleep.
มีอะไรสนุกๆ บ้างระหว่างการฝึกซ้อม...
มันก็ไม่สนุกนักหรอกครับ เป็นตลกร้ายซะมากกว่า เพราะผมกินเกลือหรือน้ำตาลไม่ได้เลย วันหนึ่งผมถึงขนาดนอนไม่หลับ ขนาดที่นอนไม่หลับผมก็ยังคิดไปว่า “แล้วพรุ่งนี้ฉันจะทำยังไง แบบนี้ออกกำลังไม่ไหวแน่ๆ” ผมได้แต่เป็นกังวล “ฉันอยากหลับ อยากหลับอย่างน้อยสัก 2 ช.ม.” หนึ่งชั่วโมงผ่านไป สุดท้ายผมเลยไม่ได้หลับสักงีบ ผมบอก JP ในตอนเช้า “JP ผมไม่ได้หลับเลยสักนิด แล้วจะออกกำลังได้ยังไง” JP ถามว่า “คุณทำอะไรอยู่” “ผมก็นอนอยู่บนเตียง พยายามจะหลับ” “อ๋อ งั้นก็ไม่เป็นไร กล้ามเนื้อได้พักแล้ว คุณออกกำลังได้ เพราะกล้ามเนื้อได้ฟื้นตัวแล้ว” นั่นคือสิ่งที่ JP พูด วันนั้นผมก็เลยออกกำลังไป 5 ช.ม. ทั้งๆ ที่ไม่ได้หลับเลย
Another episode while training…we were doing a shoot in Thailand. Thailand fans tracked me down. They saw an article in a Malaysia newspaper, and found me in Thailand. There is a fruit called mangosteen. It’s very good. They bought a big bag of mangosteen. But I’m not supposed to eat it. But my face was looking very pale at that time. So, JP decided to let me eat some fruit to restore some color to my face. This was to help me get through the photo shoot. So he gave me some fruit and told me to have some. Then JP went to hospital. Very nice timing, huh? I was going to eat just a little. Really. But there was nobody to stop me. I ate and ate, and finally everything was gone. I guess I ate like…80 mangosteens. That was my only act of rebellion. But because of that I was able to finish the final week of shooting.
อีกตอนหนึ่งเป็นตอนที่เราไปถ่ายทำในประเทศไทย แฟนๆ ชาวไทยตามมาหาผม พวกเธอเห็นข่าวในหนังสือพิมพ์มาเลเซีย ที่นั่นมีผลไม้ที่เรียกว่ามังคุด อร่อยมากเลยล่ะ พวกเธอซื้อมาฝากผมถุงใหญ่ แต่ผมกินไม่ได้ เป็นเพราะตอนนั้นผมหน้าซีดมากๆ JP เลยตัดสินใจให้ผมกินผลไม้ได้นิดหน่อยเพื่อให้หน้าผมมีสีเลือดบ้าง มันช่วยให้ผมผ่านพ้นการถ่ายทำครั้งนั้นมาได้ เขาบอกให้ผมกินผลไม้ได้นิดหน่อย แล้ว JP ก็ไปโรงพยาบาล เวลาเหมาะเลยใช่มั้ยครับ ผมต้องกินแค่นิดหน่อย แต่ว่าไม่มีคนคอยห้ามผมไง ผมก็เลยกินใหญ่ สุดท้ายก็หมดถุงนั่นเลย ผมคงกินมังคุดเข้าไปสัก...80 ลูกได้ นั่นเป็นครั้งเดียวที่ผมแหกกฏ แต่เพราะเหตุนั้นผมจึงผ่านพ้นสัปดาห์สุดท้ายของการถ่ายทำมาได้
Any discomfort while training?
There is the physical discomfort. I’m not a body builder, so it’s not that bad. I can’t wear a suit and cross my arms. My arms became thicker. But it’s not that bad. The hardest thing is washing my face. When I wash my face. I can’t use my palms, so I have to use my fingers. There are so many calluses on my palms that was if I wash my face with my palms, my face get cut up. So I still wash my face with my fingers. Who would have thought, huh?
มีเรื่องลำบากใจอะไรบ้างระหว่างการฝึกซ้อม...
มีเรื่องร่างกายครับ ผมไม่ใช่นักกล้าม ไม่กล้ามโตถึงขนาดนั้น ไม่ถึงขนาดใส่สูทแล้วกอดอกไม่ได้ แขนของผมหนาขึ้นหน่อย แต่ก็ไม่ใหญ่โตมากนัก ที่ลำบากที่สุดก็คือการล้างหน้า เวลาที่ผมล้างหน้า ผมใช้ฝ่ามือถูไม่ได้ ต้องใช้นิ้วมือแทน บนฝ่ามือของผมมีรอยด้านเต็มไปหมด ถ้าใช้ฝ่ามือถูหน้า หน้าของผมต้องเป็นรอยแน่ๆ ผมจึงต้องใช้นิ้วมือล้างหน้า ใครจะคิดล่ะครับ
What is your eating habit right now?
When I was dieting, I thought a lot about food “When this is over I will go all around and eat a lot” I thought. I always thought about eating. But now that the diet is over, I’m still eating diet food. I always eat diet food for lunch and dinner. For breakfast I eat low salt, pasta, or carbohydrate.
ตอนนี้นิสัยการกินของคุณเป็นอย่างไรบ้าง...
