[Storyline] Beyond the Realm of Conscience (TVB, 2009) / ศึกบุปผาวังมังกร : เรื่องย่อ 16 - 33.(จบ)

Beyond the Realm of Conscience (TVB, 2009) / ศึกบุปผาวังมังกร : เรื่องย่อ 1 - 15.

[Storyline] Beyond the Realm of Conscience (TVB, 2009) / ศึกบุปผาวังมังกร : เรื่องย่อ 16 - 33 (จบ)

ตอนที่ 16
ย่วนชุ่ยหยุนไปหาเจียปี้เพื่อพูดคุยเรื่องงานกัน แต่นึกไม่ถึงว่ากลับได้พบกับเจี้ยนฟงโดยบังเอิญ เจียปี้มองออกว่า ย่วนชุ่ยหยุนและเจี้ยนฟงต่างมีใจให้กัน ด้วยเหตุนี้เจียปี้จึงตั้งแง่เล่นงานย่วนชุ่ยหยุนอีกครั้ง หลิวซันห่าวพบเจี้ยนฟงโดยบังเอิญ หลิวซันห่าวขอร้องเจี้ยนฟงเกลี้ยกล่อมเจียปี้อย่าได้ผูกใจเจ็บย่วนชุ่ยหยุนอีกต่อไป เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ย่วนชุ่ยหยุนต้องเจ็บปวด เจี้ยนฟงไม่เข้าใจคำพูดของหลิวซันห่าว หลิวซันห่าวจึงอธิบายอย่างชัดเจนจนเจี้ยนฟงตาสว่างขึ้นมา หม่าหยวนจื้อเห็นว่าหลี่อี้ไม่สนพระทัยราชกิจ ดังนั้นจึงต้องให้การสนับสนุนเหยาจินหลิงเพื่อให้หลี่อี้ทรงแต่งตั้งพระสนมดังเดิม ในที่สุดหลี่อี้ก็ทรงรับข้อเสนอแต่งตั้งเหยาจินหลิงและเป่าเสียนเป็นพระสนมด้วยกันทั้งคู่ หลี่อี้ทรงมอบภารกิจลับให้เกาเสี่ยนหยางรวบรวมกำลังพลเพื่อใช้ในกำจัด หม่าหยวนจื้อในภายภาคหน้า เป่าเสียนอาละวาดเป็นการใหญ่ด้วยไม่พอใจที่เหยาจินหลิงซึ่งมีฐานะเพียงนางกำนัลต่ำต้อยได้รับการแต่งตั้งเป็นพระสนมทัดเทียมนาง ด้วยเหตุนี้จึงพยายามสำแดงอำนาจข่มเหงเหยาจินหลิงอยู่เสมอ เป่าเสียนมั่นใจว่าในวันราชาภิเษก หลี่อี้จะต้องทรงเลือกเข้าห้องหอกับนางอย่างแน่นอน ระหว่างทางที่เป่าเสียนไปเข้าเฝ้าเจิ้งไทเฮานั่นเอง เป่าเสียนได้พบกับเหยาจินหลิงโดยบังเอิญ นางจึงตบหน้าเหยาจินหลิงไปฉาดหนึ่งเพื่อสำแดงอำนาจ เหยาจินหลิงเล่าเรื่องที่นางถูกเป่าเสียน ตบหน้าให้หลิวซันห่าวฟัง เมื่อหลิวซันห่าวได้ยินเช่นนั้นจึงนำความทูลหลี่อี้

ตอนที่ 17
ถังทำขนมไปให้เป่าเสียน เป่าเสียนแนะนำถังทำขนมมงคล ถังขอความช่วยเหลือจากไช่จงผิน นึกไม่ถึงว่ากลับถูกตำหนิว่าประจบประแจง เจี้ยนฟงนัดย่วนชุ่ยหยุนออกมาพบเพื่อมอบผลไม้เชื่อมให้นาง ย่วนชุ่ยหยุนกลับปฏิเสธไม่รับของไว้ นึกไม่ถึงว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถูกถังพบเห็นเข้า เป่าเสียนและเจียปี้กำลังชื่นชมห้องหอที่ออกแบบโดยฝ่ายออกแบบ เมื่อเจียปี้รู้ว่าเป็นฝีมือการออกแบบของย่วนชุ่ยหยุนเท่านั้นนางก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา ต่อมาเจียปี้ก็พบจดหมายที่เจี้ยนฟงและย่วนชุ่ยหยุนนัดพบกัน เหยาจินหลิงจัดดนตรีถวายหลี่อี้เพื่อให้นางเป็นที่พอพระทัย นึกไม่ถึงว่าเป่าเสียนกลับวางแผนไม่ให้หลี่อี้เสด็จมาหานาง เหยาจินหลิงโกรธมากจึงตัดสินใจตอบโต้เป่าเสียน เป่าเสียนติฝีมือการปักเย็บของเหยาจินหลิง เหยาจินหลิงไม่พอใจจึงตบหน้าเป่าเสียน เป่าเสียนนำความไปฟ้องเจี้ยนฟงและพ่อบุญธรรมหม่าหยวนจื้อ หม่าหยวนจื้อทูลขอความเป็นธรรมจากหลี่อี้และเจิ้งไทเฮา แต่นึกไม่ถึงว่าทุกคนกลับเห็นบาดแผลบนใบหน้าของเหยาจินหลิงรุนแรงกว่าของเป่าเสียนเสียอีก เกาเสี่ยนหยางลอบเข้าไปที่กรมมหาดเล็กยามวิกาล ไม่เพียงถูกคนของหม่าหยวนจื้อทำร้ายได้รับบาดเจ็บ ทั้งยังทำหยกที่หลี่อี้ทรงพระราชทานให้หล่นเป็นหลักฐานอีกด้วย

