[Kdrama] Sad Sonata : The best romantic Korean drama (2005)

Sad Sonata : The best romantic Korean drama (2005)
Roytavan : Author
Original : http://twssg.blogspot.com/

This Music that you hear on time is "Myut Bun Eul He Uh Jyuh Do" Sung by "Kim Hee Sun" from Sad Sonata original soundtrack. This drama was the best romantic Korean drama(2005) that you should be watch.

The originally supposed to have actor Song Seung Hun play Gun-woo. However, a draft-dodging scandal involving Song Seung Hun broke out, causing him to enlist in the military service. On short notice, Yeon Jung Hoon was selected as Song Seung Hun's replacement to play Gun-woo. That is why the Photo Album for this drama (which is on sale at YesAsia) contains photos of Song Seung Hun instead of Yeon Jung Hoon.



Synopsis :
Sad Love Story, romanized as Seulpeun Yeonga, and also known as Sad Sonata (its literal translation and the alternate official title) is a Korean romantic drama, which ran from January 05 to March 17, 2005. It was distributed by MBC, which ran episodes on Wednesdays and Thursdays every week until the show's completion. It consist of 20 episodes and has been a major part of the Korean Wave both in Asia and throughout the United States.

Story Plot :
Sad Sonata is a love story about two men and one woman. The young Joon-young (Kwon Sang Woo), who was raised by his mother who sold liquor to American soldiers, met the blind Hae-in (Kim Hee Sun) and they became childhood sweethearts. Then, Hae-in immigrated to the U.S. following her aunt and her uncle[American soldier that married her aunt]. There she met Gun-woo (Yeon Jung Hoon), who was Joon-young's best friend and son of a very rich man. After she received a letter from Hwa-jung saying that Joon-young is dead, she accepted Gun-woo's love. After an operation, Hae-in was able to see again . The story picks up again when composer Joon-young, singer Hae-In, and music producer Gun-woo all meet again.

In elementary school, a young boy, Suh Joon-young (played by Kwon Sang-woo), meets a pretty little blind girl named Park Hae-in (played by Kim Hee Sun). At first, he seems to despise her, but as they become closer and closer they learn to fall in love with each other. Their childhood goes on and finishes in the first episode. Hae-in and Joon-young are always together, facing problems with Joon-young's mother, Hwa-jung, who won't stop trying to tear the two apart, for she likes Joon-young but he ignores her while Min-ho, who likes Hwa-jung, hates and detests Joon-young. Later on, they are separated even further under unfair consequences and just as they reunite after maybe a month or two, Hae-in moves to New York with her aunt and her new uncle. But luck is still not with them because of the uncle, Hwa-jung's ability to intercept any messages between the two and the horrible lie that Hwa-jung weaves that Hae-in faces, making her face away slowly from Joon-young and falls in love with another, Lee Gun-woo and the he is Joon-young's best friend after their first bad meeting. Everything soon leads to shock, realization, heartbreak and in some ways, betrayal.

The Original VOD Starring by (sang woo,Kim Hee Sun & Song Seung Hun)

เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :
Sad Love Story นำแสดงโดยดาราดัง ควอนซางวู (จากStairways to Heaven) คิมฮีซุน (จาก Tomato) การถ่ายทำเรื่องนี้มีอุปสรรคตั้งแต่แรก เนื่องจากตัวแสดงหลัก ซองซึงฮอง (จาก รักนี้ชั่วนิรันดร์ หรือ Autumn in my heart) ต้องเข้ารับราชการทหาร จนต้องเปลี่ยนตัวแสดงเป็น ยองจุนฮุน (พระเอกจากเรื่อง คุณพ่อขายาว) แทน ทำเอาแฟนๆ ของซองซึงฮองเสียดายไปตามๆ กัน



Sad Love Story เป็นเรื่องราวของความรักที่ซาบซึ้งตรึงใจ จุดเด่นของเรื่องนั้นเกี่ยวกับ ชายคนรักที่เสียชีวิตไปแล้ว ได้กลับมายืนอยู่ต่อหน้าเธออีกครั้ง โดยทำเป็นจำเธอไม่ได้ เพราะเธอได้หมั้นไปแล้วกับชายผู้แสนดีอีกคนหนึ่ง

