5.10.09

Full trans of the commemorative event...Part 2



Transcribed in Korean: K-sisters in café byjintoronto
Translated into English: gaulsan/suehan



MC: Thank you. The photo shoot is done. Please go back to your seats, seonsangnims. Bae Yong Joon ssi is escorting them. Yes, you can go back to your seat with his escort.

Thank you very much. We’re going to have a Q & A session with Bae Yong Joon ssi a bit later. Please wait for us. I think it’s rare to see Bae Yong Joon ssi sweeping with a broom.

But, I dare to say that this book is the one that can make us the best in the world through the beauty, our beauty of truthfulness. And I saw his extensiveness by inserting the simple map that can help us to look around our beauty more carefully.

Ah, Bae Yong Joon ssi is on the stage. Now, we’re going to explain about the stories that you’re wondering with Bae Yong Joon ssi. First, you might have heard it through the news a couple of days ago; there are many people who are concerned about his health. Even seonsangnims who come here today have mentioned it several times. I want to ask him about his health.

BYJ: I’m very sorry to have you concerned about me. I became energized after I saw the seonsangnims. I’m recovering.

[Thai Translation by Ladymoon]

MC : ขอบคุณค่ะ ถ่ายภาพกันเสร็จแล้วนะคะ เชิญกลับไปนั่งพักได้แล้วค่ะ ท่านอาจารย์ คุณเบยงจุนจะพาไปนะคะ ใช่ค่ะ เชิญกลับไปนั่งพักโดยเขาจะพาไปค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ อีกเดี๋ยวเราจะเริ่มช่วงซักถามกับคุณเบยงจุนนะคะ กรุณารอสักครู่ ฉันคิดว่าคงยากที่จะได้เห็นคุณเบยงจุนลุกขึ้นมากวาดพื้น

แต่ฉันกล้าพูดได้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นอีกเล่มที่ดีที่สุดที่จะพาเราไปค้นหาความงาม ความงามที่แท้จริงของเรา ฉันเห็นเขาใส่แผนที่ไว้ด้วย ที่จะช่วยพาเราไปชมความงามได้อย่างทั่วถึง

คุณเบยงจุนมาอยู่บนเวทีแล้วค่ะ ทีนี้เราจะมาอธิบายเรื่องที่พวกคุณสงสัยกันกับคุณเบยงจุนนะคะ ก่อนอื่นพวกคุณคงได้ยินกันมาแล้วผ่านข่าวเมื่อหลายวันก่อน มีหลายคนเลยที่เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของเขา แม้แต่ท่านอาจารย์ที่มากันในวันนี้ก็เอ่ยถามหลายครั้ง ฉันเลยอยากจะถามเกี่ยวกับสุขภาพของเขา

BYJ : ผมขอโทษที่ทำให้พวกคุณเป็นห่วง ผมรู้สึกแข็งแรงขึ้นหลังจากได้พบกับอาจารย์ทั้งหลาย ผมรู้สึกดีขึ้นแล้วครับ




MC: Now, we’re gong to start asking questions about the book, “Traveling to discover the beauty of Korea”. You’re an actor and it wasn’t easy for you to write a book. I want to ask you what motivated you to write this book and what your reaction was after you finished.

BYJ: There are lots of reasons for that. First, I remember that I was asked to recommend the highlights of Korea at the press conference in Japan. I was unable to reply well, and I was embarrassed about it. I also regretted to see that foreign Families who always stayed at the filming sites only returned to their counties. I wanted to introduce the tourist attractions of Korea to them and it motivated me to plan writing this book to introduce the highlights and famous restaurants for delicious foods in Korea.

And the concepts of the book are ‘experiencing the culture’, and ‘traveling the culture’. The reason for that is; If the culture, feelings and people of Korea can be understood first, before I introduce the highlights and famous restaurants for delicious foods in Korea, then the unnoticeable pIaces can be seen from a different perspective.

It was really hard for me to write this book. But, I was able to learn easily because I had very good teachers (seonsangnims). I’m really thankful that I was able to finish this book without any troubles.