ตอนที่ 18
หม่าหยวนจื้อเกรงว่าเกาเย่าอันและเกาเสี่ยนหยาง จะเปิดโปงเรื่องที่ตนฉ้อราษฏร์บังหลวงและยักยอกเครื่องราชบรรณาการเอาไว้ ดังนั้นจึงหว่านล้อมบรรดาขุนนางใหญ่ในราชสำนักทูลสนับสนุนให้หลี่อี้ทรงประหารชีวิตเกาเย่าอัน เจี้ยนฟงเห็นแก่ความถูกต้องจึงคัดค้านหัวชนฝา ทำให้เกาเย่าอันรอดพ้นจากความตายไปได้ หลี่อี้ทรงอ้างการเสด็๗ประพาสเพื่อเปิดทางให้เจี้ยนฟงทูลเสนอเปิดท้องพระคลังช่วยเหลือชาวบ้านที่ประสบภัย หม่าหยวนจื้อไม่พอใจที่หลี่อี้ทรงใช้เจี้ยนฟงเล่นงานตน ดังนั้นจึงตัดสินใจขนย้ายทรัพย์สินเงินทองกลับบ้านเกิด เป่าเสียนพบว่ากระต่ายน้องของนางติดอยู่ในซอกหินศิลาพรรพกษัตริย์ นางจึงมีคำสั่งให้ทหารทำลายแผ่นศิลา หลี่อี้กริ้วมากจึงทรงเอาผิดเป่าเสียน โชคดีที่หลิวซันห่าวออกหน้าช่วยเหลือเป่าเสียนโดยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นต่อหลี่อี้ หลิวซันห่าวถูกงูพิษกัด หลี่อี้เสด็จผ่านมาจึงดูดพิษงูออกมาโดยไม่คำนึงถึงชีวิตของพระองค์ เมื่อเกาเสี่ยนหยางมาถึงก็พบเห็นหลิวซันห่าวสลบอยู่ท่ามกลางอ้อมอกหลี่อี้ หลี่อี้ทรงชวนเกาเสี่ยนหยางร่วมดื่มด้วยกัน หลี่อี้ทรงมีพระประสงค์ให้หลิวซันห่าวอยู่เคียงข้างพระองค์ตลอดไป เกาเสี่ยนหยางไม่มีทางเลือกจึงเปิดเผยความจริงว่าตนและหลิวซันห่าวรักกัน หลี่อี้ทรงตัดสินพระทัย....

ตอนที่ 19
ไช่จงผินป่วยเรื้อรังมาเป็นเวลานานจึงตัดสินใจสละตำแหน่งหัวหน้าสำนักนางกำนัลให้บุคคลที่มีความรู้ความสามารถและยึดมั่นในคุณธรรมเพื่อที่นางจะได้ไปจากวังหลวงพักรักษาตัวที่บ้านเกิด ถังไปเยี่ยมไช่จงผิน นางรู้สึกว่าไช่จงผินมีพิรุธมาก ฝ่ายโภชนาการทำงานบกพร่องเป็นเหตุให้เจียปี้อาเจียนด้วยอาหารเป็นพิษ เจี้ยนฟงจึงฉวยโอกาสนี้ขุดคุ้ยเรื่องที่ถังเป็นสาเหตุให้ ย่วนชุ่ยหยุนและเจียปี้ผิดใจกัน ถังต้องการเอาตัวรอดจึงป้ายสีให้จงเสี่ยเสีย เกาเสี่ยนหยางนัดหลิวซันห่าวออกมาพบเพื่อเปิดเผยเรื่องที่ตนมีภารกิจตามเสด็จประพาสของหลี่อี้ จากนั้นเกาเสี่ยนหยางก็มอบแป้งร่ำให้หลิวซันห่าว ถังไปเยี่ยมเยียนไช่จงผิน นึกไม่ถึงว่าได้กลิ่นแปลกๆจากนาง วันนี้เป็นวันครบรอบวันตายของแม่จงเสี่ยเสีย ย่วนชุ่ยหยุนติดตามจงเสี่ยเสียไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณแม่ ที่ล่วงลับ ทันทีที่ทั้งสองพูดคุยกันถึงเรื่องราวในอดีตก็มีปากเสียงกันขึ้นมา ถังปรากฏตัวเปิดเผยถึงสาเหตุที่ทำให้ทั้งสองผิดใจกัน หลิวซันห่าวทูลเกลี้ยกล่อมเจิ้งไทเฮาทรงอนุญาตให้ไช่จงผินกลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่บ้านเกิด ย่วนชุ่ยหยุนและจงเสี่ยเสียรีบรุดมา ที่สำนักนางกำนัลเพื่อขัดขวาง ถังประณามไช่จงผินแกล้งป่วยเพื่อขอความเห็นใจจากทุกคน ไช่จงผินได้รับความสะเทือนใจจนหมดสติไป หลิวซันห่าวเป็นตัวแทนนางกำนัลสามฝ่ายทูลขอพระเมตตาจากเจิ้งไทเฮา ในที่สุดเจิ้งไทเฮาก็ทรงอนุญาตให้ไช่จงผินกลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิด ในวันที่ไช่จงผินออกจากวังหลวง ย่วนชุ่ยหยุนและจงเสี่ยเสียพากันมาส่งไช่จงผิน ทั้งสามพากันรำลึกถึงเรื่องราวในอดีต