ตอนที่ผมควบคุมอาหารอยู่ ผมคิดถึงแต่อาหาร “พอเสร็จงานนี้นะ ฉันจะไปกินให้เรียบเลย” ผมคิดถึงแต่เรื่องกิน แต่พอมันจบลงแล้ว ผมก็ยังคงกินอาหารควบคุมน้ำหนักอยู่ ผมกินอาหารควบคุมน้ำหนักทั้งมื้อกลางวันและมื้อเย็น สำหรับมื้อเช้าผมกินพวกพาสต้าหรือแป้งที่มีเกลือต่ำ
Why do you continue to eat that way?
My current image is the most important. I don’t want to be saying “I used to look like this” So I’m trying to keep in shape as much as possible.
ทำไมถึงยังคงกินแบบนั้นอยู่...
ภาพลักษณ์ของผมเป็นสิ่งสำคัญ ผมไม่อยากพูดคำว่า “ฉันเคยรูปร่างเป็นแบบนี้” ผมพยายามรักษารูปร่างเท่าที่จะเป็นไปได้
What did you want to eat the most after the diet?
Pasta and fried rice cake slices. (Dduk-bbok-ki)…JP…you remember eating them while I was on the diet?
คุณอยากกินอะไรมากที่สุดระหว่างควบคุมอาหารอยู่...
พาสต้ากับ Dduk-bbok-ki…JP…จำได้มั้ยว่าคุณเคยกินของพวกนี้ตอนที่ผมควบคุมอาหารอยู่
Did you eat a lot?
Not yet. I ate low salt pasta. Dduk-bbok-ki not yet.
แล้วคุณกินได้เยอะมั้ย...
ยังหรอกครับ ผมกินพาสต้าที่มีเกลือต่ำ แต่ยังไม่ได้กิน Dduk-bbok-ki
Why didn’t you eat it?
I can’t just eat the rice cake slice. I heard a saying “When a person allow one thing, he will allow another” I thought I might do the same. I didn’t want to do that, so I’m refraining altogether.
ทำไมถึงไม่กินล่ะ...
ผมยังกินไม่ไหวครับ ผมเคยได้ยินมาว่า “ถ้าคนเรายอมอะไรสักอย่าง ต่อไปก็ต้องยอมอยู่เรื่อยๆ” ผมคิดว่าตัวเองก็คงเหมือนกัน ผมไม่อยากทำแบบนั้น จึงขอห้ามใจตัวเองเอาไว้ก่อน
Do you still work out as much?
I work out 30 minutes to an hour. I’m not an athlete, and I have a busy schedule. It’s important to keep at it . How much is not that important. So I try to do at least 30 minutes a day.
คุณยังคงออกกำลังหนักอยู่หรือเปล่า...
ผมออกกำลัง 30 นาทีถึง 1 ช.ม. ผมไม่ใช่นักกีฬา และผมมีตารางงานยุ่งมาก จำเป็นต้องรักษาเวลาให้ดี ว่าอะไรสำคัญแค่ไหน ผมจึงพยายามออกกำลังอย่างน้อยวันละ 30 นาที
I heard you enjoy sports…what sports do you enjoy?
Actually, it’s not the sport. I enjoy sweating. When I sweat, my mind clear up and I feel better. It relieves my stress. As far as sport go, I like golf.
ได้ยินว่าคุณชอบเล่นกีฬา กีฬาอะไรที่คุณชอบ...
ที่จริงไม่ใช่ชอบกีฬาหรอกครับ ผมชอบให้เหงื่อออกน่ะ เวลาเหงื่อออก สมองผมจะปลอดโปร่ง และผมจะรู้สึกดี มันทำให้ผมคลายเครียด ถ้าพูดถึงกีฬา ผมชอบกอล์ฟครับ
How far can you hit?
I think you are going to hate me after this. I hit a little over 300 yards. Thanks to JP, my shot distance has increased after the work out.
คุณตีได้ไกลแค่ไหน...
หลังจากนี้คุณต้องเกลียดผมแน่ๆ เลย ผมตีได้ไกลกว่า 300 หลา ต้องขอบคุณ JP ผมตีได้ไกลขึ้นหลังจากที่ฟิตร่างกายมา
Why do you like golf?
There are many reasons. I feel like a kid going on picnic when I go golfing. It’s like picnic for adults. The day before I go golfing, I have trouble sleeping. I worry about the next day’s weather. I think about what to wear tomorrow. So, I don’t get much sleep. And I go to the golf course with such excitement. That is the charm of golf, I think. I like hitting the ball, but just walking on the glass and looking at the sky, I feel like I’m being cleansed. I feel free and relaxed. That is the real charm of golf.
ทำไมคุณถึงชอบกอล์ฟ...
มีหลายเหตุผลครับ ผมรู้สึกเหมือนเด็กที่กำลังจะได้ไปปิกนิกเวลาที่เล่นกอล์ฟ เหมือนเป็นการปิกนิกของผู้ใหญ่น่ะครับ ก่อนถึงวันที่จะไปตีกอล์ฟ ผมจะนอนไม่หลับเลย ผมเป็นห่วงว่าพรุ่งนี้อากาศจะเป็นยังไง ผมคิดว่าพรุ่งนี้จะใส่ชุดไหนดี ผมก็เลยนอนไม่ค่อยหลับ และออกไปสนามกอล์ฟด้วยความตื่นเต้น นั่นคือเสน่ห์ของกอล์ฟครับ ผมชอบตีลูกนะ แต่แค่ได้เดินไปบนสนามหญ้า ได้มองท้องฟ้า ผมก็รู้สึกปลอดโปร่งแล้ว ผมรู้สึกเป็นอิสระและได้ผ่อนคลาย นั่นคือเสน่ห์ของกอล์ฟครับ
I heard you usually go golfing in the early morning, why so early?