MC : ทีนี้เราจะมาเริ่มซักถามเกี่ยวกับหนังสือ “Traveling to discover the beauty of Korea” กันนะคะ คุณเป็นนักแสดง และไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคุณเลยที่จะเขียนหนังสือ ฉันอยากถามว่าอะไรคือแรงจูงใจที่ทำให้คุณเขียนหนังสือเล่มนี้ และคุณมีปฏิกิริยาอย่างไรหลังจากเขียนจบแล้ว

BYJ : มีอยู่หลายเหตุผลเลยครับ ข้อแรกผมจำได้ว่าเคยถูกขอให้แนะนำสถานที่เด่นๆ ของเกาหลีในงานแถลงข่าวที่ญี่ปุ่น แล้วผมตอบได้ไม่ดีนัก ผมรู้สึกละอายมากเลย ผมยังนึกเสียใจที่ได้เห็นแฟนๆ จากต่างประเทศที่มักมาหาผมที่กองถ่ายแล้วก็กลับประเทศไป ผมอยากแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวในเกาหลีให้พวกเขา และมันเป็นแรงจูงใจให้ผมเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา เพื่อแนะนำสถานที่สำคัญๆ และร้านอาหารอร่อยๆ ในเกาหลี

และคอนเซปต์ของหนังสือเล่มนี้ก็คือ “สัมผัสกับวัฒนธรรม” และ “ท่องไปกับวัฒนธรรม” เหตุผลก็คือ ถ้าสามารถเข้าใจวัฒนธรรม ความรู้สึก และผู้คนของเกาหลีได้ก่อน แล้วผมถึงค่อยแนะนำสถานที่สำคัญและร้านอาหารอร่อยๆ ในเกาหลี แล้วค่อยเป็นสถานที่ที่ถูกมองข้ามที่อยากให้เห็นในมุมมองที่ต่างออกไป

มันยากสำหรับผมที่จะเขียนหนังสือเล่มนี้ แต่ผมเรียนรู้ได้อย่างง่ายดายเพราะมีอาจารย์ดี ผมรู้สึกขอบคุณจริงๆ ที่ทำหนังสือเล่มนี้สำเร็จไปได้ด้วยดี



MC: Next question is; many people who are here are wondering, and not only reporters, but there are many people who might be curious about it. I’ll ask you this. Did you write the book yourself, from the beginning to the end? Is that a weird question?

BYJ: Did you read the book?

MC: Yes, I did.

BYJ: How was it?

MC: I read the book and it made me think that he must have had a hard time and studied a lot

BYJ: Thank you very much. I wrote it myself.

MC: Not only you said that, but the seonsangnims mentioned that you took the hardest work and put a lot of effort in them to be perfect in detail. I hope it answered your questions.

I questioned him a few times. Now, I’m going to receive questions from you, reporters. The seonsangnims are willing to answer your questions as well as Bae Yong Joon ssi.

Please raise your hand. The microphone will be brought to you. Please raise your hand. Over there? Where? I can’t see well because of the flashlights. Right side.

MC : คำถามต่อไปก็คือ หลายคนที่นี่คงสงสัยกัน ไม่ใช่แค่นักข่าวเท่านั้น แต่คงมีอีกหลายคนที่อยากรู้เรื่องนี้ ฉันจะขอถามคุณนะคะ คุณเขียนหนังสือเล่มนี้ด้วยตัวเองตั้งแต่ต้นจนจบเลยหรือคะ เป็นคำถามที่แปลกเกินไปหรือเปล่าคะ

BYJ : คุณได้อ่านหนังสือเล่มนี้หรือยัง

MC : อ่านแล้วค่ะ

BYJ : มันเป็นยังไงบ้าง

MC : ฉันได้อ่านหนังสือแล้ว และมันทำให้ฉันคิดว่าคุณคงลำบากน่าดู และต้องศึกษาอะไรมากมายเลย

BYJ : ขอบคุณมากครับ ผมเขียนมันด้วยตัวเองครับ

MC : ไม่ใช่แค่คุณที่พูดแบบนั้น แต่ท่านอาจารย์ก็บอกว่าคุณลำบากมาก และทุ่มเทไปมากเพื่อให้ออกมาสมบูรณ์แบบ ฉันหวังว่ามันคงตอบคำถามของคุณได้

ฉันถามเขาไปเยอะแล้วนะคะ ฉันจะให้พวกคุณได้ถามบ้าง ท่านอาจารย์ก็ยินดีตอบคำถามเช่นเดียวกับคุณเบยงจุนนะคะ