ตอนที่ 20
เจิ้งไทเฮาทรงประทานงานเลี้ยงเชื้อเชิญเหยาจินหลิง เป่าเสียนและเจียปี้สองแม่ลูกมาร่วมงาน เจียปี้พบว่าเป่าเสียน โปรดปรานอาหารที่มีรสเปรี้ยวเป็นพิเศษจึงสันนิษฐานว่านางอาจตั้งครรภ์แล้วก็เป็นได้ แต่ความจริงแล้วคนที่ตั้งครรภ์กลับเป็นเหยาจินหลิง เหยาจินหลิงสะดุดหกล้มจนได้รับบาดเจ็บ หมอหลวงวินิจฉัยว่านางแท้งลูก เหยาจินหลิงขอให้หมอหลวงเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ หลี่อี้ทรงพบว่าเจียปี้มีพฤติกรรมน่าสงสัย เหยาจินหลิงก็พบว่าเป่าเสียนและเจียอี้มีพิรุธเช่นเดียวกัน ดังนั้นจึงไหว้วานเฟยเยี่ยนสืบหาความจริง เหยาจินหลิงพบเข็มเงินและเศษกระดาษที่เขียนวันเดือนปีเกิดเวลาตกฟากของนางในกองขี้เถ้า เจิ้งไทเฮาทรงตระเตรียมสิ่งของให้พระนัดดาที่กำลังจะประสูติในอีกไม่นานนี้ เหยาจินหลิงแสร้งทำเป็นปวดท้องต่อพระพักตร์เจิ้งไทเฮา ขณะที่หมอหลวงกำลังตรวจรักษาอาการให้เหยาจินหลิงนั่นเอง หลี่อี้และเจิ้งไทเฮาทรงมีรับสั่งถามเฟยเยี่ยน เจิ้งไทเฮาทรงไม่คาดคิดเลยว่าจะมีคนทำคุนไสให้ร้ายเหยาจินหลิง การนี้พระนางจึงทรงตัดสินพระทัยให้ความเป็นธรรมแก่เหยาจินหลิง หลี่อี้ทรงคาดคั้นเอาความจริงจากเจียปี้ว่าทำคุนไสให้ร้ายเหยาจินหลิงหรือไม่ เจียปี้ปฏิเสธโดยกล่าวหาว่าเหยาจินหลิงต่างหากที่คิดร้าย ทำให้หลี่อี้ทรงกริ้วมาก เป่าเสียนทูลขอพระเมตตาจากหลี่อี้ให้เจียปี้ แต่ก็ไม่เป็นผล ทำให้เจียปี้ถูกลงโทษอย่างหนัก

ตอนที่ 21
เจียปี้ต้องพระอาญา เป่าเสียนดักเฝ้าหลี่อี้เพื่อขอให้พระองค์ถอนรับสั่งลงโทษเจียปี้ นึกไม่ถึงกลับถูกเหยาจินหลิงขัดขวาง ระหว่างทางที่เจี้ยนฟงนำเงินจากราชสำนักไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยถูกคนร้ายดักซุ่มโจมตี ทำให้เงินช่วยเหลือผู้ประสบภัยหายไปอย่างไร้ร่องรอย ที่แท้หม่าหยวนจื้อสมคบโจรป่าปล้นเงินราชสำนักเพื่อให้เกาเสี่ยนหยางมีความผิดต้องโทษประหาร เป่าเสียนเสียใจมากที่ไม่ได้เห็นหน้าเจียปี้เป็นครั้งสุดท้าย หลิวซันห่าวปลอบใจเป่าเสียนให้คลายความเศร้า ทั้งยังร่วมเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของเจียปี้กับนางอีกด้วย เหยาจินหลิงพบว่าเป่าเสียนเซ่นไหว้ดวงวิญญาณเจียปี้ยามวิกาล นางจึงโวยวายทำเรื่องนี้ให้ใหญ่โตขึ้นมา ทำให้เจิ้งไทเฮาทรงลงโทษกักบริเวณเป่าเสียนเป็นเวลาครึ่งปี หม่าหยวนจื้อทำบทความขึ้นมาตีแผ่เรื่องที่หลี่อี้ทรงลงอาญาประหารชีวิตเจียปี้ด้วยมีเป้าหมายให้หลี่อี้และเจิ้งไทเฮาแตกแยกกัน หลังจากที่เกาเสี่ยนหยางเดินทางกลับถึงวังหลวงแล้วไปขอบคุณหลิวซันห่าวที่ดูแลเกาเย่าอันเป็นอย่างดี ต่อมา เกาเสี่ยนหยางและหลิวซันห่าวก็พบเห็นบรรดาขันทีพากันค้นหาเศษเงินถึงได้รู้ความจริงเรื่องที่เป่าเสียนถูกเจิ้งไทเฮาลงโทษกักบริเวณ หลิวซันห่าวเชื่อว่าจะต้องมีคนให้ร้ายเป่าเสียนอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงตัดสินใจไปคาดคั้นเอาความจริงจากเหยาเจินหลิง ในเวลานี้เอง หลิวซันห่าวก็พบว่าเหยาจินหลิงและเฟยเยี่ยนกำลังตระเตรียมของเซ่นไหว้ดวงวิญญาณลูกชายของเหยาจินหลิงที่เสียชีวิตไป



ตอนที่ 22
ย่วนชุ่ยหยุนทำกระจกทองเหลืองบานหนึ่งขึ้นมาเพื่อฝังร่วมกับศพของเจียปี้ ทำให้เจี้ยนฟงซาบซึ้งใจเป็นอันมาก แต่แล้วเรื่องนี้กลับแพร่สะพัดไปทั่วสำนักนางกำนัล เจิ้งไทเฮาทรงแต่งตั้งจงเสี่ยเสียดูแลสองฝ่ายใหญ่ของสำนักนางกำนัล ส่วนย่วนชุ่ยหยุนได้รับการแต่งตั้งเป็นนางกำนัลสูงสุด จงเสี่ยเสียนำของขวัญไปอวยพรวันเกิปู้จี๋เสียง แต่นึกไม่ถึงว่ากลับพบข่าวร้ายว่าปู้จี๋เสียงถึงแก่กรรมแล้ว ขณะที่จงเสี่ยเสียกำลังเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปู้จี๋เสียงนั่นเองก็นึกขึ้นได้ว่าปู้จี๋เสียงเคยพลั้งปากว่าเคยไปหาย่วนชุ่ยหยุนมาก่อน เมื่อรู้เช่นนั้นนางจึงไปคาดคั้นเอาความจริงจากย่วนชุ่ยหยุนว่าเคยพบปะปู้จี๋เสียงก่อนหน้านี้หรือไม่ แต่กลับได้รับการปฏิเสธจากย่วนชุ่ยหยุน ขณะที่จงเสี่ยเสียเดินทางกลับก็พบเบาะแสบางอย่าง เสี้ยวหยงบอกจงเสี่ยเสียว่าเคยเห็นปู้จี๋เสียงและย่วนชุ่ยหยุนพูดคุยกัน จงเสี่ยเสียตัดสินใจค้นหาฆาตกรที่ฆ่าปู้จี๋เสียงให้ได้ ย่วนชุ่ยหยุนทูลลาออก จากนั้นก็ทูลเสนอเจิ้งไทเฮาทรงแต่งตั้ง จงเสี่ยเสียเป็นนางกำนัลสูงสุด จงเสี่ยเสียยกเรื่องที่ย่วนชุ่ยหยุนมีความสันทัดในงานฝายต่างๆขึ้นมาเพื่อใช้เวลาที่มีจำกัดบีบบังคับให้นางนำข้อมูลฝ่ายต่างๆออกมา ย่วนชุ่ยหยุนไม่อยากให้หลิวซันห่าวและพวกต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วยจึงยอมรับข้อเสนอของ จงเสี่ยเสีย