เรื่องเริ่มจาก เด็กชายโซ จุนยัง ถูกเพื่อนๆ ล้อว่ามีแม่เป็นเป็นผู้หญิงหากิน เป็นมาม่าซัง ทำให้เขาโกรธและอับอายมาก เด็กหญิงปาร์ค เฮอิน กับน้าสาวเดินผ่านมาพอดีและหยุดมอง จุนยังโมโหเลยปารองเท้าใส่เฮอิน แต่เธอไม่ได้หลบ ที่จริงแล้วเธอตาบอด จึงมองไม่เห็นรองเท้าที่ปามา ทำให้เขารู้สึกผิดมาก

น้าของเฮอินสมัครเป็นนักร้องในบาร์ของแม่ของจุนยัง โดยสองน้าหลานได้พักในบ้านของจุนยัง เด็กทั้งสองเรียนอยู่ในขั้นเดียวกัน คุณครูจึงขอให้จุนยังดูแลเฮอินซึ่งตาบอด โดยขอให้จุนยังซึ่งขี่จักรยานมาโรงเรียนให้รับเฮอินมาโรงเรียนด้วยกัน ตอนแรกๆ เด็กชายไม่เต็มใจช่วย ปล่อยให้เฮอินเดินไปโรงเรียนเอง ส่วนเฮอินก็ได้พยายามดูแลตัวเอง ต่อมาจุนยังรู้สึกสงสารเฮอินและคอยดูแลเธอตลอดเวลา

จุนยังเวลามีปัญหา เขามักจะหลบไปอยู่ในกระท่อมริมทะเล กระท่อมหลังนี้เป็นสถานที่ที่เป็นความลับระหว่างจุนยังและเฮอิน จุนยังมีความฝันอยากจะเป็นนักแต่งเพลง เขาได้แต่งเพลงๆ หนึ่งให้กับเธอ ขณะที่เฮอินมีความฝันอยากจะเป็นนักร้อง ทั้งสองดูแลซึ่งกันและกัน ร่วมสานฝันด้วยกันอย่างนี้ตั้งแต่วัยเด็กนี้จนเติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาว

ปาร์ก เฮอิน (คิม ฮีซุน) มอบสร้อยคอให้กับ โซ จุนยัง (ควอน ซังวู) เพื่อแสดงความรักที่มีต่อเขา ทั้งคู่รักกันมาก ทำให้ ฮวาจอง ซึ่งหลงรักจุนยังไม่พอใจมาก ฮวาจองคอยกีดกันขัดขวางความรักของทั้งคู่อยู่เสมอ ต่อมาน้าสาวของเฮอินแต่งงานใหม่กับฝรั่งชาวอเมริกา ทำให้เฮอินต้องย้ายตามน้าไปอยู่ที่อเมริกา โดยมีความหวังอีกอย่างว่าหมอที่อเมริกาจะสามารถผ่าตัดดวงตาของเธอเพื่อให้มองเห็นได้ จุนยังและเฮอินสัญญาต่อกันว่าจะเขียนจดหมายหากันทุกวัน แม้ว่าทั้งสองจะรู้สึกปวดร้าวใจที่ต้องแยกจากกัน แต่ต่างให้สัญญาว่าจะมาพบกันอีก เฮอินสัญญาว่าจะถักเสื้อไหมพรมให้กับจุนยังอีกด้วย

หลังจากที่เฮอินไปอเมริกา แม่ของจุนยังเสียชีวิต จุนยังย้ายไปอยู่กับพ่อที่กรุงโซล และได้เปลี่ยนมาใช้นามสกุลของพ่อพร้อมเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ชอย จุกยู ที่นี่เขาได้รู้จักกับ ลี กอนวู (ยอง จุนฮุน) ซี่งเป็นลูกชายจอมเฮ้วของเศรษฐีคนหนึ่ง ทั้งคู่เป็นเพื่อนรักกันและมีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นไปทั่ว วันหนึ่งขณะที่จุนยังกำลังชกต่อยกับนักเลงอยู่นั้น เขาทำสร้อยที่เฮอินให้หล่นหายไป เขาพยายามหาสร้อยเส้นนั้นราวกับคนบ้าแต่หาไม่เจอ ฮวาจองหญิงที่หลงรักเขาเป็นคนเก็บสร้อยได้ เธอส่งสร้อยเส้นนี้ไปให้เฮอินที่อเมริกาพร้อมกับบอกในจดหมายว่าจุนยังได้เสียชีวิตแล้ว ฝ่ายเฮอินยังไม่ได้รับจดหมาย แต่เธอกับน้าของเธอนั้นต้องหนีออกจากบ้านในอเมริกาไปเสียก่อน เพราะน้าเขยมีอาการทางประสาท น้าและเธอย้ายไปอยู่อีกเมือง เฮอินพยายามส่งจดหมายให้จุนยัง แต่จดหมายถูกดักไประว่างทางโดย ฮวาจอง ทำให้จุนยังและเฮอินขาดการติดต่อกันไป