The early morning air is refreshing. Breathing that air and watching the sunrise just make me feel great all day long. Also, it feel as if the day is longer. When you wake up late, the days feel very short. You do a couple of chores, and it’s dinner time. And the day is over. If you start the day early, the day feel long. That’s why I love early morning golf.
ได้ยินว่าคุณชอบไปตีกอล์ฟแต่เช้า ทำไมต้องไปแต่เช้าด้วย...
อากาศตอนเช้าสดชื่นครับ การสูดเอาอากาศแบบนั้นเข้าไป และเฝ้ามองพระอาทิตย์ขึ้นทำให้ผมรู้สึกดีตลอดทั้งวัน แล้วก็รู้สึกเหมือนว่าวันยาวขึ้น ถ้าคุณตื่นสาย จะรู้สึกว่าวันสั้นลง คุณทำงานแค่อย่างสองอย่างก็ถึงเวลามื้อค่ำซะแล้ว หมดวันอีกแล้ว แต่ถ้าคุณเริ่มวันแต่เช้า วันก็จะยาวขึ้น นั่นคือเหตุผลที่ผมชอบไปตีกอล์ฟแต่เช้า
Work, work out…you must not get very much sleep?
I sleep 4-6 hours a day. I’ve never slept much since I was a young kid. You know how parents sleep during the day on off day? When I was young I heard that I never slept and played by myself. My parents told me they had a really tough time. But this is what I think “I can sleep all I want later. Why start now?” and I don’t really feel that I lack sleep. But sometimes when I’m filming drama or movie, the schedule doesn’t allow me to sleep much. Sometimes I can only sleep 2-3 hours in 2 days. I always think “I will sleep a lot after this filming is over. I will award myself. I will sleep 24 hours.” But when the filming is over, I never sleep that much. I don’t really feel like sleeping.
ทำงาน...ออกกำลัง...คุณคงนอนไม่เยอะเลยสิ...
ผมนอนวันละ 4-6 ช.ม. ครับ ผมไม่ใช่คนนอนเยอะตั้งแต่เด็กแล้วครับ พวกพ่อแม่ชอบงีบระหว่างวันกันใช่มั้ย ตอนยังเด็กผมก็ได้ยินว่าตัวเองไม่ยอมนอน นั่งเล่นอยู่คนเดียว พ่อแม่บอกว่าพวกท่านลำบากเพราะผมมากจริงๆ แต่ผมคิดแบบนี้ครับ “อีกหน่อยจะนอนนานแค่ไหนก็ได้ ทำไมต้องรีบนอนตอนนี้ด้วยเล่า” และผมไม่เคยรู้สึกว่านอนไม่พอ แต่บางครั้งเวลาที่ผมถ่ายหนังหรือละคร คิวงานไม่ให้ผมได้มีโอกาสนอนมากนัก บางครั้ง 2 วันผมได้แค่ 2-3 ช.ม. เอง ผมเคยคิดว่า “พอถ่ายเสร็จจะนอนให้อิ่มเลย ฉันจะให้รางวัลตัวเอง จะนอนมันทั้งวันทั้งคืนเลย” แต่พอถ่ายเสร็จผมก็ไม่ได้นอนเยอะขนาดนั้นหรอกครับ ผมไม่รู้สึกว่าชอบนอนเท่าไหร่
You’ve been acting for 10 years. What about 10 years from now? Any dreams?
I want to direct a movie, cook in a restaurant, teach students, study construction…I have so many things I want to do. I think that’s why I became an actor. I can try many different jobs. When I was asked “10 years later” question, I used to think up the answer n the spot. But I don’t know anymore. 10 years is a long time. After dieting for this project. I really think I can do anything in 10 years. Anything is possible in 10 years. So I think my actions will decide who I am going to be in 10 years. I don’t have a “10 years later” plan. I will just work towards my dreams.
คุณแสดงมาตลอด 10 ปี แล้ว 10 ปีต่อจากนี้ล่ะ ฝันอะไรไว้บ้างมั้ย...
ผมอยากกำกับหนัง อยากทำอาหาร อยากสอนเด็กๆ อยากเรียนก่อสร้าง...มีเยอะเลยที่ผมอยากทำ ผมคิดว่านั่นคือเหตุผลที่ผมมาเป็นนักแสดง ผมจะได้ลองทำงานหลายๆ อย่าง พอมีใครถามว่า “10 ปีต่อจากนี้จะทำอะไร” ผมเคยคิดหาคำตอบ แต่ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วล่ะ 10 ปีมันนานนะ หลังจากเสร็จงานนี้ ผมคิดว่าตัวเองทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น อะไรก็เป็นไปได้ใน 10 ปีนี้ การกระทำของผมคงบอกเองว่าผมจะเป็นยังไงต่อไปในอีก 10 ปี ผมไม่มีแผน 10 ปีหรอกครับ แค่มุ่งหน้าไปตามความฝันของผม
You show promise as an action star. Is it part of your next project?