ตอนที่ 23
เป่าเสียนถูกลงโทษให้ไปอยู่ที่อารามเซียน นางใช้เวลาว่างที่อยู่ที่อารามเซียนคัดลอกพระธรรมเพื่อขัดเกลาจิตใจ หลี่อี้ทรงพบโดยบังเอิญว่าเป่าเสียนคัดลอกพระธรรมอุทิศส่วนกุศลให้ลูกชายของเหยาจินหลิงที่ล่วงลับ ทำให้พระองค์ทรงซาบซึ้งพระทัยเป็นอันมาก หม่าหยวนจื้อไม่พอใจเมื่อรู้ว่าหลี่อี้ทรงมีพระราชดำริก่อตั้งหน่วยรบพิเศษ หลี่อี้ทูลเจิ้งไทเฮาว่าเป่าเสียนสำนึกตนกลับเนื้อกลับตัวแล้ว ขอให้พระนางทรงมีพระเมตตาถอนรับสั่งลงโทษเป่าเสียน หลิวซันห่าวเป็นห่วงความก้าวหน้าในหน้าที่การงานของย่วนชุ่ยหยุนในฝ่ายเสื้อผ้า นางจึงขันอาสาไปช่วยงานจงเสี่ยเสีย จงเสี่ยเสียไปหาหลิวซันห่าว จากนั้นก็ออกปากต่อว่าย่วนชุ่ยหยุน ไม่เจียมตัว เหยาจินหลิงเรียกจงเสี่ยเสียมาพบ จากนั้นก็แสดงความไม่พอใจที่จงเสี่ยเสียลงโทษหลิวซันห่าวและย่วนชุ่ยหยุน เรื่องนี้สร้างความฉงนท์ให้จงเสี่ยเสียเป็นอันมาก เฟยเยี่ยนโกรธเหยาจินหลิงที่ไม่สามารถทูลเชิญหลี่อี้เสด็จมาประทับที่ตำหนักได้เป็นเหตุให้นางหวนนึกถึงจุดจบของปู้จี๋เสียงขึ้นมา ตกดึก เหยาจินหลิงฝันร้ายตลอดทั้งคืนจึงสั่งให้เฟยเยี่ยนไปเชิญจงเสี่ยเสียมาพบเพื่อให้จงเสี่ยเสียพานางไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณปู้จี๋เสียง นึกไม่ถึงว่าขณะที่เหยาจินหลิงกำลังจุดธูปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณของปู้จี๋เสียงนั่นเอง ทันใดนั้นก็มีลมแรงพัดโบกมา ....

ตอนที่ 24
จงเสี่ยเสียชมเชยผลงานของหลิวซันห่าวและถังว่ามีความโดดเด่นกว่านางกำนัลคนอื่น ผลงานของนางกำนัลที่อยู่ในความดูแลของย่วนชุ่ยหยุนได้ถูกนำทูลถวายเจิ้งไทเฮาไปหมดสิ้นแล้ว ย่วนชุ่ยหยุนและหลิวซันห่าวพบที่มาของชื่อของซุ่นโดยบังเอิญ ทำให้ย่วนชุ่ยหยุนฉงนท์ว่าชาติกำเนิดของซุ่นเหมือนกับลูกชายของนาง หลิวซันห่าวนำเครื่องประดับที่เจิ้งไทเฮาทรงมีรับสั่งให้นาง ทำขึ้นไปมอบให้เหยาจินหลิงและเป่าเสียน นึกไม่ถึงว่าเหยาจินหลิงกลับจงใจทำสร้อยมุกขาดหล่นลงพื้นเป็นเหตุให้เป่าเสียนหกล้ม หมอหลวงวินิจฉัยว่าเป่าเสียนตั้งครรภ์ เจิ้งไทเฮารับสั่งชมเปรียบหลิวซันห่าวเป็นกวนอิมประทานบุตร หลี่อี้ทรงโสมนัสที่เป่าเสียนตั้งครรภ์ พระองค์จึงทรงมีพระราชโองการนิรโทษกรรมนักโทษทั่วทั้งแผ่นดิน ทั้งที่เกาเสี่ยนหยางคิดว่าเกาเย่าอันได้รับนิรโทษกรรม แต่นึกไมถึงว่าเกาหยวนจื้อกลับระบุว่าเกาเย่าอันมีความผิดใหญ่หลวงไม่สามารถนิรโทษกรรมให้ได้ เจี้ยนฟงขอความเห็นใจทำให้หม่าหยวนจื้อลงโทษโบยเจ็ดสิบไม้แลกกับนิรโทษกรรม หลี่อี้ทรงชื่นชมเจี้ยนฟงและเกาเสี่ยนหยางที่ส่งเงินไปช่วยผู้ประสบภัยเป็นที่เรียบร้อย เนื่องจากเกาเสี่ยนหยางมีคุณงามความดีใหญ่หลวง พระองค์จึงทรงพระราชทานยศถาบรรดาศักดิ์ให้เกาเสี่ยนหยาง เพื่อแลกกับอิสรภาพของเกาเย่าอัน



