BYJ's Story - Episode 7

Episode 7 : Scenes of Dangerous Incidents

I have a pain in my heart when I see air incidents such as the KAL tragic incident in Guam and Vietnam Air plane crash. It would be more painful for me, because I have a similar experience. In July, last year, I went to Canada for taking CF, Nasan Maypole and it was a trip of five days and four nights. After finishing picture-taking, we moved to Detroit and take Northwest Airlines for Seoul.
ผมเจ็บปวดใจทุกทีที่เห็นภาพอุบัติเหตุทางอากาศ อย่างเช่น อุบัติเหตุอันน่าสลดใจของ KAL ที่เกาะกวม หรือเหตุการณ์เครื่องบินตกของสายการบินเวียตนาม ที่ผมเจ็บปวดใจเพราะผมเคยมีประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกัน เมื่อเดือนกรกฎาคมปีก่อน ผมไปแคนาดาเพื่อถ่ายทำโฆษณาของ Nasan Maypole และการเดินทางครั้งนั้นนาน 5 วัน 4 คืน หลังจากเก็บภาพเสร็จแล้ว เราต้องเดินทางไปดีทรอยต์ และขึ้นสายการบินนอร์ธเวสต์เพื่อกลับกรุงโซล

20~30 minutes might pass, I stated playing a card game with Dae-Eok. About 10 minutes passed, the plane was heavily shaking. It dramatically wend down and was shaking to left and right, I had no idea how other passengers felt rather than I and Dae-Eok was exited.
ผ่านไป 20-30 นาที ผมก็เริ่มเล่นไพ่กับ Dae-Eok ผ่านไปอีกประมาณ 10 นาที เครื่องบินก็สั่นอย่างรุนแรง หัวเครื่องปักลง แล้วโยกไปทางซ้ายทีขวาที ผมไม่รู้ว่าผู้โดยสารคนอื่นรู้สึกอย่างไร แต่ผมกับDae-Eok อกสั่นขวัญแขวนเลยทีเดียว

A crew wanted us to stay in calm, but I suddenly heard that the plane would be brought back. I realized 'it wasn't a joke.' for the first time. However I, until then, didn't think in connection with an air crash. What I worried was the CF schedule. Because I was supposed to take Maypole CF on the next day of arriving in Seoul, I thought that we had to go back Detroit; we probably got in a big trouble.
ลูกเรือมาบอกเราให้อยู่ในความสงบ แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงดังสนั่น ผมเริ่มรู้สึกว่า “นี่มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น” ซะแล้ว แต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดถึงเรื่องเครื่องบินตก ผมเป็นห่วงแต่ตารางการถ่ายโฆษณา เพราะผมจะต้องไปถ่ายโฆษณาให้ Maypole ในวันถัดไปเมื่อผมไปถึงกรุงโซล ผมคิดว่าถ้าเราต้องกลับไปดีทรอยต์ เราคงเจอปัญหาใหญ่แน่

And finally the plane arrived at Detroit Airport. The arriving procedure was more dynamic than a normal one. At least, I thought that until getting out off the plane. After getting out off the plane, I was like 'oh, my god!' because the front of the cockpit was gone. For the first time, I felt a cold chill pass through me.
และในที่สุดเครื่องก็กลับไปที่สนามบินดีทรอยต์ ตอนเครื่องลงมีแรงกระแทกผิดปกติ ผมคิดแบบนั้นตอนที่ออกจากเครื่อง หลังออกมาจากเครื่อง ผมได้แต่นึกในใจว่า “คุณพระช่วย” เพราะด้านหน้าของคอกนักบินหายไป นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว

While I was laughing and making a noise with playing a card game, I had been the edge of dead. I have another experience the same as that kind of, it was not a plane but a car. During taking the soap drama, 'A greeting of love', I was in accidents twice times, and I had to pay for that. But it was not that horrible.
ขณะที่ผมกำลังหัวเราะและสนุกอยู่กับการเล่นไพ่ ผมเฉียดความตายเพียงนิดเดียวเท่านั้น ผมยังมีประสบการณ์คล้ายๆ แบบนี้อีก ไม่ใช่เครื่องบินแต่เป็นรถยนต์ ระหว่างถ่ายทำละครเรื่อง 'A greeting of love' ผมประสบอุบัติเหตุถึง 2 ครั้ง แต่มันก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่