Trying something new, creating something new, I think that’s my mission as an actor. I want to try various genres. I don’t have any specific plans yet, but you could say that this project was a preparation or a test for such future projects. And I learned through this project, that I can be an action movie star. And that is could be fun. I don’t know when, but I definitely want to try it. I’ve confidence in myself.
คุณให้สัญญาว่าจะเป็นดาราหนังแอ๊คชั่น นั่นคือแผนการของคุณใช่มั้ย...
การลองทำสิ่งใหม่ๆ สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ นั่นคือภารกิจของผมในฐานะนักแสดง ผมอยากลองทำอะไรหลายๆ อย่าง ผมยังไม่มีแผนอะไรเป็นพิเศษ แต่พอพูดได้ว่างานนี้เป็นบททดสอบสำหรับแผนการในอนาคต ผมได้เรียนรู้ผ่านงานนี้ ว่าผมก็พอเป็นดาราหนังแอ๊คชั่นกับเขาได้ มันคงน่าสนุกดี ผมยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่อยากลองทำดูจริงๆ ครับ ผมมีความมั่นใจในตัวเอง
In the CF for “The Image Vol.1” your kick is amazing. Did you learn that?
I did 2 hours of weight training every morning and evening. And did 1-1.5 hours of Wu-Shu and boxing in between.
ในโฆษณาของ “The Image Vol.1” ท่าเตะของคุณสวยเลยล่ะ คุณไปเรียนมาใช่มั้ย...
ผมฝึกยกน้ำหนัก 2 ช.ม. ทุกเช้าและเย็น แล้วก็หัดวูซูกับมวย 1 ถึง 1 ชั่วโมงครึ่ง
What is your next project?
I haven’t thought about it yet. I think I will be starring in a movie. I should focus on that movie and the character. I will think about future projects after that is done. I’m only thinking about the movie right now.
งานชิ้นต่อไปของคุณคืออะไร
ผมยังไม่ได้คิดเลย ผมคิดว่าคงจะแสดงหนัง ผมคงจะตั้งสมาธิไปที่หนังและบทบาทในหนังนั่นก่อน (หนังที่ว่าคือ April Snow ค่ะ) ผมจะคิดถึงอนาคตอีกทีหลังจากจบงานนั้น ตอนนี้ผมคิดถึงแต่หนังเท่านั้น
Interview Epilogue
You know I joined a ping-pong club? There’s a ping pong table at the office. You’re watching archive footage now…I’m really bad. I learned ping pong recently.
รู้มั้ยว่าผมเข้าชมรมปิงปองด้วย มีโต๊ะปิงปองอยู่ที่ออฟฟิศ คุณเห็นภาพแล้วใช่มั้ยล่ะ ฝีมือผมห่วยชะมัด ผมเพิ่งหัดตีไม่นานนี้เอง...
We are working together, but I always feel threaten. What can I say, if he’s better than me? It’s not threat, it’s more like competition. I’m still eating my diet food after my diet period is over. So, when I work out, JP said “You shouldn’t work out. Stop. It’s time to rest. Eat as much as you want.” He tried to seduce me like that.
(JP) The E letter on the stomach is beautiful. You’re born with it. It’s so beautiful that.
เราทำงานด้วยกัน แต่ผมรู้สึกเหมือนถูกข่ม จะพูดยังไงดีล่ะ เขาดีกว่าผมใช่มั้ย มันไม่ใช่การข่มกันหรอก เป็นเหมือนการแข่งขันมากกว่า ผมยังกินอาหารควบคุมน้ำหนักอยู่หลังจากจบงานแล้ว พอผมไปออกกำลังกาย JP จะพูดว่า “คุณไม่ต้องออกกำลังแล้ว พอเถอะ ได้เวลาพักแล้ว คุณไปกินให้เต็มที่เลย” เขาพยายามหลอกล่อผมแบบนั้นแหละ
(ขอ JP พูดบ้างค่ะ) กล้ามท้องของคุณมันสวยมากเลย คุณเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ มันสวยมากๆ
Final word to the fans…
Hi, thank you for supporting me for 10 long years. This photo album was a challenge in a new arena and a challenge to myself. I tried to show you various sides of myself. I tried to show you new sides of myself. Even if you don’t agree or like the new me, please regard my attempt and effort, and my potential as an actor who can create something new highly and encourage me. I’ll continue to do my best for the fans. I wish all of you well. Thank you.
ฝากคำพูดสุดท้ายถึงแฟนๆ หน่อย...
สวัสดีครับ ขอบคุณที่สนับสนุนผมมาตลอด 10 ปี อัลบั้มภาพชุดนี้คือความท้าทายในรูปแบบใหม่ และเป็นการท้าทายสำหรับตัวผมเองด้วย ผมพยายามแสดงให้คุณเห็นด้านต่างๆ ของผม ผมพยายามให้คุณได้เห็นด้านใหม่ๆ ของผม ถึงคุณจะไม่เห็นด้วยหรือไม่ชอบผมในภาพใหม่นี้ก็ตาม ได้โปรดเห็นแก่ความพยายามความทุ่มเทของผม และความสามารถในฐานะนักแสดงของผม ที่อยากสรรค์สร้างสิ่งใหม่ๆ และช่วยให้กำลังใจผมด้วย ผมจะทำให้ดีที่สุดต่อไปเพื่อแฟนๆ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะครับ ขอบคุณครับ
มีอะไรสนุกๆ บ้างระหว่างการฝึกซ้อม...