ตอนที่ 25
หลิวซันห่าวและและป๋อนำของขวัญไปที่บ้านสกุลเกาเพื่อแสดงความยินดีต่อเกาเย่าอันที่ได้รับอิสรภาพกลับคืนมา ด้านหลิวซันห่าวและเกาเสี่ยนหยางตกใจมากเมื่อพบว่าป๋อและเกาเย่าอันได้รับพิษร้ายเข้าไป หลิวซันห่าวและเกาเสี่ยนหยางพากันไปดูใจเกาเย่าอันเป็นครั้งสุดท้ายถึงรู้ว่าหลี่อี้ทรงพระราชทานการแต่งงานให้หลิวซันห่าวและเกาเสี่ยนหยาง ตามความปรารถนาครั้งสุดท้ายของเกาเย่าอัน เกาเสี่ยนหยางและย่วนชุ่ยหยุนได้พบซุ่นโดยบังเอิญ ซุ่นให้ความเห็นว่าถ้าคนร้ายรู้วิชามารจะต้องเสกพิษร้ายเข้าร่างกายอย่างแน่นอน เมื่อเกาเสี่ยนหยางได้ยินเช่นนั้นก็นึกถึงหลินกงกงคนของหม่าหยวนจื้อขึ้นมา เกาเสี่ยนหยางจำได้ว่ามือหลินกงกงมีสีดำปรากฏอยู่ เมื่อเกาเสี่ยนหยางมั่นใจเช่นนั้นแล้วก็นำความทูลหลี่อี้ หลี่อี้ทรงเอาผิดหม่าหยวนจื้อและหลินกงกงสร้างความฉงนท์ให้คนทั้งสองเป็นอันมาก เกาเสี่ยนหยางนัดเจี้ยนฟงออกมาพบเพื่อเตือนสติให้รู้ว่าหม่าหยวนจื้อเป็นคนอย่างไร ย่วนชุ่ยหยุนใช้เรื่องที่ซุ่นช่วยป๋อและพวกหาคนร้ายที่แท้จริงเป็นข้ออ้างเพื่อมอบรองเท้าคู่ใหม่ที่นางเย็บกับมือให้เจี้ยนฟง เรื่องนี้สร้างความไม่พอใจให้จงเสี่ยเสียเป็นอันมาก จงเสี่ยเสียจึงต่อว่าย่วนชุ่ยหยุนแทรกแซงคดีฆาตกรรมปู้จี๋เสียง ขณะที่หลิวซันห่าวกำลังปล่อยโคม นางก็พบเห็นโคมที่เหยาจินหลิงลอยให้ลูกชายที่ล่วงลับลอยมาติดโขดหิน

ตอนที่ 26
หลิวซันห่าวคาดคั้นเอาความจริงจากเป่าเสียนว่าเกี่ยวพันกับเรื่องที่เจียปี้ทำคุนไสยเหยาจินหลิงหรือไม่ เป่าเสียนยอมรับว่าเดิมทีเจียปี้คิดทำคุนไสยเหยาจินหลิง แต่ก็ไม่ได้ทำเนื่องจากตุ๊กตาผ้าถูกนางนำไปเผา หลิวซันห่าวหยั่งเชิงเหยาจินหลิงจนพบว่านางรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว ขณะที่หลิวซันห่าวกำลังจะนำความทูลเจิ้งไทเฮานั่นเอง จู่ๆเหยาจินหลิงก็กระอักโลหิตออกมา สำนักนางกำนัลวุ่นอยู่กับการตระเตรียมงานเลี้ยงฉลององค์ชายถู่พาน การนี้จงเสี่ยเสียไม่ยอมให้ย่วนชุ่ยหยุนได้หน้าแต่เพียงผู้เดียวจึงวางแผนให้ร้าย เมื่อทุกคนมาถึงงานเลี้ยงก็พบเห็นซุ่นถือขวานและศีรษะของเซียนเฮ่ออยู่ในมือ หลิวซันห่าวปฏิเสธไม่ใช่ฝีมือ ซุ่นอย่างแน่นอน แต่หม่าหยวนจื้อกลับยืนกรานว่าจะคุมขังซุ่นให้ได้ ย่วนตัดสินใจยอมรับความผิดที่นางบกพร่องต่อหน้าที่ เมื่อเป็นเช่นนี้หม่าหยวนจื้อจึงตัดสินใจลงโทษประหารชีวิตย่วนชุ่ยหยุน เจิ้งไทเฮาและหลี่อี้เสด็จมาถึง ทั้งสองทรงกดดันหม่าหยวนจื้อ ด้วยการเปลี่ยนโทษประหารเป็นโทษโบย ซุ่นเชื่อว่าย่วนชุ่ยหยุนต้องป้ายสีโยนความผิดให้ตนอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้จึงติดสินบนเจ้าหน้าที่ให้โบยย่วนชุ่ยหยุนอย่างหนัก



ตอนที่ 27
เกาเสี่ยนหยางและเจี้ยนฟงพบว่าเต๋ออี้ซึ่งถูกลดขั้นลดตำแหน่งล้มป่วยลงจนถึงแก่ความตาย เจี้ยนฟงวิพากษ์วิจารณ์หลี่อี้ทรงไม่แยกแยะถูกผิด เมื่อเกาเสี่ยนหยางได้ยินเช่นนั้นก็อธิบายถึงสาเหตุให้เจี้ยนฟงฟัง หลี่อี้ทรงมอบหมายให้เกาเสี่ยนหยางออกจากวังหลวงเพื่อแสวงหาขุนนางที่มีความซื่อสัตย์รับใช้ราชสำนักโดยที่พระองค์ทรงกำชับเกาเสี่ยนหยางให้เก็บรักษาบัญชีรายชื่อให้ดี เกาเสี่ยนหยางและหลิวซันห่าวร่ำลากัน ทันใดนั้น หม่าหยวนจื้อนำทหารจำนวนหนึ่งมาถึง จากนั้นก็ตั้งข้อหาเกาเสี่ยนหยางซ่อนบัญชีรายชื่อผู้ก่อการกบฏเอาไว้ จงเสี่ยเสียไปที่ฝ่ายออกแบบเพื่อรับรายงานประจำปี จงเสี่ยเสียบอกย่วนชุ่ยหยุนว่าย่วนชุ่ยหยุนกำลังบาดเจ็บ นางจะดูแลงานของย่วนชุ่ยหยุนไปพลางก่อน นึกไม่ถึงว่าย่วนชุ่ยหยุนนำรายงานประจำปีของทั้งสองฝ่ายที่นางดูแลอยู่มอบให้จงเสี่ยเสีย ขันทีวัยชราคนหนึ่งเซ่นไหว้ดวงวิญญาณปู้จี๋เสียงแล้วก็ขอโทษจงเสี่ยเสียที่ตนสั่งสอนปู้จี๋เสียงไม่ดีจนเดินผิดทาง เมื่อจงเสี่ยเสียได้ยินเช่นนั้นก็พบว่าที่แล้วมาตนเข้าใจผิดย่วนชุ่ยหยุน หลี่อี้ทรงพระราชทานงานเลี้ยงเฉลิมฉลองให้องค์ชาย ถู่พาน เรื่องนี้ทำให้เหยาจินหลิงเกิดความรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา หลิวซันห่าวมอบเครื่องประดับผีเสื้อซึ่งเป่าเสียนตั้งอกตั้งใจทำเป็นพิเศษให้เหยาจินหลิง หม่าหยวนจื้อใช้เรื่องนี้สำแดงอำนาจบารมี เหยาจินหลิงต้องการให้หลี่อี้ทรงปกป้องนาง แต่นึกไม่ถึงว่าหลี่อี้กลับทรงไม่มีรับสั่งแต่อย่างใด