กรุณายกมือเลยค่ะ จะมีคนนำไมโครโฟนไปให้นะคะ กรุณายกมือเลยค่ะ ตรงนั้นเหรอ ตรงไหนนะ ฉันมองเห็นไม่ชัดเพราะแสงไฟ ทางขวานะคะ



Reporter: I’m a reporter, Shin Hea Sook from KJ(?). There might be so many different traditional cultures when you planned to write a book. I want to know the reason why you chose the cultures in the book and your process in selecting them. Now the book is complete. How much of your initial intentions were met compared to those you had planned. How satisfied are you with your book? Please.

BYJ:The standards to choose them are like this. I selected 13 topics based on the areas which I liked and was curious; and those who were recommended by someone else

But the journey taken to meet and interview the seonsangnims was processed smoothly just like flowing. It wasn’t forced.

Hmm.. I met them through someone, books, newspapers, and in everyday life. During the course I was getting to know them one by one, It made me think ‘Ah! This is an act of divine intervention.’

Ah! And my satisfaction level of the book is; Hm.. We [humans] are never satisfied with what we have. I think I can do a better project next time because we always regret something.

The hardest part of the writing was keeping the deadline! You might understand this. It was really hard for me to keep the deadline. I’m wondering why I was able to write the book better as the deadline approached.

And I thought about the staff that did the final process for the publishing of the book must have had a hard time because the whole process was delayed.

Here, I sincerely convey my apology to them who had to go through such hardships.

MC: You are really a writer since you know about deadlines.
This is the first book for you. Is it okay to expect a second book from you, the writer?

BYJ: Actually, I rather consider my next work as an actor instead of a writer. I have stayed away from my work for a long time. I’m really sorry for my Families.

Ah! I think there is a strange attractiveness in writing a book. I finished the book. If I write a book next time, If I work on a book, I’d like to make it an interesting book that introduces the highlights and famous restaurants for delicious foods of Korea and that has a minimum of writing, mostly pictures.

นักข่าว : ผมนักข่าวชินเฮซุก จาก KJ คงมีวัฒนธรรมมากมายหลากหลายตอนที่คุณวางแผนเขียนหนังสือ ผมอยากรู้เหตุผลที่คุณเลือกวัฒนธรรมเหล่านั้นมาไว้ในหนังสือ และขั้นตอนในการคัดสรร ตอนนี้หนังสือเสร็จสมบูรณ์แล้ว มันตรงตามความตั้งใจแรกเริ่มของคุณแค่ไหนเมื่อเทียบกับสิ่งที่คุณวางแผนไว้ คุณพอใจกับหนังสือเล่มนี้แค่ไหนครับ

BYJ : มาตรฐานในการคัดเลือกเป็นแบบนี้ครับ ผมเลือกมา 13 หัวข้อจากสิ่งที่ผมชอบและอยากรู้ และจากการได้รับคำแนะนำจากคนอื่น

แต่การเดินทางไปพบและสัมภาษณ์ท่านอาจารย์เป็นไปแบบราบรื่นลื่นไหล ไม่ได้ฝืนอะไรเลยครับ

ผมได้พบพวกท่านผ่านผู้คน หนังสือ หนังสือพิมพ์ และในชีวิตประจำวัน ระหว่างทำงานนี้ผมได้รู้จักพวกท่านทีละคน มันทำให้ผมคิดว่า “นี่คงเป็นพรหมลิขิต”

และความพอใจของผมที่มีต่อหนังสือก็คือ มนุษย์เราไม่เคยพอใจในสิ่งที่เรามี ผมคิดว่าคงทำได้ดีกว่านี้ในงานต่อไป เพราะเรามักรู้สึกเสียใจกับบางอย่างเสมอ

ส่วนที่ยากที่สุดของงานเขียนก็คือทำให้เสร็จทันเวลา คุณคงจะเข้าใจเรื่องนี้ดี มันยากสำหรับผมที่จะทำงานให้เสร็จทันเวลา ผมก็สงสัยว่าทำไมผมถึงเขียนได้ดีตอนที่กำหนดเส้นตายใกล้เข้ามา