มันก็ไม่สนุกนักหรอกครับ เป็นตลกร้ายซะมากกว่า เพราะผมกินเกลือหรือน้ำตาลไม่ได้เลย วันหนึ่งผมถึงขนาดนอนไม่หลับ ขนาดที่นอนไม่หลับผมก็ยังคิดไปว่า “แล้วพรุ่งนี้ฉันจะทำยังไง แบบนี้ออกกำลังไม่ไหวแน่ๆ” ผมได้แต่เป็นกังวล “ฉันอยากหลับ อยากหลับอย่างน้อยสัก 2 ช.ม.” หนึ่งชั่วโมงผ่านไป สุดท้ายผมเลยไม่ได้หลับสักงีบ ผมบอก JP ในตอนเช้า “JP ผมไม่ได้หลับเลยสักนิด แล้วจะออกกำลังได้ยังไง” JP ถามว่า “คุณทำอะไรอยู่” “ผมก็นอนอยู่บนเตียง พยายามจะหลับ” “อ๋อ งั้นก็ไม่เป็นไร กล้ามเนื้อได้พักแล้ว คุณออกกำลังได้ เพราะกล้ามเนื้อได้ฟื้นตัวแล้ว” นั่นคือสิ่งที่ JP พูด วันนั้นผมก็เลยออกกำลังไป 5 ช.ม. ทั้งๆ ที่ไม่ได้หลับเลย
Another episode while training…we were doing a shoot in Thailand. Thailand fans tracked me down. They saw an article in a Malaysia newspaper, and found me in Thailand. There is a fruit called mangosteen. It’s very good. They bought a big bag of mangosteen. But I’m not supposed to eat it. But my face was looking very pale at that time. So, JP decided to let me eat some fruit to restore some color to my face. This was to help me get through the photo shoot. So he gave me some fruit and told me to have some. Then JP went to hospital. Very nice timing, huh? I was going to eat just a little. Really. But there was nobody to stop me. I ate and ate, and finally everything was gone. I guess I ate like…80 mangosteens. That was my only act of rebellion. But because of that I was able to finish the final week of shooting.
อีกตอนหนึ่งเป็นตอนที่เราไปถ่ายทำในประเทศไทย แฟนๆ ชาวไทยตามมาหาผม พวกเธอเห็นข่าวในหนังสือพิมพ์มาเลเซีย ที่นั่นมีผลไม้ที่เรียกว่ามังคุด อร่อยมากเลยล่ะ พวกเธอซื้อมาฝากผมถุงใหญ่ แต่ผมกินไม่ได้ เป็นเพราะตอนนั้นผมหน้าซีดมากๆ JP เลยตัดสินใจให้ผมกินผลไม้ได้นิดหน่อยเพื่อให้หน้าผมมีสีเลือดบ้าง มันช่วยให้ผมผ่านพ้นการถ่ายทำครั้งนั้นมาได้ เขาบอกให้ผมกินผลไม้ได้นิดหน่อย แล้ว JP ก็ไปโรงพยาบาล เวลาเหมาะเลยใช่มั้ยครับ ผมต้องกินแค่นิดหน่อย แต่ว่าไม่มีคนคอยห้ามผมไง ผมก็เลยกินใหญ่ สุดท้ายก็หมดถุงนั่นเลย ผมคงกินมังคุดเข้าไปสัก...80 ลูกได้ นั่นเป็นครั้งเดียวที่ผมแหกกฏ แต่เพราะเหตุนั้นผมจึงผ่านพ้นสัปดาห์สุดท้ายของการถ่ายทำมาได้
Any discomfort while training?
There is the physical discomfort. I’m not a body builder, so it’s not that bad. I can’t wear a suit and cross my arms. My arms became thicker. But it’s not that bad. The hardest thing is washing my face. When I wash my face. I can’t use my palms, so I have to use my fingers. There are so many calluses on my palms that was if I wash my face with my palms, my face get cut up. So I still wash my face with my fingers. Who would have thought, huh?
มีเรื่องลำบากใจอะไรบ้างระหว่างการฝึกซ้อม...
มีเรื่องร่างกายครับ ผมไม่ใช่นักกล้าม ไม่กล้ามโตถึงขนาดนั้น ไม่ถึงขนาดใส่สูทแล้วกอดอกไม่ได้ แขนของผมหนาขึ้นหน่อย แต่ก็ไม่ใหญ่โตมากนัก ที่ลำบากที่สุดก็คือการล้างหน้า เวลาที่ผมล้างหน้า ผมใช้ฝ่ามือถูไม่ได้ ต้องใช้นิ้วมือแทน บนฝ่ามือของผมมีรอยด้านเต็มไปหมด ถ้าใช้ฝ่ามือถูหน้า หน้าของผมต้องเป็นรอยแน่ๆ ผมจึงต้องใช้นิ้วมือล้างหน้า ใครจะคิดล่ะครับ
What is your eating habit right now?
When I was dieting, I thought a lot about food “When this is over I will go all around and eat a lot” I thought. I always thought about eating. But now that the diet is over, I’m still eating diet food. I always eat diet food for lunch and dinner. For breakfast I eat low salt, pasta, or carbohydrate.
ตอนนี้นิสัยการกินของคุณเป็นอย่างไรบ้าง...