พ่อของจุนยังส่งเขาไปอเมริกาหวังให้เขาได้เรียนต่อ เมื่อจุนยังเดินทางมาถึงอเมริกา เขาพยายามตามหาเฮอิน ทั้งสองคลาดกันเพียงแค่เอื้อมอยู่เสมอ เฮอินได้รู้จักกับกองวู เขาถูกใจเฮอินมาก แต่เฮอินให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน วันหนึ่งเฮอินถูกรถชนเข้าโรงพยาบาล กองวูได้เข้าไปดูแล กองวูได้นัดให้จุนยังมาพบเขาที่โรงพยาบาล แต่โชคไม่เข้าข้างจุงยังเพราะทั้งคู่อยู่ห่างกันแค่ประตูกั้นแต่ยังคลาดกันไปอีก ในที่สุด เฮอินได้รับจดหมายพร้อมสร้อยที่บอกว่าจุนยังเสียชีวิตไปแล้ว ทำให้เธอเสียใจมากจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป เธอเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อจะกระโดดตึก แต่กองวูช่วยไว้ทัน และในที่สุดเฮอินได้รับการผ่าตัดดวงตา ทำให้มองเห็นได้อีกครั้ง

หลายปีต่อมา เฮอินพยายามมีชีวิตอยู่โดยทำฝันที่สัญญาไว้กับจุนยังให้เป็นจริง คือเป็นนักร้อง เธอเข้าเป็นนักร้องในสังกัดบริษัทของกองวู ด้วยความช่วยเหลือและความดีของกองวูและแรงยุของน้า ทำให้เฮอินรับปากเป็นแฟนกับกองวู วันหนึ่งกองวูได้พาเธอไปพบเพื่อนรักของเขาเพื่อแนะนำให้รู้จักกัน กองวูได้แนะนำให้เธอรู้จักกับ ชอย จุกยู (แท้จริงแล้วคือ จุนยังคนรักของเธอ ที่เปลี่ยนชื่อใหม่) จุนยังตกใจมากที่เห็นหญิงอันเป็นที่รักของตนอีกครั้ง ขณะที่เฮอินไม่รู้จักเขาเนื่องจากก่อนหน้านี้เธอตาบอดไม่เคยมองเห็นหน้าของเขามาก่อน เมื่อเธอได้ยินเสียงพูดของจุนยัง ทำให้เธอสงสัยว่าทำไมเสียงของเขาจึงเหมือนกับคนรักของเธอที่ตายไปแล้ว แต่จุนยังไม่ยอมเปิดเผยตัว เฮอินได้ใกล้ชิดกับจุนยังอีกครั้งเพราะเขาทำหน้าที่เป็นนักแต่งเพลงให้กับเธอ ด้วยความใกล้ชิดนี้ทำให้เฮอินรู้สึกว่าใจของเธอนั้นชักเอนเอียงไปหาจุกยู โดยที่เธอยังไม่รู้ว่าเขานั้นคือชายคนรักที่เธอคิดถึงอยู่เสมอ วันหนึ่ง จุนยังก็ไปที่กระท่อมริมทะเลเขาเห็นเสื้อไหมพรมวางอยู่ในกล่องของขวัญ ทำให้เขารู้ว่า แท้จริงแล้วเธอยังคงรักเขา โดยไม่รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่

ควอนซังวู (Kwon Sang Woo) แสดงเป็น จุนยัง (Suh Joon-young/Chi Joon-kyu)
คิมฮีซุน (Kim Hee Sun) แสดงเป็น ปาร์คเฮอิน (Park Hae-in)
ยวนจุนฮุน (Yeon Jung Hoon) แสดงเป็น ลีกันวู (Lee Gun-woo)
คิมยอนจู (Kim Yeon Joo) แสดงเป็น ชาวาจัง (Cha Hwa-jung)