และผมคิดว่าทีมงานที่ทำงานขั้นตอนสุดท้ายในการพิมพ์หนังสือคงจะลำบากมากเลย เพราะขั้นตอนทั้งหมดต้องล่าช้าออกไป

ผมจึงอยากฝากขอโทษพวกเขาเอาไว้ตรงนี้ด้วยที่ทำให้ต้องลำบากกันขนาดนี้

MC : คุณเป็นนักเขียนจริงๆ แล้วล่ะค่ะ เพราะคุณรู้จักเส้นตายแล้ว นี่เป็นหนังสือเล่มแรกของคุณ เราพอจะมีหวังได้เห็นหนังสือเล่ม 2 จากคุณใช่มั้ยคะ ในฐานะนักเขียน

BYJ : ที่จริงผมคิดว่างานต่อไปของผมคงเป็นงานแสดงแทนที่จะเป็นงานเขียนครับ ผมทิ้งงานมานานมากแล้ว ผมต้องขอโทษแฟนๆ ด้วย

ผมคิดว่ามีแรงดึงดูดอันน่าประหลาดในการเขียนหนังสือ ผมเขียนหนังสือเสร็จแล้ว ถ้าคราวหน้าผมจะเขียนหนังสืออีก ถ้าผมจะทำหนังสืออีก ผมจะทำหนังสือที่น่าสนใจ ที่แนะนำสถานที่สำคัญและร้านอาหารอร่อยๆ ของเกาหลี โดยเขียนให้น้อยลง ให้มีภาพเยอะๆ หน่อยครับ



MC: You look like you’ve lost lots of weight. It must have been hard for you to write a book. He even talked about the preview of his second book for the reader. Now, next question?

Yes, the reporter in the very front.

Reporter: First, I congratulate you for publishing the book. You traveled for one year and where is the best spot you want to recommend? And.. that’s it.

BYJ: It’s a very hard question. It isn’t easy for me to pick one pIace in particular because there are many good pIaces. Hm.. the best pIace that remained in my memory is Hwangryongsaji in Gyeongju.

We can’t see anything there now and nothing exists there anymore.
Ah, somehow, it makes my heart heavy and think lots of things.
And, when I returned to my house, it made me think ‘Did I leave something there? I better go back to look at it again.’

MC: I’ll ask you a more difficult question. I heard that the seonsangnim wanted you to become their students because you’ve learned well, but they couldn’t speak about it because you are a very famous figure.

And, I heard that you are even learning geomungo, and you set up a spinning wheel and a table for lacquer painting to practice them in your home. Of those, I believe the seonsangnims might understand this, is there a beauty that can be your comfortable friend for a long time?


MC : ดูเหมือนน้ำหนักของคุณจะลดลงไปเยอะ คุณคงลำบากมากเลยในการเขียนหนังสือ แถมยังพูดถึงพรีวิวของหนังสือเล่มที่ 2 อีกด้วยนะคะ คำถามต่อไปเลยค่ะ

ค่ะ เชิญนักข่าวที่อยู่ข้างหน้านี่เลยค่ะ

นักข่าว : ก่อนอื่นผมขอแสดงความยินดีกับการตีพิมพ์หนังสือเล่มนี้ครับ คุณเดินทางตลอด 1 ปี มีจุดไหนที่คุณอยากแนะนำเป็นพิเศษมั้ย แค่นี้ล่ะครับ

BYJ : เป็นคำถามที่ตอบยากจังครับ มันไม่ง่ายสำหรับผมที่จะเลือกมาสักที่หนึ่ง เพราะมีสถานที่ดีๆ มากมาย สถานที่ที่ยังอยู่ในความทรงจำของผมก็คือ ฮวางรยองซาจิ ในกยองจู ครับ

เราไม่เห็นอะไรที่นั่นมากนัก เพราะไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว แต่มันทำให้ใจของผมหนักอึ้งและคิดอะไรมากมาย ตอนผมกลับมาถึงบ้าน มันทำให้ผมคิดว่า “ฉันหลงลืมอะไรไว้ที่นั่นหรือเปล่า ฉันน่าจะกลับไปดูมันอีกสักครั้ง”

MC : ฉันจะถามคำถามยากๆ อีกสักข้อนะคะ ได้ยินว่าอาจารย์อยากได้คุณไปเป็นลูกศิษย์เพราะคุณเรียนรู้ได้เร็ว แต่พวกท่านพูดแบบนั้นไม่ได้ เพราะคุณเป็นคนดัง