ตอนที่ผมควบคุมอาหารอยู่ ผมคิดถึงแต่อาหาร “พอเสร็จงานนี้นะ ฉันจะไปกินให้เรียบเลย” ผมคิดถึงแต่เรื่องกิน แต่พอมันจบลงแล้ว ผมก็ยังคงกินอาหารควบคุมน้ำหนักอยู่ ผมกินอาหารควบคุมน้ำหนักทั้งมื้อกลางวันและมื้อเย็น สำหรับมื้อเช้าผมกินพวกพาสต้าหรือแป้งที่มีเกลือต่ำ
Why do you continue to eat that way?
My current image is the most important. I don’t want to be saying “I used to look like this” So I’m trying to keep in shape as much as possible.
ทำไมถึงยังคงกินแบบนั้นอยู่...
ภาพลักษณ์ของผมเป็นสิ่งสำคัญ ผมไม่อยากพูดคำว่า “ฉันเคยรูปร่างเป็นแบบนี้” ผมพยายามรักษารูปร่างเท่าที่จะเป็นไปได้
What did you want to eat the most after the diet?
Pasta and fried rice cake slices. (Dduk-bbok-ki)…JP…you remember eating them while I was on the diet?
คุณอยากกินอะไรมากที่สุดระหว่างควบคุมอาหารอยู่...
พาสต้ากับ Dduk-bbok-ki…JP…จำได้มั้ยว่าคุณเคยกินของพวกนี้ตอนที่ผมควบคุมอาหารอยู่
Did you eat a lot?
Not yet. I ate low salt pasta. Dduk-bbok-ki not yet.
แล้วคุณกินได้เยอะมั้ย...
ยังหรอกครับ ผมกินพาสต้าที่มีเกลือต่ำ แต่ยังไม่ได้กิน Dduk-bbok-ki
Why didn’t you eat it?
I can’t just eat the rice cake slice. I heard a saying “When a person allow one thing, he will allow another” I thought I might do the same. I didn’t want to do that, so I’m refraining altogether.
ทำไมถึงไม่กินล่ะ...
ผมยังกินไม่ไหวครับ ผมเคยได้ยินมาว่า “ถ้าคนเรายอมอะไรสักอย่าง ต่อไปก็ต้องยอมอยู่เรื่อยๆ” ผมคิดว่าตัวเองก็คงเหมือนกัน ผมไม่อยากทำแบบนั้น จึงขอห้ามใจตัวเองเอาไว้ก่อน
Do you still work out as much?
I work out 30 minutes to an hour. I’m not an athlete, and I have a busy schedule. It’s important to keep at it . How much is not that important. So I try to do at least 30 minutes a day.
คุณยังคงออกกำลังหนักอยู่หรือเปล่า...
ผมออกกำลัง 30 นาทีถึง 1 ช.ม. ผมไม่ใช่นักกีฬา และผมมีตารางงานยุ่งมาก จำเป็นต้องรักษาเวลาให้ดี ว่าอะไรสำคัญแค่ไหน ผมจึงพยายามออกกำลังอย่างน้อยวันละ 30 นาที
I heard you enjoy sports…what sports do you enjoy?
Actually, it’s not the sport. I enjoy sweating. When I sweat, my mind clear up and I feel better. It relieves my stress. As far as sport go, I like golf.
ได้ยินว่าคุณชอบเล่นกีฬา กีฬาอะไรที่คุณชอบ...
ที่จริงไม่ใช่ชอบกีฬาหรอกครับ ผมชอบให้เหงื่อออกน่ะ เวลาเหงื่อออก สมองผมจะปลอดโปร่ง และผมจะรู้สึกดี มันทำให้ผมคลายเครียด ถ้าพูดถึงกีฬา ผมชอบกอล์ฟครับ
How far can you hit?
I think you are going to hate me after this. I hit a little over 300 yards. Thanks to JP, my shot distance has increased after the work out.
คุณตีได้ไกลแค่ไหน...
หลังจากนี้คุณต้องเกลียดผมแน่ๆ เลย ผมตีได้ไกลกว่า 300 หลา ต้องขอบคุณ JP ผมตีได้ไกลขึ้นหลังจากที่ฟิตร่างกายมา
Why do you like golf?
There are many reasons. I feel like a kid going on picnic when I go golfing. It’s like picnic for adults. The day before I go golfing, I have trouble sleeping. I worry about the next day’s weather. I think about what to wear tomorrow. So, I don’t get much sleep. And I go to the golf course with such excitement. That is the charm of golf, I think. I like hitting the ball, but just walking on the glass and looking at the sky, I feel like I’m being cleansed. I feel free and relaxed. That is the real charm of golf.
ทำไมคุณถึงชอบกอล์ฟ...
มีหลายเหตุผลครับ ผมรู้สึกเหมือนเด็กที่กำลังจะได้ไปปิกนิกเวลาที่เล่นกอล์ฟ เหมือนเป็นการปิกนิกของผู้ใหญ่น่ะครับ ก่อนถึงวันที่จะไปตีกอล์ฟ ผมจะนอนไม่หลับเลย ผมเป็นห่วงว่าพรุ่งนี้อากาศจะเป็นยังไง ผมคิดว่าพรุ่งนี้จะใส่ชุดไหนดี ผมก็เลยนอนไม่ค่อยหลับ และออกไปสนามกอล์ฟด้วยความตื่นเต้น นั่นคือเสน่ห์ของกอล์ฟครับ ผมชอบตีลูกนะ แต่แค่ได้เดินไปบนสนามหญ้า ได้มองท้องฟ้า ผมก็รู้สึกปลอดโปร่งแล้ว ผมรู้สึกเป็นอิสระและได้ผ่อนคลาย นั่นคือเสน่ห์ของกอล์ฟครับ
I heard you usually go golfing in the early morning, why so early?