Sad Sonata - Even After Ten Years

Even After Ten Years (Sad Love Story OST)
Sung by Song SeungHoon


보이지 않아도 너를 느낄 수가 있어서
니 사랑도 니 행복도
결국 내가 또 너를 배웅하네
서운하게 서운하게 이러기니
아무 말도 없이 떠나가는게
미워하고 미워하게 매일 기도하지만
내내 너만 떠올라

십년이 지나도 백년이 지나도
천년이 지나도 나는 너를 못잊어
십년이 지나도 백년이 지나도
너를 기다리는게 내겐 가장 쉬운 일이니까

안부라도 안부라도 막연하게
혹시 전해질까 기도하지만
미워하고 미워하게 매일 기도하지만
내내 너만 떠올라

십년이 지나도 백년이 지나도
천년이 지나도 나는 너를 못잊어
십년이 지나도 백년이 지나도
너를 기다리는게 내겐 가장 쉬운 일이니까

사랑할 시간이 너무 모자랐던 우리 그때
지우고 또 지워도 넌 아직 남아있는데

도대체 어쩌란 말야 내가 참 미련한거야
다시는 안오는거야 바보처럼 기다릴꺼란 말야

십년이 지나도 백년이 지나도
천년이 지나도 나는 너를 못잊어
십년이 지나도 백년이 지나도
너를 기다리는게
너 하나 기다리는 게
웃고 있어도 되려 눈물이 나

--------------

boiji anado neoreul neuggil sooga isseoseo
ni sarangdo ni haengbogdo
gyeolgoog naega ddo neoreul bae oong hane
seo oon hage seo oon hage ireogini
amoo maldo eobssi ddeo naga neun ge
mi wo hago miwo hago maeil gido hajiman
naenae neo man ddeo olla

shimnyeoni jinado baegnyeoni jinado
cheon nyeoni jinado na neun neoreul mosijeo
shimnyeoni jinado baegnyeoni jinado
neo reul gidari neunge naegen gajang swioon irinigga

an boorado anboo rado magyeon hage
hogsi jeonhaejilgga gido hajiman
miwo hago miwo hago maeil gido hajiman
naenae neoman ddeo olla

shimnyeoni jinado baegnyeoni jinado
cheon nyeoni jinado na neun neoreul mosijeo
shimnyeoni jinado baegnyeoni jinado
neo reul gidari neunge naegen gajang swioon irinigga

sarang hal sigani neomoo mojaratdeon oori geuddae
ji oo go ddo jiwo do neon ajig nama itneun de

do daeche eojjeoran marya naega cham miryeon hangeo ya
dashi neun an oneun geo ya babo cheoreom gidaril ggeoran marya

shimnyeoni jinado baegnyeoni jinado
cheon nyeoni jinado na neun neoreul mosijeo
shimnyeoni jinado baegnyeoni jinado
neo reul gidari neunge
neo hana gidarineun ge
oot go isseo do dweryeo noon moori na


------------------------

translation by: Jungie (also credit: aheeyah.com)

Even if I can't see you, I can feel you.
Even your love and even your happiness.
In the end, I've shown you off again.
Regretully, regretfully I'm like this.
I hate that you left without a word,
and although I pray everday to hate,
all I think about is you.

Even if ten years or a hundred years pass
or if a thousand years pass I can't forget you.
Even if ten years or a hundred years pass
Waiting for you, to me, is the easiest thing.

Although I pray that my well-being, that maybe even
my well-being would vaguely reach you,
and though I hate you and pray everday to hate you,
All I think about is you.

Even if ten years or a hundred years pass
or if a thousand years pass I can't forget you.
Even if ten years or a hundred years pass
Waiting for you, to me, is the easiest thing.

We never had enough time to love and so
I erase those times and even if I erase it
you're still there.

What in the world do you want me to do?
I'm quite attach.
You're not going to come back.
And like a fool I'm going to wait.

Even if ten years or a hundred years pass
or if a thousand years pass I can't forget you.
Even if ten years or a hundred years pass
Waiting for you,
Waiting for just you,
Even if I'm smiling, they become tears.