ตอนที่ 28
เหยาจินหลิงไม่พอใจที่หลี่อี้ทรงปล่อยให้หม่าหยวนจื้อเหยียดหยามนางโดยไม่ทรงปกป้องนางแม้แต่น้อย แต่อีกด้านหนึ่งนั้น เกาเสี่ยหหยางกลับปกป้องหลิวซันห่าวเป็นอย่างดี เหยาจินหลิงเกิดความริษยาจึงตัดสินใจกำจัดหลิวซันห่าวด้วยการให้การสนับสนุนองค์ชายถู่พานและหลิวซันห่าวแต่งงานกัน ทำให้หลี่อี้และเกาเสี่ยนหยางจนปัญญาไม่รู้จะทำอย่างไร เป่าเสียนทูลเสนอ หลี่อี้ให้ทรงแต่งตั้งหลิวซันห่าวเป็นพระสนม ทันทีที่เรื่องนี้ประกาศออกไปทำให้เหยาจินหลิงเคียดแค้นมากยิ่งขึ้น เกาเสี่ยนหยางนัดหลิวซันห่าวออกมาพบโดยสารภาพว่าตนยินดีที่หลี่อี้ทรงแต่งตั้งนางเป็นพระสนม ทั้งที่ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นก็ตาม หลี่อี้ทรงตัดสินพระทัยเผชิญปัญหาด้วยพระองค์เองด้วยการให้เกาเสี่ยนหยางพาหลิวซันห่าวพากันหลบหนีไปให้ไกลที่สุด หลิวซันห่าวนัดพบจงเสี่ยเสียและย่วนชุ่ยหยุน นับเป็นอีกครั้งที่หลิวซันห่าวพยายามทำให้คนทั้งสองปรับความเข้าใจกันให้ได้ อย่างน้อยที่สุดก็เพื่อความสบายใจของนาง หม่าหยวนจื้อทูลถามหลี่อี้ถึงการหายตัวไปของเกาเสี่ยนหยางและหลิวซันห่าว ต่อมา หม่าหยวนจื้อได้รับรายงานลับว่าก่อนที่หลิวซันห่าวหายตัวไปนั้นมีคนพบเห็นหลิวซันห่าวและย่วนชุ่ยหยุนนัดพบกัน เมื่อหม่าหยวนจื้อรู้เช่นนั้นแล้วก็มีคำสั่งให้ เจี้ยนฟงไปควบคุมตัวย่วนชุ่ยหยุนเอาไว้ จงเสี่ยเสียไปเยี่ยมเยียนย่วนชุ่ยหยุนในห้องขัง ย่วนชุ่ยหยุนยอมรับต่อจงเสี่ยเสียว่านาง รู้เรื่องที่เกาเสี่ยนหยางและหลิวซันห่าวหลบหนีออกจากวังหลวงไปด้วยกัน แต่ด้วยความที่ไม่อยากให้จงเสี่ยเสียต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วยจึงตัดสินใจไม่เปิดเผยเรื่องนี้ออกมา ขอให้จงเสี่ยเสียไปขอความช่วยเหลือจากเจี้ยนฟง ...



ตอนที่ 29
หม่าหยวนจื้อไม่คาดคิดมาก่อนว่าเพื่อย่วนชุ่ยหยุนแล้วเจี้ยนฟงจะหยิบยกเรื่องเก่าก่อนขึ้นมาข่มขู่ ทำให้หม่าหยวนจื้อไม่มีทางเลือกจึงต้องปล่อยตัวย่วนชุ่ยหยุน แต่กระนั้นก็เกลี้ยกล่อมบรรดาขุนนางใหญ่กดดันหลี่อี้ให้ทรงออกหมายจับกุมหลิวซันห่าว ไปทั่วแผ่นดิน ทันใดนั้น เกาเสี่ยนหยางก็ปรากฏตัวพร้อมด้วยเทวรูปกวนอิม หลี่อี้และพวกพากันไปที่พระตำหนักของเจิ้งไทเฮา ทุกคนพบว่าหลิวซันห่าวหลับสนิทด้วยความอ่อนเพลีย ในที่สุดหลี่อี้ก็ทรงหาทางออกด้วยการให้องค์ชายถู่พานเลิกล้มความคิดที่จะแต่งงานกับหลิวซันห่าว ซุ่นและเจี้ยนฟงพบกันโดยบังเอิญ เจี้ยนฟงจึงเชื้อเชิญซุ่นร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน ย่วนชุ่ยหยุนสานสัมพันธ์ให้เจี้ยนฟงและซุ่นเพื่อให้เป็นพ่อลูกบุญธรรมกัน เจี้ยนฟงมอบหยกคู่กายให้ซุ่น ทำให้ซุ่นเกิดความฉงนท์ขึ้นมา ซุ่นนำหยกไปให้จงเสี่ยเสียตีราคา หยกมีมูลค่ามากแสดงถึงความจริงใจที่ต้องการรับซุ่นเป็นลูกบุญธรรม เจี้ยนฟงปฏิเสธหม่าหยวนจื้อที่อ้างสัมพันธ์ส่วนตัวแสวงหาประโยชน์ ทำให้หม่าหยวนจื้อเกิดความไม่พอใจขึ้นมาถึงกับอาฆาตมาตรร้ายเจี้ยฟงเลยทีเดียว หลี่อี้และ เกาเสี่ยนหยางนัดพบเจี้ยนฟงเพื่อแลกเปลี่ยนข่าวสารกัน