The early morning air is refreshing. Breathing that air and watching the sunrise just make me feel great all day long. Also, it feel as if the day is longer. When you wake up late, the days feel very short. You do a couple of chores, and it’s dinner time. And the day is over. If you start the day early, the day feel long. That’s why I love early morning golf.
ได้ยินว่าคุณชอบไปตีกอล์ฟแต่เช้า ทำไมต้องไปแต่เช้าด้วย...
อากาศตอนเช้าสดชื่นครับ การสูดเอาอากาศแบบนั้นเข้าไป และเฝ้ามองพระอาทิตย์ขึ้นทำให้ผมรู้สึกดีตลอดทั้งวัน แล้วก็รู้สึกเหมือนว่าวันยาวขึ้น ถ้าคุณตื่นสาย จะรู้สึกว่าวันสั้นลง คุณทำงานแค่อย่างสองอย่างก็ถึงเวลามื้อค่ำซะแล้ว หมดวันอีกแล้ว แต่ถ้าคุณเริ่มวันแต่เช้า วันก็จะยาวขึ้น นั่นคือเหตุผลที่ผมชอบไปตีกอล์ฟแต่เช้า
Work, work out…you must not get very much sleep?
I sleep 4-6 hours a day. I’ve never slept much since I was a young kid. You know how parents sleep during the day on off day? When I was young I heard that I never slept and played by myself. My parents told me they had a really tough time. But this is what I think “I can sleep all I want later. Why start now?” and I don’t really feel that I lack sleep. But sometimes when I’m filming drama or movie, the schedule doesn’t allow me to sleep much. Sometimes I can only sleep 2-3 hours in 2 days. I always think “I will sleep a lot after this filming is over. I will award myself. I will sleep 24 hours.” But when the filming is over, I never sleep that much. I don’t really feel like sleeping.
ทำงาน...ออกกำลัง...คุณคงนอนไม่เยอะเลยสิ...
ผมนอนวันละ 4-6 ช.ม. ครับ ผมไม่ใช่คนนอนเยอะตั้งแต่เด็กแล้วครับ พวกพ่อแม่ชอบงีบระหว่างวันกันใช่มั้ย ตอนยังเด็กผมก็ได้ยินว่าตัวเองไม่ยอมนอน นั่งเล่นอยู่คนเดียว พ่อแม่บอกว่าพวกท่านลำบากเพราะผมมากจริงๆ แต่ผมคิดแบบนี้ครับ “อีกหน่อยจะนอนนานแค่ไหนก็ได้ ทำไมต้องรีบนอนตอนนี้ด้วยเล่า” และผมไม่เคยรู้สึกว่านอนไม่พอ แต่บางครั้งเวลาที่ผมถ่ายหนังหรือละคร คิวงานไม่ให้ผมได้มีโอกาสนอนมากนัก บางครั้ง 2 วันผมได้แค่ 2-3 ช.ม. เอง ผมเคยคิดว่า “พอถ่ายเสร็จจะนอนให้อิ่มเลย ฉันจะให้รางวัลตัวเอง จะนอนมันทั้งวันทั้งคืนเลย” แต่พอถ่ายเสร็จผมก็ไม่ได้นอนเยอะขนาดนั้นหรอกครับ ผมไม่รู้สึกว่าชอบนอนเท่าไหร่
You’ve been acting for 10 years. What about 10 years from now? Any dreams?
I want to direct a movie, cook in a restaurant, teach students, study construction…I have so many things I want to do. I think that’s why I became an actor. I can try many different jobs. When I was asked “10 years later” question, I used to think up the answer n the spot. But I don’t know anymore. 10 years is a long time. After dieting for this project. I really think I can do anything in 10 years. Anything is possible in 10 years. So I think my actions will decide who I am going to be in 10 years. I don’t have a “10 years later” plan. I will just work towards my dreams.
คุณแสดงมาตลอด 10 ปี แล้ว 10 ปีต่อจากนี้ล่ะ ฝันอะไรไว้บ้างมั้ย...
ผมอยากกำกับหนัง อยากทำอาหาร อยากสอนเด็กๆ อยากเรียนก่อสร้าง...มีเยอะเลยที่ผมอยากทำ ผมคิดว่านั่นคือเหตุผลที่ผมมาเป็นนักแสดง ผมจะได้ลองทำงานหลายๆ อย่าง พอมีใครถามว่า “10 ปีต่อจากนี้จะทำอะไร” ผมเคยคิดหาคำตอบ แต่ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วล่ะ 10 ปีมันนานนะ หลังจากเสร็จงานนี้ ผมคิดว่าตัวเองทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น อะไรก็เป็นไปได้ใน 10 ปีนี้ การกระทำของผมคงบอกเองว่าผมจะเป็นยังไงต่อไปในอีก 10 ปี ผมไม่มีแผน 10 ปีหรอกครับ แค่มุ่งหน้าไปตามความฝันของผม
You show promise as an action star. Is it part of your next project?