ฉันได้ยินมาว่าคุณหัดเล่นโกมังกูด้วย แล้วก็ติดตั้งแป้นหมุนสำหรับทำเครื่องปั้น และมีโต๊ะสำหรับทำภาพแล็คเกอร์ เพื่อเอาไว้ฝึกฝนที่บ้าน ฉันเชื่อว่าท่านอาจารย์คงเข้าใจเรื่องนี้กันดี แล้วมีอะไรมั้ยคะที่คุณคิดอยากทำไปนานๆ



BYJ:Did you ask me a difficult question?
I’ll answer it easily.
I want to do farming. I want to be a farmer.

MC: Without any reason?

BYJ:Reasons?

MC: Yes!

BYJ: Do you know how to do farming? I want to step on the ground and touch the dirt. I think I’ll be very happy if I plant and ripe something to give healthy foods to someone. I don’t when that will be.

Hm.. Actually, I really learned a lot from the seonsangnims like the lacquer painting, ceramics and others. I’d like to continue to do those.

If I want to add one job in my occupation section, I’d like to add a farmer.

Is the title of today’s news going to be ‘Bae Yong Joon will become a farmer.’? Please don’t.

MC: You’ve told them everything. Hahaha Now, we’re going to have the next question. Just a minute, Yon Young Chul pd. The microphone is coming to you.

Reporter: I’m PD Yoon Young Chul from (?, suehan: I couldn’t hear it clearly.) I’m wondering when we can see you as an actor again instead of a writer. And I want to know what role you will be playing even if it is as a singer in the drama or movie. Please tell us in detail, not in general.

BYJ: Yes. I’ll never be a singer because I can’t sing well. I’ll sing for you when you come to see me after I become a farmer. And I think the name, ‘the writer, Bae Yong Joon’ couldn’t be born without ‘an actor, Bae Yong Joon’.

MC: We’re going to take one last question. Please give the microphone to the reporter in the back.

Reporter: Lots of people are concerned about your health because you were sick recently. What made you sick while writing the book? What was the most difficult part? Please answer these questions for your fans.

BYJ: The most difficult one was.. hmm. Someone said, a certain reporter, I said to him, “I’ve lost weight because I wrote a book.’ He replied, “We all started that way.” Chuckles.. I’ve lost about 10 kg, he said that I’ll gain weight once I start to work again. I’ve lost lots of weight and I’m weakened physically. My condition wasn’t good, so I went to the hospital. But, I’m recovering now, and the recovery is fast. I think I’ll be healthy soon. I’m really sorry for the concern I have caused my fans, Families, parents, and all of you. Thank you very much.

MC: Lastly, if you’re not satisfied with or regret something after you released the book, please tell us about that. And please address those here who are going to be the readers.

BYJ: The part I regretted the most was.. hmm I really studied earnestly, but I feel that I’ did not learn enough. I didn’t have much time to do the last part of publishing this book because I couldn’t keep the deadline. And I regretted a lot. The most I regretted was the typo. If you look at the second line from the bottom of the page 257, there is a typo. It’s East Tower, not West Tower. I’m really sorry about that. (Chuckles).. And if you really want to know about the culture of Korea, please travel with me by reading this book even though I am not satisfied with the book. (Sue Han: meaning that he believes that he could have written the book better if he had more time or more knowledge). Please show your interests by reading the book when you return home. Thank you very much.

BYJ: Thank you.

MC: Thank you very much, Bae Yong Joon ssi.

BYJ: Thank you all.

MC: Thank you.

MC: Thank you all for being here with us for such a long time. It’s time for us to let him go even though we want to have him here some more.

BYJ: I need to escort my seonsangnims.. Chuckles

MC: I want to add some comments to finish this event. We just finished the commemorative event for the publishing book, ‘Traveling to discover the beauty of Korea’. You’ll see the drinks and snacks which were prepared by the Korean dress designer, Lee Hyo Jae ssi when you exit this hall.

She wanted me to convey a few messages to you by saying; ‘It’s not proper to send the guests back with empty hands.’ So, I hope you enjoy the food, and please scoop the tea with a gourd and eat the tomatoes with salt. Please keep that in mind.