ตอนที่ 30
เจี้ยนฟงโกรธมากเมื่อพบโดยบังเอิญว่าเหยาจินหลิงอยู่เบื้องหลังการประทุษร้ายเป่าเสียนและลูกในครรภ์ของนาง ต่อมา เจี้ยนฟงและซุ่นเข้าร่วมพิธีสาบานเป็นพ่อลูกบุญธรรม ย่วนชุ่ยหยุนนึกอิจฉาที่ทั้งสองเรียกพ่อลูกด้วยความสนิทใจ แต่นึกไม่ถึงว่าในเวลาเดียวกันซุ่นก็ยอมรับย่วนชุ่ยหยุนเป็นแม่บุญธรรมสร้างความตื้นตันใจให้นางเป็นอันมาก หม่าหยวนจื้อซื้อตัวคนสนิทของ เจี้ยนฟงเพื่อให้วางยาพิษสังหารเจี้ยนฟง หลี่อี้ทรงค้นพบหลักฐานที่เจี้ยนฟงคิดยืมกองกำลังทหารของฉี่อ๋องเพื่อรับมือหม่าหยวนจื้อ จากห้องหนังสือของเจี้ยนฟง เนื่องจากฉี่อ๋องเป็นเชื้อพระวงศ์ ทำให้หลี่อี้ทรงวิตกกังวลว่าฉี่อ๋องยังคงปรารถนาที่จะเป็นฮ่องเต้ ด้วยเหตุนี้หลี่อี้จึงทรงใช้โอกาสที่เกาเสี่ยนหยางคุ้มกันเจี้ยนฟงกลับไปรักษาตัวที่บ้านเกิดเป็นการตบตาเพื่อเยี่ยมคารวะฉี่อ๋อง บัดนี้หลิวซันห่าวตั้งครรภ์แล้วนางจึงมีความหวังว่าเกาเสี่ยนหยางจะกลับมาโดยเร็ว หมอหลวงสันนิษฐานว่าเป่าเสียนแท้งลูก หลิวซันห่าวร้อนใจมากจึงนำความไปทูลหลี่อี้ เหยาจินหลิงทูลนำความไปทูลเจิ้งไทเฮาว่าหม่าหยวนจื้อมีแผนการปลงพระชนม์หลี่อี้หลังจากที่เป่าเสียนคลอดลูกแล้ว เพื่อตัดไฟต้นลมเหยาจินหลิงจึงทูลเสนอเจิ้งไทเฮาทรงมีราชโองการประกาศว่าเป่าเสียนแท้งลูก เจิ้งไทเฮาทรงมีพระบัญชาให้เหยาจินหลิงดำเนินการแทนพระนาง



ตอนที่ 31
หลังจากที่เหยาจินหลิงนำยาขับเลือดให้เป่าเสียนกินเพื่อให้แท้งลูกแล้ว นางก็เย้ยหยันเปิดเผยความจริงทั้งหมดออกมา หลี่อี้ทรงสะเทือนพระทัยยิ่งนักเมื่อทรงพบว่าเป่าเสียนเสียชีวิต พระองค์ทรงมีพระบัญชาให้สืบหาสาเหตุการตายของเป่าเสียนให้ได้ เจิ้งไทเฮาทรงยอมรับผิดต่อหลี่อี้ เกาเสี่ยนหยางและเจี้ยนฟงเดินทางไปที่จี้โจวเพื่อขอความช่วยเหลือจากฉี่อ๋อง นึกไม่ถึงว่าทั้งสองกลับถูกหม่าหยวนจื้อส่งนักฆ่าตามล่าหมายเอาชีวิต หม่าหยวนจื้อกล่าวหาหลี่ซันห่าวขโมยยาบำรุงครรภ์ไป บรรดานางกำนัลต่างพากันทูลขอพระเมตตาจากเจิ้งไทเฮาให้หลิวซันห่าว ทันใดนั้น หลี่อี้ก็เสด็จมาถึงโดยทรงมีรับสั่งว่าจะรับหลิวซันห่าวเป็นพระสนม หลี่อี้ทรงมีรับสั่งต่อหลิวซันห่าวว่าเกาเสี่ยนหยางและหลิวซันห่าวต่างเป็นพระสหายที่รู้พระทัยของพระองค์ด้วยกันทั้งคู่ เพื่อรักษาเลือดเนื้อเชื้อไขของเกาเสี่ยนหยางเอาไว้ พระองค์จึงต้องตัดสินพระทัยทำเช่นนี้ หลี่อี้และหม่าหยวนจื้อพากันปรึกษาหารือราชกิจด้วยกัน เจิ้งไทเฮาเสด็จเขาไท่ซันเพื่อบวงสรวงสวรรค์ หม่าหยวนจื้อทูลสนับสนุนเป็นเรื่องที่ดี หลี่อี้จึงทรงร่วมเดินทางไปด้วย ด้วยความที่หลี่อี้ทรงวิตกกังวลว่าการเดินทางไปครั้งนี้จะไม่ได้กลับมา พระองค์จึงทรงตัดสินพระทัยเปิดเผยความรู้สึกให้หลิวซันห่าวรู้
เหยาจินหลิงอ้างเหตุพระประชวรของไทเฮาเพื่อเข้าไปดูแลวังหลัง นอกจากนี้นางยังเปิดเผยเรื่องที่ซุ่นเป็นลูกติดของย่วนชุ่ยหยุน ออกมาอีกด้วย เรื่องนี้เองจึงเป็นเหตุให้หลิวซันห่าวและเหยาจินหลิงบาดหมางใจกัน