Trying something new, creating something new, I think that’s my mission as an actor. I want to try various genres. I don’t have any specific plans yet, but you could say that this project was a preparation or a test for such future projects. And I learned through this project, that I can be an action movie star. And that is could be fun. I don’t know when, but I definitely want to try it. I’ve confidence in myself.
คุณให้สัญญาว่าจะเป็นดาราหนังแอ๊คชั่น นั่นคือแผนการของคุณใช่มั้ย...
การลองทำสิ่งใหม่ๆ สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ นั่นคือภารกิจของผมในฐานะนักแสดง ผมอยากลองทำอะไรหลายๆ อย่าง ผมยังไม่มีแผนอะไรเป็นพิเศษ แต่พอพูดได้ว่างานนี้เป็นบททดสอบสำหรับแผนการในอนาคต ผมได้เรียนรู้ผ่านงานนี้ ว่าผมก็พอเป็นดาราหนังแอ๊คชั่นกับเขาได้ มันคงน่าสนุกดี ผมยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่อยากลองทำดูจริงๆ ครับ ผมมีความมั่นใจในตัวเอง
In the CF for “The Image Vol.1” your kick is amazing. Did you learn that?
I did 2 hours of weight training every morning and evening. And did 1-1.5 hours of Wu-Shu and boxing in between.
ในโฆษณาของ “The Image Vol.1” ท่าเตะของคุณสวยเลยล่ะ คุณไปเรียนมาใช่มั้ย...
ผมฝึกยกน้ำหนัก 2 ช.ม. ทุกเช้าและเย็น แล้วก็หัดวูซูกับมวย 1 ถึง 1 ชั่วโมงครึ่ง
What is your next project?
I haven’t thought about it yet. I think I will be starring in a movie. I should focus on that movie and the character. I will think about future projects after that is done. I’m only thinking about the movie right now.
งานชิ้นต่อไปของคุณคืออะไร
ผมยังไม่ได้คิดเลย ผมคิดว่าคงจะแสดงหนัง ผมคงจะตั้งสมาธิไปที่หนังและบทบาทในหนังนั่นก่อน (หนังที่ว่าคือ April Snow ค่ะ) ผมจะคิดถึงอนาคตอีกทีหลังจากจบงานนั้น ตอนนี้ผมคิดถึงแต่หนังเท่านั้น
Interview Epilogue
You know I joined a ping-pong club? There’s a ping pong table at the office. You’re watching archive footage now…I’m really bad. I learned ping pong recently.
รู้มั้ยว่าผมเข้าชมรมปิงปองด้วย มีโต๊ะปิงปองอยู่ที่ออฟฟิศ คุณเห็นภาพแล้วใช่มั้ยล่ะ ฝีมือผมห่วยชะมัด ผมเพิ่งหัดตีไม่นานนี้เอง...
We are working together, but I always feel threaten. What can I say, if he’s better than me? It’s not threat, it’s more like competition. I’m still eating my diet food after my diet period is over. So, when I work out, JP said “You shouldn’t work out. Stop. It’s time to rest. Eat as much as you want.” He tried to seduce me like that.
(JP) The E letter on the stomach is beautiful. You’re born with it. It’s so beautiful that.
เราทำงานด้วยกัน แต่ผมรู้สึกเหมือนถูกข่ม จะพูดยังไงดีล่ะ เขาดีกว่าผมใช่มั้ย มันไม่ใช่การข่มกันหรอก เป็นเหมือนการแข่งขันมากกว่า ผมยังกินอาหารควบคุมน้ำหนักอยู่หลังจากจบงานแล้ว พอผมไปออกกำลังกาย JP จะพูดว่า “คุณไม่ต้องออกกำลังแล้ว พอเถอะ ได้เวลาพักแล้ว คุณไปกินให้เต็มที่เลย” เขาพยายามหลอกล่อผมแบบนั้นแหละ
(ขอ JP พูดบ้างค่ะ) กล้ามท้องของคุณมันสวยมากเลย คุณเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ มันสวยมากๆ
Final word to the fans…
Hi, thank you for supporting me for 10 long years. This photo album was a challenge in a new arena and a challenge to myself. I tried to show you various sides of myself. I tried to show you new sides of myself. Even if you don’t agree or like the new me, please regard my attempt and effort, and my potential as an actor who can create something new highly and encourage me. I’ll continue to do my best for the fans. I wish all of you well. Thank you.
ฝากคำพูดสุดท้ายถึงแฟนๆ หน่อย...
สวัสดีครับ ขอบคุณที่สนับสนุนผมมาตลอด 10 ปี อัลบั้มภาพชุดนี้คือความท้าทายในรูปแบบใหม่ และเป็นการท้าทายสำหรับตัวผมเองด้วย ผมพยายามแสดงให้คุณเห็นด้านต่างๆ ของผม ผมพยายามให้คุณได้เห็นด้านใหม่ๆ ของผม ถึงคุณจะไม่เห็นด้วยหรือไม่ชอบผมในภาพใหม่นี้ก็ตาม ได้โปรดเห็นแก่ความพยายามความทุ่มเทของผม และความสามารถในฐานะนักแสดงของผม ที่อยากสรรค์สร้างสิ่งใหม่ๆ และช่วยให้กำลังใจผมด้วย ผมจะทำให้ดีที่สุดต่อไปเพื่อแฟนๆ ขอให้ทุกคนมีความสุขนะครับ ขอบคุณครับ
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.