And, one the way out, there are special presents from the artisan of the traditional alcohol beverage, Park Rok Dam seonsangnim. Also, the book, ‘Traveling to discover the beauty of Korea’ will be handed to you by our staff. Don’t forget to take one. Again, I’m grateful of you, domestic and foreign media for being with us for such a long time, the seonsangnims who came from far and sponsored this event, ‘The year of visiting Korea’. Bae Yong Joon ssi will escort seonsangnims outside. Let’s applaud.

BYJ: Thank you very much.


BYJ : คุณถามยากแล้วหรือครับ ผมตอบได้ง่ายๆ เลย ผมอยากทำฟาร์มครับ ผมอยากเป็นชาวไร่ชาวสวน

MC : โดยไม่มีเหตุผลหรือคะ

BYJ : เหตุผลหรือครับ

MC : ใช่ค่ะ

BYJ : คุณทำฟาร์มเป็นมั้ย ผมอยากเดินไปบนพื้นดิน และสัมผัสกับดิน ผมคิดว่าคงจะมีความสุขมากถ้าได้เพาะปลูกและทำให้บางอย่างผลิดอกออกผลเพื่อให้ผู้คนได้กินอาหารที่ดีต่อสุขภาพ ผมไม่รู้ว่าเมื่อไหร่สิ่งนั้นจะเป็นจริง

ที่จริงผมได้เรียนรู้เยอะแยะจากท่านอาจารย์ อย่างเช่นการวาดภาพแล็คเกอร์ การทำเซรามิค และอื่นๆ ผมอยากทำสิ่งเหล่านั้นต่อไปครับ

ถ้าผมอยากใส่งานอีกสักอย่างเพิ่มลงไปในอาชีพของผม ผมอยากใส่อาชีพชาวไร่ครับ

หัวข้อข่าววันนี้จะเป็นเรื่อง “เบยงจุนจะไปเป็นชาวไร่” อย่างนั้นหรือครับ อย่าเพิ่งเลย

MC : คุณบอกพวกเขาไปหมดแล้วนี่คะ เราจะมาฟังคำถามต่อไปกันค่ะ รอสักครู่นะคะ คุณยุนยังชุล ไมโครโฟนกำลังไปที่คุณแล้ว

นักข่าว : ผมยุนยังชุลครับ ผมสงสัยว่าเมื่อไหร่เราจะได้เห็นคุณในฐานะนักแสดงอีก และผมอยากรู้ว่าบทไหนที่คุณจะเล่น ต่อให้เป็นบทนักร้องในละครหรือหนังก็ตามที ช่วยบอกรายละเอียดด้วยครับ

BYJ : ครับ ผมคงไม่มีทางเป็นนักร้องได้ เพราะผมร้องเพลงได้ไม่ดีนัก ผมจะร้องให้คุณฟังเวลาคุณมาหาผมหลังจากที่ผมเป็นชาวไร่แล้ว และผมคิดว่า “นักเขียนที่ชื่อเบยงจุน” คงไม่มีวันเกิดขึ้นได้ถ้าไม่มี “ดาราที่ชื่อเบยงจุน”

MC : เราจะขอเป็นคำถามสุดท้ายนะคะ ช่วยส่งไมโครโฟนให้นักข่าวที่ด้านหลังด้วยค่ะ

นักข่าว : มีคนมากมายที่เป็นห่วงสุขภาพของคุณ เพราะคุณเพิ่งล้มป่วยเมื่อเร็วๆ นี้ อะไรที่ทำให้คุณล้มป่วยระหว่างเขียนหนังสือเล่มนี้ อะไรคือส่วนที่ยากที่สุด ช่วยตอบคำถามนี้เพื่อแฟนๆ ของคุณด้วย

BYJ : ส่วนที่ยากที่สุดก็คือ....มีนักข่าวคนหนึ่งบอกผมตอนที่ผมพูดกับเขาว่า “ผมน้ำหนักลดเพราะเขียนหนังสือ” เขาตอบว่า “เราก็เริ่มต้นแบบนั้นกันทุกคนแหละ” น้ำหนักผมลดไป 10 ก.ก. เขาบอกว่าน้ำหนักผมจะขึ้นมาเองเมื่อเริ่มทำงานอีกครั้ง เพราะน้ำหนักลด ร่างกายผมก็เลยอ่อนแอลง อาการผมไม่ค่อยดี ผมถึงไปโรงพยาบาล แต่ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้ว และหายเร็วมาก ผมคิดว่าอีกไม่นานคงแข็งแรงดี ผมขอโทษจริงๆ ที่ทำให้แฟนๆ ครอบครัว พ่อแม่ และพวกคุณทุกคนต้องเป็นห่วง ขอบคุณมากครับ