ตอนที่ 32
ย่วนชุ่ยหยุนไปหาจงเสี่ยเสียเพื่อคาดคั้นเอาความจริงจากนางว่านางรู้มาแต่แรกแล้วว่า ซุ่นไม่ใช่ลูกในไส้ของนางใช่หรือไม่ จงเสี่ยเสียไม่มีทางเลือกจึงตัดสินใจเปิดเผยความจริงออกมา หลิวซันห่าวนำความทูลเจิ้งไทเฮาถึงเรื่องที่เหยาจินหลิงแอบสืบหาความจริงถึงความสัมพันธ์ของย่วนชุ่ยหยุนและซุ่น ทำให้เหยาจินหลิงถูกเจิ้งไทเฮาทรงตำหนิอย่างรุนแรง หลี่อี้และหม่าหยวนจื้อเดินทางไปบวงสรวงสวรรค์ หม่หยวนจื้อพบว่าหลี่อี้ทรงตัดสินพระทัยแลกชีวิตพร้อมกันกับตน หม่าหยวนจื้อประกาศทั่วแผ่นดินว่า หลี่อี้ทรงบำเพ็ญพระกุศลที่วัดเพือความรุ่งเรืองของราชวงศ์ถัง การนี้ตนเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ หม่าหยวนจื้อพบพิรุธของเหยาจินหลิงจึงเชื่อว่านางต้องวางยาเจิ้งไทเฮาอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้จึงตัดสินใจดึงนางมาเป็นพวก หลิวซันห่าวรู้สึกผิดหวังที่เหยาจินหลิงร่วมมือกับหม่าหยวนจื้อ ด้วยเหตุนี้นางจึงตัดสินใจดำเนินการตามแผนการที่หลี่อี้ทรงรับสั่งไว้ ทำให้แผนการของเหยาจินหลิงและหม่าหยวนจื้อล้มเหลว เพื่อไม่ให้หลิวซันห่าวขัดขวางการใหญ่ หม่าหยวนจื้อจึงตัดสินใจกำจัดหลิวซันห่าวให้สิ้นซาก หลี่อี้ ทรงลักลอบเสด็จไปที่เมืองจี้โจวเพื่อพบฉี่อ๋อง เหยาจินหลิงบุกไปที่ห้องบรรทมของไทเฮาเพื่อทูลพระนางถึงการสวรรคตของหลี่อี้ หลิวซันห่าวมาเข้าเฝ้าเจิ้งไทเฮา นางตกใจมากเมื่อพบเห็นเจิ้งไทเฮาทรงหมดสติไป เหยาจินหลิงทำร้ายหลิวซันห่าวจนหมดสติไป อีกคน หลังจากที่หลิวซันห่าวฟื้นได้สติขึ้นมาแล้วก็พบว่าเจิ้งไทเฮาสิ้นพระชนม์แล้ว



ตอนที่ 33
หม่าหยวนจื้อหว่านล้อมบรรดาขุนนางใหญ่ให้การสนับสนุนตนประหารชีวิตหลิวซันห่าว หลิวซันห่าวไม่มีทางเลือก จึงตัดสินใจใช้เลือดเนื้อเชื้อไขของหลี่อี้ปกป้องคุ้มครองชีวิตของนางเอาไว้ หลี่อี้และฉี่อ๋องเผชิญหน้ากัน เนื่องจากฉี่อ๋องคลางแคลงใจเรื่องที่หลี่อี้ได้รับการสถาปนาเป็นฮ่องเต้ ทำให้ฉี่อ๋องไม่ยินดีให้ยืมกำลังทหาร บรรดานางกำนัลของสำนักนางกำนัลนัดพบ เฟยเยี่ยน ด้วยหวังว่านางจะเปิดเผยฆาตกรที่แท้จริงออกมา ทันใดนั้น เหยาจินหลิงและหม่าหยวนจื้อก็ปรากฏตัวพร้อมด้วยขุนนางใหญ่จำนวนหนึ่งโดยกล่าวหาว่าบรรดานางกำนัลหว่านล้อมเฟยเยี่ยนให้ร้ายเหยาจินหลิง บรรดานางกำนัลถูกจับกุมคุมขัง หลี่อี้ ทรงยื่นข้อเสนอต่อฉี่อ๋องว่าถ้าหากฉี่อ๋องยินดีให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ พระองค์ก็จะทรงยอมสละราชบัลลังก์ให้ฉี่อ๋องเป็นการแลกเปลี่ยน หลี่อี้ทรงนำกองกำลังบุกเข้าเมืองหลวงด้วยพระองค์เอง หม่าหยวนจื้อเก็บสัมภาระหลบหนีโดยมีเหยาจินหลิงติดตาม ไปด้วย นึกไม่ถึงว่าหม่าหยวนจื้อกลับโยนความผิดทั้งหมดให้เหยาจินหลิงแต่เพียงผู้เดียว ในเวลานี้เหยาจินหลิงถึงสำนึกว่านาง ผิดทางไปเสียแล้ว เหยาจินหลิงสารภาพต่อหลิวซันห่าวว่านางทำผิดไปแล้ว ก่อนที่ย่วนชุ่ยหยุนและซุ่นจะไปจากวังหลวง จงเสี่ยเสียได้มอบของที่ระลึกให้ย่วนชุ่ยหยุน อีกด้านหนึ่งนั้น หลิวซันห่าวทูลเสนอความปรารถนาสามข้อของนางต่อหลี่อี้

ออกอากาศ ทุกวันจันทร์ – วันศุกร์ เวลา 18.30 – 19.00 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3 เริ่ม 25 ก.พ. 2553
นำแสดงโดย เสอซือม่าน รับบท หลิวซันห่าว
หยางอี้ รับบท เหยาจินหลิง
กวานจี๋อิง รับบท ย่วนชุ่ยหยุน
หมีเซียะ รับบท จงเสี่ยเสีย
เจิ้งเจียหยิ่ง รับบท เกาเสี่ยนหยาง
เฉินหาว รับบท หลี่อี้ (ฮ่องเต้)
หานม่านลี่ รับบท ไทเฮา



Drama Details :
Title: 宮心計
Cantonese/Mandarin title: Gong Sum Gai / Gong Xin Ji
English title: Beyond the Realm of Conscience
Genre: Period, romance
Episodes: 31 (TVB) / 33 (Overseas)
Broadcast network: TVB
Opening theme song: Beyond the Realm of Conscience (攻心計) by Susanna Kwan
Ending theme song: Windmill (風車) by Charmaine Sheh

Beyond the realm of conscience/宮心計/ Hong Kong Drama Review