And the 3rd accident. When I was participated in 'A sunny place of the Youth', I changed my old Elatra to a Grandeur. After finishing picture-taking, on my way home, I was on the edge of the Olympic Road. Seok Kwang-Ryeol had been died in an accident there. Perhaps I had a snatch of sleep at the wheel. When Iopened my eyes, the rear side of a taxi was running to me. I reflexively cut the steering wheel to the right. My car was scratched a guardrail with flying half of its body, with metallic sound 'Grrr' My car slid to the car that was stopped to watch what was going on. When my car was spinning to the rear, it suddenly moved out forward.
และอุบัติเหตุครั้งที่ 3 เป็นตอนที่ผมแสดงเรื่อง 'A sunny place of the Youth' ผมเปลี่ยนจากเจ้า Elantra คันเก่ามาเป็น Grandeur หลังจากถ่ายละครเสร็จ ระหว่างทางกลับบ้าน ผมกำลังอยู่สุดถนนโอลิมปิค Seok Kwang-Ryeol ก็เคยประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตรงนั้น บางทีผมคงเผลอหลับใน ตอนที่ผมปรือเปลือกตาขึ้น ท้ายรถแท็กซี่อยู่ตรงหน้าผมแล้ว ผมรีบหักพวงมาลัยหลบไปทางขวา รถของผมครูดไปกับแผงกั้นถนนจนยู่ เสียงโลหะกระทบกันดังสนั่น รถของผมไถลไปหารถที่หยุดดูว่าเกิดอะไรขึ้น รถของผมหมุนติ้วเลยทีเดียว

After spinning several times, my car was stopped the spot where the taxi was. I reflectively turned around, and fortunately there were no cars. Only hazy smoke covered my sight with rubber-burned smell. I had my life shortened by ten years. When I stared at the front, the taxi driver was showed up. I got to say something. I opened the window and made an apology with saying "I'm so sorry" and then ran away suddenly.
หลังจากรถของผมหมุนอยู่หลายรอบ มันก็หยุดตรงจุดที่รถแท๊กซี่อยู่พอดี ผมรีบหันไปดู โชคยังดีที่ไม่มีรถคันอื่นอีก มีแต่ควันตลบพร้อมด้วยกลิ่นยางไหม้ ผมทำให้ชีวิตตัวเองสั้นลงไปอีก 10 ปี พอผมมองออกไปข้างหน้า คนขับรถแท็กซี่กำลังตรงเข้ามา ผมต้องพูดอะไรบ้างสินะ ผมไขกระจกหน้าต่างแล้วกล่าวคำขอโทษ “ผมขอโทษครับ” เสร็จแล้วผมน่าจะเผ่นหนีไปในทันที

From the present standpoint, it was an incoherent idea. I didn't have any room for solving the problem logically. A battle fought in pursuit at midnight for 5 minutes. I would pursuit someone who makes me to be shocked and ran away. I had to stop the car. Fortunately the taxi driver couldn't recognize me. "You're driving while intoxicated, aren't you?. I had better call the police." I persuaded him that I wasn't. "What kind of young man you are? Driving father's car. Tut, tut!" Although I gave 70 thousands won, that were all I got, to him, however I make an apology again.
จากจุดที่อยู่ในตอนนั้น นั่นเป็นความคิดที่ไม่เข้าท่าเอาซะเลย ผมไม่มีสติพอที่จะหาทางออกอย่างมีเหตุผล จิตใจของผมต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่งตอนเที่ยงคืนอยู่นาน 5 นาที ผมจะทำเป็นตกใจแล้วเผ่นหนีไปเลยดีมั้ย ที่จริงผมควรหยุดรถ โชคยังดีที่คนขับแท็กซี่จำผมไม่ได้ “นี่เธอเมาแล้วขับใช่มั้ย ฉันน่าจะเรียกตำรวจนะ” ผมรีบบอกเขาว่าผมไม่ได้เมา “เธอยังเด็กอยู่เลยนี่ เอารถพ่อมาขับใช่มั้ย” ผมรีบเทกระเป๋าให้เขาไปหมดเลย 70,000 วอน ทั้งเนื้อทั้งตัวผมมีเท่านั้น แล้วผมก็ขอโทษเขาอีกครั้ง

Credit : baeyongjune.com
English translated by Hyeon / Edited by Fengyi
Thai Translation by Ladymoon