MC : สุดท้ายนะคะ ถ้าคุณรู้สึกไม่พอใจหรือเสียใจอะไรหลังจากที่ตีพิมพ์หนังสือเล่มนี้แล้ว ช่วยบอกเราด้วยค่ะ และช่วยกล่าวกับคนที่กำลังจะเป็นผู้อ่านของคุณด้วยค่ะ

BYJ : ส่วนที่ผมเสียใจที่สุดก็คือ ผมศึกษาอย่างหนัก แต่รู้สึกว่ายังเรียนรู้ไม่พอ ผมไม่มีเวลามากพอที่จะทำในส่วนสุดท้ายของหนังสือเล่มนี้ เพราะผมทำได้ไม่ทันตามกำหนด และผมเสียใจมาก สิ่งที่ผมเสียใจที่สุดก็คือพิมพ์ผิด ถ้าคุณดูที่บรรทัดที่ 2 จากข้างล่างของหน้า 257 มีคำผิดอยู่ครับ มันเป็นหอคอยฝั่งตะวันออก ไม่ใช่หอคอยฝั่งตะวันตก ผมต้องขอโทษจริงๆ

และถ้าคุณอยากรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมเกาหลี กรุณาเดินทางไปพร้อมกับผม ด้วยการอ่านหนังสือเล่มนี้ ถึงแม้ผมจะยังไม่พอใจในหนังสือเล่มนี้ กรุณาแสดงความสนใจของคุณด้วยการอ่านหนังสือเล่มนี้เมื่อคุณกลับถึงบ้าน ขอบคุณมากครับ

MC : ขอบคุณมากค่ะ คุณเบยงจุน

BYJ : ขอบคุณทุกคนครับ

MC : ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่มาอยู่ที่นี่กับเรานานขนาดนี้ ได้เวลาปล่อยตัวเขาไปแล้ว ถึงแม้เราจะอยากให้เขาอยู่นานกว่านี้ก็ตาม

BYJ : ผมต้องพาท่านอาจารย์ไปส่งครับ

MC : ฉันอยากเพิ่มเติมอีกสักนิดก่อนจบงานในวันนี้ เราเพิ่งเสร็จสิ้นงานฉลองเปิดตัวหนังสือ ‘Traveling to discover the beauty of Korea’ คุณจะเห็นเครื่องดื่มและของว่างที่จัดเตรียมไว้ให้โดยนักออกแบบชุดเกาหลี คุณลีเฮียวแจ ตอนเดินออกไปจากห้องนี้นะคะ

เธอฝากฉันบอกกับพวกคุณว่า “มันคงไม่เหมาะที่จะส่งแขกกลับบ้านมือเปล่า หวังว่าพวกคุณจะอร่อยกับอาหาร และกรุณาตักชาด้วยทัพพี และกินมะเขือเทศกับเกลือ” อย่าลืมเชียวนะคะ

ตรงทางออกยังมีของขวัญพิเศษจากศิลปินเหล้าโบราณ อาจารย์ปาร์คร๊กดัม แล้วก็หนังสือ ‘Traveling to discover the beauty of Korea’ ที่ทีมงานจะมอบให้กับพวกคุณ อย่าลืมรับไปด้วยนะคะ ฉันขอขอบคุณอีกครั้ง สำหรับสื่อทั้งในและนอกประเทศที่มาอยู่กับเรานานขนาดนี้ และท่านอาจารย์ที่อุตส่าห์มากันตั้งไกล และสปอนเซอร์ของงานวันนี้ “คณะกรรมการปีท่องเที่ยวเกาหลี” ค่ะ

คุณเบยงจุนจะพาท่านอาจารย์ออกไปข้างนอกนะคะ ขอเสียงปรบมือด้วยค่ะ

BYJ : ขอบคุณมากครับ




Ladymoon@copyright



No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.